Все планеты земля многовековых фауны и основе человеческой жизни - чистый воздух. он был выпущен только растительностькислород. 20,9% кислорода воздуха в тропосфере, что вокруг нас, это один из самых стабильных газа. зеленая вода завода по производству кислорода многолетних кустарников. казахстан занимает 3,8% лесных угодий. "казахстан - 2030" стратегия, эта цифра, как ожидается, увеличится на 5,1%. лет после 2257 лесных произошло на территории лесных ресурсов страны. 70% этих , вызванных неосторожного обращения с огнем. огонь 4000000. кубометров древесины были удалены. крупных лесных восточно-казахстанской, павлодарской, акмолинской, карагандинской алматинской области. 50000 гектаров лесных вредителей деревьев и заболеваний, найденные в долине. наибольшие площади лесов - восточно-казахстанская, актюбинская, западно-казахстанская, акмолинская, павлодарская область. в 1997 году 500 случаев были зарегистрированы по отношению к нарушителям закона леса. рост леса вдоль реки на севере и юге леса должны считаться личные и частные земли.ошибка?
Төрт түлік – мал: түйе, жылқы, қой, сиыр. Қазақ халқы осы төртеуін төрт түлік деп атаған. Ауыз әдебиетінде “төрт түлік малды құрадың” деген тіркес жиі кездеседі. Бұл дәулетіне сәулеті сай адамдарға арналып айтылған. Мысалы, “Байбөрі деген бар екен, Байбөрі малға бай екен, Төрт түлігі сай екен...” (“Алпамыс батыр” жырынан). Халық төрт түліктің әрқайсысының сақтаушы иесі бар деп ұғынып, оларды ойсылқара, қамбар ата, шопан ата, зеңгі баба деп атаған. Төрт түлікті кейде жұп (аша, айыр) тұяқ, тақ (тік) тұяқ деп те атайды. Қазақ төрт түліктің ішінде түйе малын байлық ретінде де, көлік ретінде де, азық ретінде де қатты қастерлеген. “Нар жолында жүк қалмас” деген мәтел осының айғағы. “Ат – ердің қанаты”, “Мінсең – көлік, жесең – ет” деп жылқы малын да аса жоғары бағалаған. Сондай-ақ қой мен ешкі, сиыр малының да өзіне тән ерекше қасиеттері болатынын ұмытпаған.
Төрт түлік – мал: түйе, жылқы, қой, сиыр. Қазақ халқы осы төртеуін төрт түлік деп атаған. Ауыз әдебиетінде “төрт түлік малды құрадың” деген тіркес жиі кездеседі. Бұл дәулетіне сәулеті сай адамдарға арналып айтылған. Мысалы, “Байбөрі деген бар екен, Байбөрі малға бай екен, Төрт түлігі сай екен...” (“Алпамыс батыр” жырынан). Халық төрт түліктің әрқайсысының сақтаушы иесі бар деп ұғынып, оларды ойсылқара, қамбар ата, шопан ата, зеңгі баба деп атаған. Төрт түлікті кейде жұп (аша, айыр) тұяқ, тақ (тік) тұяқ деп те атайды. Қазақ төрт түліктің ішінде түйе малын байлық ретінде де, көлік ретінде де, азық ретінде де қатты қастерлеген. “Нар жолында жүк қалмас” деген мәтел осының айғағы. “Ат – ердің қанаты”, “Мінсең – көлік, жесең – ет” деп жылқы малын да аса жоғары бағалаған. Сондай-ақ қой мен ешкі, сиыр малының да өзіне тән ерекше қасиеттері болатынын ұмытпаған.
Объяснение: