1). когда мне радостно, все вокруг меняет свои краски. светит солнце. я вижу, что все люди счастливы, каждый, что нибудь занят: учится, работает или просто отдыхает.
и причем все это у них получается хорошо. я многое вижу когда мне радостно , но перечислять все это долго.
2). когда мне грустно, на улице льет дождь или просто холодно.мне иногда кажется, что погода мунипулирует моим настроением. когда мне радостно, погода хорошая. когда мне грустно, плохая. мне кажется, что время идет медленно, и тогда мне сиановится еще хуже!
Отанға, сол Отанның жүрегі — Москваға, қатерлі, қатал жау суық қолын созған кезде, сіздің атыңыз қараңғы түнде тұнық аспанға атылған жай оғындай жарқ ете қалды. Майдандағы әскерлерге нұрын шашты.
Ол — мың басы. Мың қолды бастаған отыз бір жастағы Момышұлы — Намысұлы боп шыға келді. Отанның әрбір адым жері үшін табан тіреп, қайсарланып, өжеттеніп тұрып алды. Қоршаудың өзін ерлікпен, өжеттікпен қаймықпай бұзып өтті.
Сол шақта астананы қорғаған мыңдар мен миллиондар арасынан «Момышұлының батальоны» өзгеше аталды, ерекше көзге түсті.
Оны генерал И.В.Панфилов мақтады. Газеттер жазып жатты. Ер еліне еткен еңбегін ерекшелігім демей, еліріп мақтан етпей, сол бір табиғи қалыпта қала білді. Мұнда ерлікке тән азаматтық көрінді. Сөйтіп, Бауыржан бастаған батальон Москва түбіндегі шайқаста асқан ерлік көрсетті. (113 сөз)
1). когда мне радостно, все вокруг меняет свои краски. светит солнце. я вижу, что все люди счастливы, каждый, что нибудь занят: учится, работает или просто отдыхает.
и причем все это у них получается хорошо. я многое вижу когда мне радостно , но перечислять все это долго.
2). когда мне грустно, на улице льет дождь или просто холодно.мне иногда кажется, что погода мунипулирует моим настроением. когда мне радостно, погода хорошая. когда мне грустно, плохая. мне кажется, что время идет медленно, и тогда мне сиановится еще хуже!
Отанға, сол Отанның жүрегі — Москваға, қатерлі, қатал жау суық қолын созған кезде, сіздің атыңыз қараңғы түнде тұнық аспанға атылған жай оғындай жарқ ете қалды. Майдандағы әскерлерге нұрын шашты.
Ол — мың басы. Мың қолды бастаған отыз бір жастағы Момышұлы — Намысұлы боп шыға келді. Отанның әрбір адым жері үшін табан тіреп, қайсарланып, өжеттеніп тұрып алды. Қоршаудың өзін ерлікпен, өжеттікпен қаймықпай бұзып өтті.
Сол шақта астананы қорғаған мыңдар мен миллиондар арасынан «Момышұлының батальоны» өзгеше аталды, ерекше көзге түсті.
Оны генерал И.В.Панфилов мақтады. Газеттер жазып жатты. Ер еліне еткен еңбегін ерекшелігім демей, еліріп мақтан етпей, сол бір табиғи қалыпта қала білді. Мұнда ерлікке тән азаматтық көрінді. Сөйтіп, Бауыржан бастаған батальон Москва түбіндегі шайқаста асқан ерлік көрсетті. (113 сөз)