әдепті , әдетте, арлы да иманды, қайырымды да, мейірімді келеді, айналасымен , ел-жұртпен сыйластыққа, ынтымақ - бірлік пен татулықта өмір сүреді. болатын барлық жақсы қасиеттерді үйреніп, жаман мінез, әдеттерден, ұнамсыз қылықтардан аулақ болуға тырысуы керек. жолдастарымен, туыстарымен қарым - қатынас жасағанда, оның таныс еместігіне, алыс жақындығына, үлкен кішілігіне , қызмет дәрежесіне қарамай, кішіпейіл, әдепті болуы керкек. бұл сенің ілік борышың. ілік қасиетінің қайнары – сәлем беру, үлкенге сый –құрмет, кішіге ізеттілік көрсету екенін білеміз. ң әр күнгі іс - қимылы таңертеңгі сәлем мен жақсы лебіз. ілік – өткінші міндет емес, өмірлік міндет. әдептіліктің белгісі-сәлемдесу.қазақта “әдепті елдің алыстан сәлем береді”, деген аталы сөз бар. өйткені сәлемдесу, амандасу ң әрбір жан иелерінің бір-біріне ізет, сый құрметін көрсетеді. әдеп, қ амандасудан басталады. ң рухани тарихында қолы жеткен зор игілігі – сәлемдесу. сәлемдесу о заманнан құдайшылық, имандылық кісілік нышаны ретінде түсініліп, қабылданған.
Ақтамбердінің «Балаларыма өсиет» деп аталатын толғауы соңғы туындыларының бірі болса керек. Жырау балаларын тірліктегі татулықа,бірлікке үйретті. Жас ұрпақтың бір жағадан бас, бір жеңнен қол шығаруы елді мақсатына жеткізерін ескертеді. Халықты жаудан қорғап,болшақтағы ұрпақтты ойлап,олар татулық,бірлікпен болсын деп айтқан.
Ата – бабамыз ана құрсағыннан бастап, бала дүниеге келгенше тәрбие жұмысын үзбей жүргізіп отырған. Алғашқы кезеңде тәрбие ойын – сауық түрінде жүргізілген. Бала жеті жасқа жеткенше бетінен қақпай, еркін, еркелетіп өсіреді. Зекімейді, жасқамайды, баланы ұрмайды. «Баланы басынан ұрма бағы таяды, арқасынан ұрма әруағы қашады» деп айту тәрбиенің негізі болып табылады. Әрбір отбасы ұрпақ тәрбиесіне үлкен мән беріп, ұлттық тәрбиені қалыптастыратын ата, әже, әке, мектептері арқылы халықтың салт – дәстүрлері, әдет – ғұрыптарына, ата кәсібіне балаларды үздіксіз тәрбиелеу арқылы қол жеткізіп отырған.
ответ:
әдепті , әдетте, арлы да иманды, қайырымды да, мейірімді келеді, айналасымен , ел-жұртпен сыйластыққа, ынтымақ - бірлік пен татулықта өмір сүреді. болатын барлық жақсы қасиеттерді үйреніп, жаман мінез, әдеттерден, ұнамсыз қылықтардан аулақ болуға тырысуы керек. жолдастарымен, туыстарымен қарым - қатынас жасағанда, оның таныс еместігіне, алыс жақындығына, үлкен кішілігіне , қызмет дәрежесіне қарамай, кішіпейіл, әдепті болуы керкек. бұл сенің ілік борышың. ілік қасиетінің қайнары – сәлем беру, үлкенге сый –құрмет, кішіге ізеттілік көрсету екенін білеміз. ң әр күнгі іс - қимылы таңертеңгі сәлем мен жақсы лебіз. ілік – өткінші міндет емес, өмірлік міндет. әдептіліктің белгісі-сәлемдесу.қазақта “әдепті елдің алыстан сәлем береді”, деген аталы сөз бар. өйткені сәлемдесу, амандасу ң әрбір жан иелерінің бір-біріне ізет, сый құрметін көрсетеді. әдеп, қ амандасудан басталады. ң рухани тарихында қолы жеткен зор игілігі – сәлемдесу. сәлемдесу о заманнан құдайшылық, имандылық кісілік нышаны ретінде түсініліп, қабылданған.
объяснение:
Ақтамбердінің «Балаларыма өсиет» деп аталатын толғауы соңғы туындыларының бірі болса керек. Жырау балаларын тірліктегі татулықа,бірлікке үйретті. Жас ұрпақтың бір жағадан бас, бір жеңнен қол шығаруы елді мақсатына жеткізерін ескертеді. Халықты жаудан қорғап,болшақтағы ұрпақтты ойлап,олар татулық,бірлікпен болсын деп айтқан.
Ата – бабамыз ана құрсағыннан бастап, бала дүниеге келгенше тәрбие жұмысын үзбей жүргізіп отырған. Алғашқы кезеңде тәрбие ойын – сауық түрінде жүргізілген. Бала жеті жасқа жеткенше бетінен қақпай, еркін, еркелетіп өсіреді. Зекімейді, жасқамайды, баланы ұрмайды. «Баланы басынан ұрма бағы таяды, арқасынан ұрма әруағы қашады» деп айту тәрбиенің негізі болып табылады. Әрбір отбасы ұрпақ тәрбиесіне үлкен мән беріп, ұлттық тәрбиені қалыптастыратын ата, әже, әке, мектептері арқылы халықтың салт – дәстүрлері, әдет – ғұрыптарына, ата кәсібіне балаларды үздіксіз тәрбиелеу арқылы қол жеткізіп отырған.