Жоқшылық – адамдардың әлеуметтік-тұрмыстық жағдайларының ең төменгі сатыларының бірі, кедейліктің шектен шыққан түрі. Жоқшылықтың жеке адамға немесе отбасына, қоғамдағы елеулі әлеуметтік топқа қатысты түрі де болады. Бірінші жағдайдағы жоқшылық, көбінесе, сол жеке адамның немесе отбасының дәрменсіздігінен (адамның немесе отбасы мүшелерінің еңбекке, табыс табуға қабілетсіздігі, кембағалдығы, жалқаулығы, моральдік азғындауға ұшырауы, т.б.) туындайды. Экономикалық жағынан дамыған, адамдарды әлеуметтік қорғау жүйелері қалыптасқан елдердің өзінде де жоқшылық зардабына ұшыраған адамдар мен отбасылардың кездесуі осы жағдайға байланысты. Мұндай адамдар мен отбасыларға материалдық көмек беріп, психологиялық сауықтыру шараларын тиісті мемлекеттік мекемелер, қоғамдық ұйымдар т.б. жүзеге асырады. Ал әлеуметтік сілкіністер мен дүрбелеңдер салдарынан елдегі өндіріс орындарының көпшілігі тоқырап, мемлекет өз халқын азық-түлік, киім-кешек, т.б. күнделікті қолданысқа қажетті заттармен қамтамасыз ету мүмкіндігінен айрылған жағдайда белгілі бір әлеуметтік топтарға тән жоқшылық пайда болады. Жоқшылықтың бұл түрі күшейген тұста қоғамда қылмыс (ұрлық, тонау, кісі өлтіру, т.б.) өрши түсіп, қабылданған мемлекеттік заң нормалары аяқ асты болып, жаппай заңсыздық белең алады. Қоғамдағы саяси-әлеуметтік, экономикалық дағдарыстың күшеюі, бір жағынан, жоқшылықтың әлеуметтік түрінің пайда болуын туғызса, екінші жағынан, жоқшылықтың мұндай түрі өзін тудырған қоғамдық ахуалға қарсы әлеуметтік жарылыс туғызып, қалыптасқан жағдайды өзгертуге ықпал етеді. Сондықтан жоқшылықтың әлеуметтік түрі кез келген қоғам үшін қауіпті әлеум. құбылыс ретінде бағаланады.
Жоқшылық – адамдардың әлеуметтік-тұрмыстық жағдайларының ең төменгі сатыларының бірі, кедейліктің шектен шыққан түрі. Жоқшылықтың жеке адамға немесе отбасына, қоғамдағы елеулі әлеуметтік топқа қатысты түрі де болады. Бірінші жағдайдағы жоқшылық, көбінесе, сол жеке адамның немесе отбасының дәрменсіздігінен (адамның немесе отбасы мүшелерінің еңбекке, табыс табуға қабілетсіздігі, кембағалдығы, жалқаулығы, моральдік азғындауға ұшырауы, т.б.) туындайды. Экономикалық жағынан дамыған, адамдарды әлеуметтік қорғау жүйелері қалыптасқан елдердің өзінде де жоқшылық зардабына ұшыраған адамдар мен отбасылардың кездесуі осы жағдайға байланысты. Мұндай адамдар мен отбасыларға материалдық көмек беріп, психологиялық сауықтыру шараларын тиісті мемлекеттік мекемелер, қоғамдық ұйымдар т.б. жүзеге асырады. Ал әлеуметтік сілкіністер мен дүрбелеңдер салдарынан елдегі өндіріс орындарының көпшілігі тоқырап, мемлекет өз халқын азық-түлік, киім-кешек, т.б. күнделікті қолданысқа қажетті заттармен қамтамасыз ету мүмкіндігінен айрылған жағдайда белгілі бір әлеуметтік топтарға тән жоқшылық пайда болады. Жоқшылықтың бұл түрі күшейген тұста қоғамда қылмыс (ұрлық, тонау, кісі өлтіру, т.б.) өрши түсіп, қабылданған мемлекеттік заң нормалары аяқ асты болып, жаппай заңсыздық белең алады. Қоғамдағы саяси-әлеуметтік, экономикалық дағдарыстың күшеюі, бір жағынан, жоқшылықтың әлеуметтік түрінің пайда болуын туғызса, екінші жағынан, жоқшылықтың мұндай түрі өзін тудырған қоғамдық ахуалға қарсы әлеуметтік жарылыс туғызып, қалыптасқан жағдайды өзгертуге ықпал етеді. Сондықтан жоқшылықтың әлеуметтік түрі кез келген қоғам үшін қауіпті әлеум. құбылыс ретінде бағаланады.
Объяснение:
жете ма
рахмет айтпаяк кой
Ты зрачок глаз моих,
Пламень душ золотых.
Сердцу мук не избыть
Столь глубок шрам от них.
И мудрец весь седой,
Покачав головой,
Скажет: "Нет, средь живых
Не встречал я такой!"
Весь в слезах я брожу
И тоской исхожу,
Жемчуг слов дорогих
Для тебя нахожу.
Объяснение:
"В тебе - краса, внимание - в нас,
Вот правда вся, что без прикрас.Язык любви - язык без слов,
Глазами речь ведет любовь.
Тех, кто влюблен, не сбить с пути.
Хоть верь мне или прекословь.
Глаза горят, прекрасен лик,
На глади щек рубинов блик,
И шея блеском, как ледник,
И лук бровей, и тонкость рук.
Когда бы время нам найти,
До ложа тесного дойти,
Закрыть глаза, с ума сойти,
И, разомлев, не ведать мук…Нас, влюбленных, не счесть.
Кто же милый твой есть?
Ты прости, я не смог
Толком речь произнесть.
Где-то ходишь, маня...
В тебе столько огня!
Неуемный твой смех
Покоряет меня!
Каждый верит в успех,
Ты желанна для всех.
Моей бедной душе
Нет покоя вовек...
Твой взгляд ведь мне ни разу
Не подарил огня.
Ты не вернулась и меня
Ища не кликала к себе.
Горячей крови
Нет в тебе.
Прощай! Ты слышишь ли мой стон?
Увы, не любишь ты меня!
Твоим сияющим лицом
И телом, пышущим огнем.
Велел Аллах
Мне наслаждаться
Лишь в мечтах.
Неблагосклонностью казня.
Стрелу метнула ты в меня
Слепую, - бог судья тебе.
Но знай; никто в своей судьбе
Не волен, твой неверный шаг -
На справедливости весах.
Не будет он никем прощен
До рокового смерти дня!
От милой прелести твоей
Не отвести никак мне глаз.
Когда сойдемся к плоти - плоть,
Когда жар губ твоих проймет,
Когда огонь, что жег меня,
Вдруг опалит и мой живот.
Когда я сердцем изнемог,
Когда конца не знать не смог.
Я сокол тот, что коготь свой
Для лучшей жертвы приберег".
Сама подберешь