Есте жоқ ерте заманда бидай өз бетімен өседі екен.бір жылы қуаңшылық болады.тіршілік үшін жанталасқан осімдік атаулы ақ бидайды жан-жағынан қаумалап,астындағы суды тартып алады.кейбір бойшаң бұталар күннің көзіне қасақана тұрып алып, жарық түсірмейді.сөйтіп, ақ бидайдың жағдайы күннен-күнге нашарлай
береді.ақырында өлер халге жетеді.содан соң олай-бұлай өткен әртүрнаңдардан жәрдем сұрайды. үстінен әрлі-берлі қалықтап ұшып жатқан үлкенді-кішілі құстарға жалбарынады бірақ оның өтінішіне. мұң-зары на ешкім құлақ аспайды. енді өлдім ғой деген сәтте,ақ бидайға садақ асынған, қолында найзасы бар, аң
аулап жүрген тап болады. бидай байғұс көзінің жасын төгіп тұрып, ға мұңын шағады. ойланып тұрып, ақырында оның өтінішін қабыл алады. садағын жерге қойып, найзасын бұтаға сүйей сапайда да білегін сыбанып жіберіп, іске кіріседі. ақ бидайдың айналасындағы шөптің бәрінқолымен отап, тып-типыл қылады.
олардың бидайға ауыз салып жатқан тамырларын найзасының ұшымен қопарып тастайды.бұлаққа барып тақиясына толтырып су әкеледі. әлсіреп қалған ақ бидай мәлдір суға қанып, бой түзеп, құлпырып сала береді. да жиі-жиі келіп, бидайға қамқор болып жүреді. қаскөй шөп, тікендерді оның ңасына жуытпай,
мезгіл-мезгіл суарып тұрады.күзге салым бидай піседі. баданадай дәндерінің бір түйірін де шашау шығармастан, ға тарту етеді. сыйға алған дәнін бір қыс сақтайды.көктем шыққанда ол үйшігінің жанындағы тәуірлеу жерді қопсытып, соған әлгі дәнді себеді. жаз бойы арам шөбін жұлып, мезгілімен суарып,
баптап тұрады. ақырында еңбегі зая кетпей, күзде бір дорба бидай алады. келер жылы бір қап, содан соң он қап.одан соң мың қап, сөйтіп, бидайды әлденеше миллион қап етіп алатын болды. мен ақ бидайдың айырылмас достығы ерте заманда осылай басталған екен. с переводом умоляю уже завтра сдавать.
заранее ♡
В ранние века пшеница растет сама по себе. Это год засухи. Это плодородная охота на засуху. Белая пшеница округляется,
Некоторые высокие кустарники намеренно не стоят на солнце и не светятся, поэтому состояние белой пшеницы ухудшается с каждым днем.
Наконец, число погибших подходит к концу, и тогда он просит из опыта. Но по его он умолял птиц, больших птиц. Никто не услышит его грусти. Теперь, когда я умру,
Человек, который охотится за белой пшеницей, с копьем в руке, охотится за охотой. Пшеница пасется на лице Адама, изливая слезы. Человек думает, и, наконец, он принимает свою Он положил лук в лук, бросил копье в кусты и начал бежать. Вся трава вокруг белой пшеницы
с руками и ногами рук. Их корни питаются пшеницей своими копьями.
Он поднялся к реке и наполнил ее водой. Ослабленная белая пшеница рождает воду в воде.
Человек слишком часто приходит и заботится о пшенице. Травы и травы регулярно поливают и не поливают.
Осенью, вклад будет пшеница. Зерно Будды не только растет, но и доставляет Адаму. Зерно, которое получает человек, сохраняет зиму.
Когда дело доходит до весны, оно прорастает землю вокруг дачи и сеет ее вместе с ней. В течение лета сорняки сеют, приправляют и приправляют. Наконец, осенью Адам получает один кусок пшеницы. В следующем году сумка, а затем десять сумок.
затем тысячи мешков, и люди могли сделать миллион пачек пшеницы.
Это было началом вечной дружбы Адама и Белой пшеницы.