Құрбақа (лат. Bufonidae) – құйрықсыз қосмекенділер отрядының бір тұқымдасы. Жер шарында кең тараған (тек Антарктидада кездеспейді). 21 туысы, 300-дей түрі белгілі. Бұлардың көзінің арт жағында құлақ маңы безі жақсы дамыған, үстіңгі жақ сүйегінде тіс болмайды. Артқы аяғындағы саусақтарының ұшы жартылай жарғақпен байланысқан.
Кәдімгі құрбақаның терісі бұдырлы, мүйізді болатындықтан құрлықта тіршілік етуге бейімделген. Кәдімгі Қүрбақаның денесінің ұзындығы 20 см, орманды-далалы аймақтарды мекендейді. Жасыл құрбақаның денесінің ұзындығы 14 см-дей, орманды-далалы алқаптарда, биік тауларда да (4500 м-ге дейін) және шөлді жерлерде тіршілік етеді.
Бір аю жүгіріп келе жатса, абайсызда бір терең апанға түсіп кеткен екен Шыға алмай тұрса, бір қой су іздеп жүрген екен, әлгі апанға кез болған,аюны көрген ол - Ей, аю батыр, не қылып тұрсың? - депті. - Ой, не қыласың, жаным жай тауып тұр. Қырда әрі сусап, әрі ыстықтап өліп едім. Апанның іші әрі салқын, әрі түбінде тұп тұнық суы бар екен, - депті аю. Мұны естіп қой: «Мен де салқындайын, әрі су ішейін», - деп ойлапты, секіріп апанға түскен екен. Сонда аю секіріп қойдың үстіне мініп, онан мүйізіне табан тірепкен де, ырғып далаға шығып, жөніне кеткен екен. «Өтірікке алдансаң, басың бәлеге душар болар екен» деген сөз осыдан қалыпқан.
Құрбақа (лат. Bufonidae) – құйрықсыз қосмекенділер отрядының бір тұқымдасы. Жер шарында кең тараған (тек Антарктидада кездеспейді). 21 туысы, 300-дей түрі белгілі. Бұлардың көзінің арт жағында құлақ маңы безі жақсы дамыған, үстіңгі жақ сүйегінде тіс болмайды. Артқы аяғындағы саусақтарының ұшы жартылай жарғақпен байланысқан.
Кәдімгі құрбақаның терісі бұдырлы, мүйізді болатындықтан құрлықта тіршілік етуге бейімделген. Кәдімгі Қүрбақаның денесінің ұзындығы 20 см, орманды-далалы аймақтарды мекендейді. Жасыл құрбақаның денесінің ұзындығы 14 см-дей, орманды-далалы алқаптарда, биік тауларда да (4500 м-ге дейін) және шөлді жерлерде тіршілік етеді.
келе жатса, абайсызда бір терең
апанға түсіп кеткен екен
Шыға алмай тұрса, бір қой су іздеп жүрген екен,
әлгі апанға кез болған,аюны көрген ол
- Ей, аю
батыр, не қылып тұрсың? -
депті.
- Ой, не қыласың, жаным жай тауып тұр. Қырда әрі сусап, әрі
ыстықтап өліп едім. Апанның іші әрі салқын, әрі түбінде тұп тұнық суы бар екен,
- депті аю.
Мұны естіп қой:
«Мен де салқындайын, әрі су ішейін», - деп ойлапты, секіріп апанға түскен екен. Сонда аю секіріп қойдың үстіне мініп, онан мүйізіне табан тірепкен де, ырғып далаға шығып, жөніне кеткен екен.
«Өтірікке алдансаң, басың бәлеге душар болар екен» деген сөз
осыдан қалыпқан.