Бес жасар Бейсенбай азанда ерте тұрып, бақшадан екі-үш бәдiрен үзіп алып, дәу тамның артындағы әткеншекке жайғасты. Кенет әулінің дарбазаға тақау бұрышындағы тауық кепеден біресе мекиеннің,
біресе қораздың жарыса шыққан дауыстары естілді. Ол әткеншектен секіріп түсіп, солай қарай
тұқым алуға беттеді.
Мысалы: азан — таңертең​

Төлеген Айбергенов Ана Арманыңды ақтарам ба жүрегімде тербесем, Айға сіңлі, қарындассың қасиетті Жерге сен. Мен өзінді теңдесі жоқ құдірет деп түсінем, Сендік қуат мың есе артық Жердің тарту күшінен. Сұлу әлем, әлем сұлу сен жаратқан адаммен, Көк жолының қарсылығын қағып тастап барам мен. Сендік қуат болар, бәлкім, басын иді көк маған, Әр кез сенен туғанымды есіме алсам, тоқтаман. Ал ұмытсам, ұмыт болып қаларымды білемін, Ұмыт қалмау үшін менің шарқ ұрады жүрегім. Шат жүріп-ақ қас қаққанша боламын мен шерменде, Жетім емес кей ананың жетімдігін көргенде, Көз алдымда жас дөңгелеп булығам да ызадан, Маған тіпті сөз келмейтін ұяттардан қызарам. Бұл дүниеге онсыз-дағы кеткен жоқ па көп есең, О, аналар, кей пасықты жаратасың неге сен! Тасбауырлар дүниеге келсін де, тез кетсін де, Әлде өзгелер ондайлардан жиіркенсін дейсің бе? Қай кеудені жылытады лапылдаған отпенен, Өз кеудесін жылытуға құдіреті жетпеген. Анаң саған керек болса, балаңа да сен керек, Кезекпенен ауысатын ғұмыр ғой бұл дөңгелек. Ана керек, о, адамдар, ана керек адамға, Анасыздар аң сияқты күн кешіп жүр ғаламда. Пікірімді ұнатпаған таптық та дер дананы, Даналықтың қажеті жоқ сыйлау үшін ананы. II Білмедім мен, сен әйтеуір ораласың көп тілге, Киелі сүт құдіретімен әлде есейіп кеттім бе? Ана десе әйтеуір мен өзге сөзді есітпен, Құлағыма үн келеді қоңыраулы бесіктен. Құлағымда ол үн менің көрген емес толастап, Өйткені сен жылауыма қарсы болдың о баста-ақ.. Бүкіл әлем шуларына жіберді де сүңгітіп, Өзің қаққан қоңыраудан кетті маған тіл бітіп… Қоңыраулардың үні мені жетектеді қиянға. Қоңыраулардың үні мені шомдырды сан қиялға. Тұтқасынан ұстамақ боп дария – білім есіктің, Мектеп бардым, онан да мен қоңырау үнін есіттім. Ұстаз болдым. Сөз сөйлетті болашақтың мінбері, Көз алдымда қызыл ала қызғалдақтар гүлдеді. Дәл бүгін де нұрлы ертеңнің қоңырауы етіп тұр мені, Өміріме өзің қаққан қоныраудың үндері. Өзің қаққан қоңырауда өмір жыры бар екен, Оның үні тарқамайтын болды менің мерекем. Сол үнменен тыным таппай бақытымды күреймін, Өйткені мен мерекемнің тарқамауын тілеймін.

Мишель Шәлі (фр. Michel Chasles; 15 қараша 1793, Эпернон, Эр және Луар, Франция — 18 қараша 1880, Париж) — француз математигі (геометр) және тарихшы математика көшбасшысы ретінде танылған француз геометриялық мектеп XIX ғасырдың ортасында. Мүшесі, Париж ғылым Академиясының 1851 жылы шетелдік мүшесі, басқа да көптеген ғылым Академияларының, оның ішінде Петербург (1861 жылы). Лауреаты Копли медалі (1865).Өмірбаян[היום-מחרДүниеге келген Эперноне, Париж маңында. Курс соңында лицей бітіріп, Политехническую париж 1812 жылы. Мұнда оған үлкен әсер қалдырды дәріс Пуассон. Ол жазған бірнеше дербес жұмыстарын геометрия қазірдің өзінде мектепте Политехникалық, басылуы 1812-1815 жж. курс соңында Политехникалық мектебі (1814) Шәлі шақырылып, Париж одақтас әскерлері қатысқан наполеоновскую армияның қорғаныс. Соғыстан кейін толығымен қамтамасыз етілген материалдық, ол соңғы шешім шығару қажет болса, онда көптеген жылдар бойы предавался сабақтарға геометриясын " Шартр.
Шәлі 1841 жылы, берік завоевавший беделіне өз мақалаларымен ғылыми Политехническую шақырылды преподавать в париж. 1846 жылы ол көшті кафедраны жоғары геометрия Сорбоннаға негізделген.
Беделі Шаля мектептегі математика тарихы мемлекеттердің жариялылық көп-шумен аяқталған теріс бұзылады өте үлкен. "Шәлі 1867-69 жылдары ғылым академиясы ұсынды Париж, толық сеніммен түпнұсқалығына, бүтін жиналысы табылған, бұл хат Галилейдің, Паскаль, Ньютон және басқа да танымал тұлғаларды қоса алғанда тіпті хат Македондық Александр - Аристотель мен Клеопатраның - Цезарю. Белгілі болғандай, барлық осы құжаттар фальшивками сомаға сатты Шалю алаяқ Дени олар үлкен Врен-Люк выдав үшін аударымдар түпнұсқалары. Бұл эпизод роман, көрініс. Доде "Өшпес"