1. Аксу-Жабаглинский государственный природный заповедник, расположенный в горах Таласского Алатау в Западном Тянь-Шане — один из самых живописных заповедников Казахстана, и одно из лучших мест для отдыха туристов.
2. Учрежденный (29 декабря 1916) 11 января 1917 года Баргузинский заповедник стал первым в России охотничьим заповедником на государственных землях. В его задачу входило сохранение и изучение соболя – фаворита пушного царства.
3. Первым в 1895 году такой принцип создания заповедной сети предложил русский ученый В.В. Докучаев. По его предложению были сохранены нетронутые участки степей в черноземной зоне. Первый государственный заповедник создан в конце декабря (по старому стилю) 1916 года или 11 января 1917 года (по новому стилю) на Байкале с целью сохранения самого дорогого баргузинского соболя.
4. В них запрещена охота, рыбная ловля, рубка лесов, сбор ягод и т. д. Большей частью заповедники создаются для охраны девственной природы.
Менің атым... Атымды айта бастасам, тілім таңдайыма жабысып қалғандай болады да тұрады. Адамның атының сүйкімді болуы да зор бақыт па деймін. Мәселен, Мұрат, Болат, Ербол, Бақыт деген аттарды алып қараңдаршы. Айтуға да ықшам, естір құлаққа да жағымды. Әрі мағына жағынан да, қазақ тілінен сабақ беретін Майқанова тәтейше айтқанда, бұлар жоғары идеялы есімдер. Мұндайлар өз атын кәдімгідей мақтаныш көріп, біреумен таныса қалса, мәнерлеп, көтеріңкі дауыспен айтады. Ал енді айтуға да, естуге де қолайсыз есімдер бар. Өзге түгіл, өзіңе де ұнамайды-ақ. Әттең, қолдан келсе, табанда өзгертіп, әдемі аттардың бірін иемденіп алар едің. Бірақ амалың нешік, сен қызыл шақа болып жөргекте жатқанда, сондағы ақымақтығыңды пайдаланып, әке-шешең немесе шілдеханаға келіп, дуылдап отырған басқа біреу солай атап жіберген. Өскембайдың баласына Тыңжыртар деп ат қойған секілді, өзге қызу жұрт сол арада ду қостап: «Осы болсын баланың аты, осы болсын, мұнан жақсы атты дүниені шырқ айналсақ та таппаймыз» дескен. Міне, сол күннен, сол мезеттен бастап, әлгі ат сенімен бірге туғандай маңдайыңа шапталған да қалған. Енді одан көзің тіріде қашып құтыла алмайсың. Ұнатпасаң да, мойныңа іліп жүре бересің.
1. Аксу-Жабаглинский государственный природный заповедник, расположенный в горах Таласского Алатау в Западном Тянь-Шане — один из самых живописных заповедников Казахстана, и одно из лучших мест для отдыха туристов.
2. Учрежденный (29 декабря 1916) 11 января 1917 года Баргузинский заповедник стал первым в России охотничьим заповедником на государственных землях. В его задачу входило сохранение и изучение соболя – фаворита пушного царства.
3. Первым в 1895 году такой принцип создания заповедной сети предложил русский ученый В.В. Докучаев. По его предложению были сохранены нетронутые участки степей в черноземной зоне. Первый государственный заповедник создан в конце декабря (по старому стилю) 1916 года или 11 января 1917 года (по новому стилю) на Байкале с целью сохранения самого дорогого баргузинского соболя.
4. В них запрещена охота, рыбная ловля, рубка лесов, сбор ягод и т. д. Большей частью заповедники создаются для охраны девственной природы.
Объяснение:
Менің атым... Атымды айта бастасам, тілім таңдайыма жабысып қалғандай болады да тұрады. Адамның атының сүйкімді болуы да зор бақыт па деймін. Мәселен, Мұрат, Болат, Ербол, Бақыт деген аттарды алып қараңдаршы. Айтуға да ықшам, естір құлаққа да жағымды. Әрі мағына жағынан да, қазақ тілінен сабақ беретін Майқанова тәтейше айтқанда, бұлар жоғары идеялы есімдер. Мұндайлар өз атын кәдімгідей мақтаныш көріп, біреумен таныса қалса, мәнерлеп, көтеріңкі дауыспен айтады. Ал енді айтуға да, естуге де қолайсыз есімдер бар. Өзге түгіл, өзіңе де ұнамайды-ақ. Әттең, қолдан келсе, табанда өзгертіп, әдемі аттардың бірін иемденіп алар едің. Бірақ амалың нешік, сен қызыл шақа болып жөргекте жатқанда, сондағы ақымақтығыңды пайдаланып, әке-шешең немесе шілдеханаға келіп, дуылдап отырған басқа біреу солай атап жіберген. Өскембайдың баласына Тыңжыртар деп ат қойған секілді, өзге қызу жұрт сол арада ду қостап: «Осы болсын баланың аты, осы болсын, мұнан жақсы атты дүниені шырқ айналсақ та таппаймыз» дескен. Міне, сол күннен, сол мезеттен бастап, әлгі ат сенімен бірге туғандай маңдайыңа шапталған да қалған. Енді одан көзің тіріде қашып құтыла алмайсың. Ұнатпасаң да, мойныңа іліп жүре бересің.