Дұшпан – тазы, біз – түлкі, Қашсақ, ерікке қоймайды, Інге кірсек, суырып, Бір пәлеге жолықтық Құлғанадай қадалған. Бұл не деген ғаламат, Қазынасы кең Құдайым, Сақтағайсың саламат!
деген жолдардың мәнін ашыңыз. Ойыңызды дәлелдеп жазыңыз
Пробковые родные горы Караспан. Прежде, чем он родился, его мать чуть было место мяса. Под угрозой утробе матери думал до трех лет и девяти дней. Это был один раз в год в трудовых давления. Так бедная женщина трижды в течение трех лет переживает мук, только треть bosanıptı. Корк, возникающие со всего мира чувствовали ужасные страдания azaptanğanday. Небо, тучи, гром, молния, большие черные грозовые удары, Окраина разорили, как быть естественным. Один из деревенских жителей чувствую себя очень боится приближается ужас. Это событие сохраняется в следующих стихах: Говорят КоркКараспан вода,В земле темной золы.Речь идет о страхе стране,Довольно С Днем Рождения! Ухудшение Корк arqırap ветер сразу же после рождения, и, чтобы извлечь облака, солнце излучает свет, свет мира приглашаются ходить промокли. Природа души конец хорошая вещь Балаган людей: "Это имя рождения ребенка, чтобы запугать нас в Корк!» Решили поставить свое имя в Корк. Мулла призывает к молитве, ухо новорожденного ребенка: "Ваше имя в Корк!" Крик в три раза. Пробка отличается от рождения его жизни, а также. Птицы летают в возрасте ребенка, añmen побежал гонку с ветром и дождем, чтобы найти общий язык с окружающей природой, но и увеличивается. Tepse стареет годы, он достиг возраста Железный человек прерывает сон. Длинная белая борода belwarına стержень во сне явился приходят от святого человека, сказал: "О, Корк, вставай! Я сказал, создать музыкальный инструмент. Это шесть-летний стал крупнейшим верблюд без jiligindey быть спешки. Название кобызом Aspabıñnıñ. Это Кобыз ваши şabıtıñdı съездить к вершине samğatadı неограниченного путь света, излучает свет, вы будете относиться быстро, чтобы сохранить покровителя партнера Jelly ". Корк мечта, чтобы думать, что промышленность проснуться. Как фоне. В то же время, в самом сердце своей блестящей мелодии, мысли, языка ağındağan конце стиха утверждал, что. Он сразу же дал кобыз он начал мечтать о святого старца с aynıtpay. Тогда отладки инструментом в руках множеств уха, чтобы играть. Его музыка не принесет мир в сердца музыки кобыз bwsandırıp потрясен удивительной Добро в мир в целом. Побежал парящей птицы охота, ветер по-прежнему потребляет, Кобыз быть созданы, чтобы пролить уши.
Доспамбет жырау жырларынан оның мұрат-мақсаты, түсінік-талғамы, дүниеге көзқарасы анық аңғарылады. Отан қорғау, елге, жерге деген сүйіспеншілікті бейнелейтін жырларында қырым, ноғай, қазақ жұртының іргесі бүтін, ешкімге бас имейтін ел болып отырған заманды аңсау сарыны байқалады. Жырау ол заманды қайтып келмес бақытты өмір ретінде толғайды (“Айнала бұлақ басы таң”, “Тоғай, тоғай, тоғай су”, “Азау, азау дегенің”, “Арғымаққа оқ тиді”, “Қоғалы көлдер, қом сулар”, “Айналайын, Ақ Жайық”, т.б.). Жырау өткен өмірді жырлағанда туған ел, өскен жерге деген ыстық махаббатын келер ұрпақ болашағымен байланыстыра сипаттайды. Олардың да ертең еліне қорған, тірек болуын қалайды. Доспамбет жырау өз басын өлімге тігіп, сан рет қанды шайқастарға қатысқан ата қонысын үлкен сүйіспеншілікпен толғайды. Жырау ел қорғау, жорық тақырыбына арналған жырларында елі мен жері үшін өлген ердің арманы жоқ деп, отаншылдық рухты бәрінен биік қояды. Ол серілік пен сақилықты, дарқандықты, қонақжайлылықты ата-бабадан келе жатқан асыл дәстүр ретінде дәріптейді. Доспамбет жырау шығармалары қазақ поэзиясы тарихында өзгеше көркемдігімен, екпінді ырғағымен ерекшеленеді. Жырау айтайын деген ойының қуатын еселеп арттыру үшін қайталауларды жиі қолданады. Сөйтіп, оларды ұтымдылықпен пайдаланып, ойдың әсерлілігі мен өткірлігін күшейте түседі. Доспамбет жыраудың ерлік пен елдікке үндейтін толғаулары Бұқар жырау, Махамбет сынды өзінен кейінгі ақындарға елеулі әсер еткені байқалады. Бұл дәстүр толыса, кемелдене келе жаңа сипатқа ие болды. Доспамбет жыраудың шығармалары толық жеткен жоқ. Көпшілігі жорық үстінде қолма-қол айтылған. Ел жадында сақталғандары ғана бізге жеткен. Осы азғана жырларының өзінен-ақ оның жырды түйдек-түйдегімен ағытатын дауылпаз жырау болғаны аңғарылады. Доспамбет жыраудың жырлары ертеректе Османов “Ноғай уа құмық шығырлары” (СПб., 1893) атты жинағына енген. Кейін В.В. Радловтың “Халық әдебиетінің үлгілері” (1896) деген жинақта басылды. “Ертедегі әдебиет нұсқалары” (1967), “Алдаспан” (1971), “XV — XVІІІ ғасырлардағы қазақ поэзиясы” (1982), “Бес ғасыр жырлайды” (1985), т.б. сан алуан хрестоматия, жинақтарда үздіксіз жарияланып келді.
Корк, возникающие со всего мира чувствовали ужасные страдания azaptanğanday. Небо, тучи, гром, молния, большие черные грозовые удары, Окраина разорили, как быть естественным. Один из деревенских жителей чувствую себя очень боится приближается ужас. Это событие сохраняется в следующих стихах:
Говорят КоркКараспан вода,В земле темной золы.Речь идет о страхе стране,Довольно С Днем Рождения!
Ухудшение Корк arqırap ветер сразу же после рождения, и, чтобы извлечь облака, солнце излучает свет, свет мира приглашаются ходить промокли. Природа души конец хорошая вещь Балаган людей: "Это имя рождения ребенка, чтобы запугать нас в Корк!» Решили поставить свое имя в Корк. Мулла призывает к молитве, ухо новорожденного ребенка: "Ваше имя в Корк!" Крик в три раза.
Пробка отличается от рождения его жизни, а также. Птицы летают в возрасте ребенка, añmen побежал гонку с ветром и дождем, чтобы найти общий язык с окружающей природой, но и увеличивается.
Tepse стареет годы, он достиг возраста Железный человек прерывает сон. Длинная белая борода belwarına стержень во сне явился приходят от святого человека, сказал: "О, Корк, вставай! Я сказал, создать музыкальный инструмент. Это шесть-летний стал крупнейшим верблюд без jiligindey быть спешки. Название кобызом Aspabıñnıñ. Это Кобыз ваши şabıtıñdı съездить к вершине samğatadı неограниченного путь света, излучает свет, вы будете относиться быстро, чтобы сохранить покровителя партнера Jelly ".
Корк мечта, чтобы думать, что промышленность проснуться. Как фоне. В то же время, в самом сердце своей блестящей мелодии, мысли, языка ağındağan конце стиха утверждал, что. Он сразу же дал кобыз он начал мечтать о святого старца с aynıtpay. Тогда отладки инструментом в руках множеств уха, чтобы играть. Его музыка не принесет мир в сердца музыки кобыз bwsandırıp потрясен удивительной Добро в мир в целом. Побежал парящей птицы охота, ветер по-прежнему потребляет, Кобыз быть созданы, чтобы пролить уши.
Шығармашылығы
Доспамбет жырау жырларынан оның мұрат-мақсаты, түсінік-талғамы, дүниеге көзқарасы анық аңғарылады. Отан қорғау, елге, жерге деген сүйіспеншілікті бейнелейтін жырларында қырым, ноғай, қазақ жұртының іргесі бүтін, ешкімге бас имейтін ел болып отырған заманды аңсау сарыны байқалады. Жырау ол заманды қайтып келмес бақытты өмір ретінде толғайды (“Айнала бұлақ басы таң”, “Тоғай, тоғай, тоғай су”, “Азау, азау дегенің”, “Арғымаққа оқ тиді”, “Қоғалы көлдер, қом сулар”, “Айналайын, Ақ Жайық”, т.б.). Жырау өткен өмірді жырлағанда туған ел, өскен жерге деген ыстық махаббатын келер ұрпақ болашағымен байланыстыра сипаттайды. Олардың да ертең еліне қорған, тірек болуын қалайды. Доспамбет жырау өз басын өлімге тігіп, сан рет қанды шайқастарға қатысқан ата қонысын үлкен сүйіспеншілікпен толғайды. Жырау ел қорғау, жорық тақырыбына арналған жырларында елі мен жері үшін өлген ердің арманы жоқ деп, отаншылдық рухты бәрінен биік қояды. Ол серілік пен сақилықты, дарқандықты, қонақжайлылықты ата-бабадан келе жатқан асыл дәстүр ретінде дәріптейді. Доспамбет жырау шығармалары қазақ поэзиясы тарихында өзгеше көркемдігімен, екпінді ырғағымен ерекшеленеді. Жырау айтайын деген ойының қуатын еселеп арттыру үшін қайталауларды жиі қолданады. Сөйтіп, оларды ұтымдылықпен пайдаланып, ойдың әсерлілігі мен өткірлігін күшейте түседі. Доспамбет жыраудың ерлік пен елдікке үндейтін толғаулары Бұқар жырау, Махамбет сынды өзінен кейінгі ақындарға елеулі әсер еткені байқалады. Бұл дәстүр толыса, кемелдене келе жаңа сипатқа ие болды. Доспамбет жыраудың шығармалары толық жеткен жоқ. Көпшілігі жорық үстінде қолма-қол айтылған. Ел жадында сақталғандары ғана бізге жеткен. Осы азғана жырларының өзінен-ақ оның жырды түйдек-түйдегімен ағытатын дауылпаз жырау болғаны аңғарылады. Доспамбет жыраудың жырлары ертеректе Османов “Ноғай уа құмық шығырлары” (СПб., 1893) атты жинағына енген. Кейін В.В. Радловтың “Халық әдебиетінің үлгілері” (1896) деген жинақта басылды. “Ертедегі әдебиет нұсқалары” (1967), “Алдаспан” (1971), “XV — XVІІІ ғасырлардағы қазақ поэзиясы” (1982), “Бес ғасыр жырлайды” (1985), т.б. сан алуан хрестоматия, жинақтарда үздіксіз жарияланып келді.
Объяснение:
надеюсь прможет