Ақ киімді, денелі, ақ сақалды, Соқыр, мылқау, танымас тірі жанды. Үсті-басы ақ қырау, түсі суық, Басқан жері сықырлап, келіп қалды. Дем алысы - үскірік, аяз бен қар, Кәрі құдаң - қыс келіп, әлек салды. Ұшпадай бөркін киген оқшырайтып, Аязбенен қызарып ажарланды. Бұлттай қасы жауып екі көзін, Басын сіліксе, қар жауып, мазаңды алды. Борандай бұрқ-сарқ етіп долданғанда, Алты қанат ақ орда үй шайқалды. Әуес көріп жүгірген жас балалар, Беті-қолы домбығып, үсік шалды. Шидем мен тон қабаттап киген малшы Бет қарауға шыдамай теріс айналды. Қар тепкенге қажымыс қайран жылқы Титығы құруына аз-ақ қалды. Қыспен бірге тұмсығын салды қасқыр, Малшыларым, қор қылма итке малды. Соныға малды жайып, күзетіңдер, Ұйқы өлтірмес, қайрат қыл, бұз қамалды! Ит жегенше Қондыбай, Қанай жесін, Құр жібер мына антұрған кәрі шалды.
Денсаулық - ең үлкен бәс, сияқты халықтың ақылмандығы гласит. сол сондықтан, не ғана қашан бас адамның барлық арада тәртіпте мен денсаулықпен, бас оның күш және серпіліс үшін қал-жағдай, жанасушылық, шығармашылық бол-. Қашан бойда бірнәрсе болит, оқуда немесе жұмыста алаңсыз ойлау қиын, енжарлан- тіпті думанда-. Ал қазіргі өмір бізден бол- белсенді сұрайды, сол себептен біз туралы өзінің денсаулығының күтуге керекпін.Күт- денсаулық керек жасынан, ал қыңқыл-сыңқылдар ескерту оңайырақ, ауруды қарату еш, дәрігерлер айтады. Біздің сыныбымызда уже жаман көру және қыңыр арқа оқушылар болатын. Жиі сол соң компьютермен ұзақ отыр- деген случается, оқылымдар надұрыс қалыпта при жаман жарық түсір-. Сол қиын бол-, кейін жөнде-, себебі ақпараттың біздің ғасырымызда адамға болды неғұрлым және неғұрлым алдым монитормен отыру приходится, қарамастан және көру және құла- құлау болады. Может, қазір біз осы үлкен мағынаны сомдамаймыз, себебі жайдан-жай ұсынбаймыз, не мынадай соқырлық.