Берілген сөздерді эфемизмге айналдыр Өлген соң Ұрлап кетпес үшін Аяғын ақсандай басады Керең адам екен Өтірікті көп айтады Аузында сөз тұрмайтын өсекші керек өтінееем
«Білім кілті – мектепте» демекші, мектеп – біздің екінші үйіміз. Менің есімде алғаш ұстазымның үнемі айтып отыратын сөздері қалыпты: «Тарыдай болып кіресің, таудай болып шығасың» деп мектеп жайлы өте орынды айтылған деп ойлаймын. Мектеп – бізді есейіп, ер жеткенше білім нәрімен сусындататын білім ордасы, үлкен ғалым – академиктер, саясаткерлер, қаржыгерлер, табысты кәсіпкерлер және де тағы басқа мамандық иелерінің барлығы мектеп қабырғасында білім алып, оны ары қарай шыңдай білген.
Мен қаламыздағы іргелі оқу орындарының бірі - №8 қазақ гимназиясында оқитынымды мақтан етемін, елімізге белгілі тұлғалар осы мектепте білім алған, болашақта мен де сол кісілер сияқты білімімнің арқасында биік шыңдардан көрінгім келеді.
Енді бір сәт қиялға беріліп, армандап көрейікші? «Менің арман мектебім қандай болу керек?» деген сұраққа жауап беруге тырысып көрейін. Әрине, ең алдымен жаңадан салынған не болмаса күрделі жөндеуден өткізілген, толықтай жаңартылған мектепте оқығанды армандаймын. Одан кейін – мектеп толықтай цифрландырылып, соңғы техникалық оқу – құралдарымен, зертханалық кабинеттермен толықтай қамтамасыз етілсе деймін. Одан кейінгі тілегім, шетелдегідей қашықтықтан оқыту технолоиясы енгізілсе, тіптен керемет болар еді. Мысалға, ауырып қалған күндердің сабағын үйден отырып оқып, дайындалсаң, құрбыларыңнан еш қалмайсың.
Қазірге бұл арман болып көрінгенімен, жақын болашақта мүмкін болады деп сенемін.
Сейіт жол үстінде жүгіріп бара жатып,бір арбаға келіп аңғарусыз соғып кетіп,аяғын сындырып алыпты.Ойбайлап жылап жатқан баласын көріп,шошынғаннан,шешесі есінен танып қалыпты.Мұны көрген соң,Сейіт жыламақ түгіл сынған аяғын орнына салып,таңып жатқанда да дыбысын шығармапты,қабағын да шытпапты.Сонда сынықшы кісі: -Аяғың ауырмай ма,қабағыңды шытпайсың-деп сұрапты.Сейіт шешесі шығып кеткен соң,демін алып,сынықшыға сыбырлап: -Ауырмақ түгіл жаным көзіме көрініп жатыр,бірақ менің жанымның қиналғанын көрсе,əжемнің жаны онан жаман қинала ма деп сабырлылық қылып шыдап жатырмын-депті.
«Менің арман мектебім» шағын шығарма.
«Білім кілті – мектепте» демекші, мектеп – біздің екінші үйіміз. Менің есімде алғаш ұстазымның үнемі айтып отыратын сөздері қалыпты: «Тарыдай болып кіресің, таудай болып шығасың» деп мектеп жайлы өте орынды айтылған деп ойлаймын. Мектеп – бізді есейіп, ер жеткенше білім нәрімен сусындататын білім ордасы, үлкен ғалым – академиктер, саясаткерлер, қаржыгерлер, табысты кәсіпкерлер және де тағы басқа мамандық иелерінің барлығы мектеп қабырғасында білім алып, оны ары қарай шыңдай білген.
Мен қаламыздағы іргелі оқу орындарының бірі - №8 қазақ гимназиясында оқитынымды мақтан етемін, елімізге белгілі тұлғалар осы мектепте білім алған, болашақта мен де сол кісілер сияқты білімімнің арқасында биік шыңдардан көрінгім келеді.
Енді бір сәт қиялға беріліп, армандап көрейікші? «Менің арман мектебім қандай болу керек?» деген сұраққа жауап беруге тырысып көрейін. Әрине, ең алдымен жаңадан салынған не болмаса күрделі жөндеуден өткізілген, толықтай жаңартылған мектепте оқығанды армандаймын. Одан кейін – мектеп толықтай цифрландырылып, соңғы техникалық оқу – құралдарымен, зертханалық кабинеттермен толықтай қамтамасыз етілсе деймін. Одан кейінгі тілегім, шетелдегідей қашықтықтан оқыту технолоиясы енгізілсе, тіптен керемет болар еді. Мысалға, ауырып қалған күндердің сабағын үйден отырып оқып, дайындалсаң, құрбыларыңнан еш қалмайсың.
Қазірге бұл арман болып көрінгенімен, жақын болашақта мүмкін болады деп сенемін.
-Аяғың ауырмай ма,қабағыңды шытпайсың-деп сұрапты.Сейіт шешесі шығып кеткен соң,демін алып,сынықшыға сыбырлап:
-Ауырмақ түгіл жаным көзіме көрініп жатыр,бірақ менің жанымның қиналғанын көрсе,əжемнің жаны онан жаман қинала ма деп сабырлылық қылып шыдап жатырмын-депті.