Өлеңдегі Қыдыр ата - ненің бейнесі? -Қабағыма қар қатып,
Кірпігіме мұз қатып,
қатал қыстың әмірін
Жүрмін жұртқа тыңдатып.
Малың ықса боранда,
Төлің өлсе қораңда,
Ол да - менің ашуым,
Ерегескен оңар ма?!
Айтшы,кімнің күші кем?
Суық сөздің сұсы- мен.
Бұлақ сусын қатырдым
Таяғымның ұшымен.
​

Ауыз әдебиетінің бағы заманнан ескірмей ұрпақтан–ұрпаққа ауысып отырған күрделі де мол бір саласы — батырлар жыры. Бұл жырларды жыршы–жыраулар ғасырлар бойы қобызға немесе домбырыға қосып, белгілі бір әнмен айтып, ауыздан-ауызға таратып келген. Қазақ батырлар жырындағы басты қаһарман елін сүйген батыр, ал оның басты мақсат-мұраты — халқын, Отанын басқыншы жаудан қорғау. Батырлар жырының көпшілігінде халықтың түбегейлі мұң-мүдесі көкселеді. Батырдың халыққа қамқоршы болу арманы, сол жолдағы іс-әрекеті жырлануы арқылы оның өз-үй ішіне, өз руына деген сүйіспеншілігі, де айқындалады. Батырлар жырларынан ерте замандағы баласы жоқ қарттың, бастаушысы жоқ елдің басқадан жәбір-жапа көретіні де танылады. Басқыншылардан қорғайтын батыр жайлы жырлар ел қиялында осындай зарығу, торығу тұсында туады. Мұндай батырды халық қартайған ата-ананың амандығы үшін қажет деп біліп, оның көршілес рулармен де күш біріктіруін көздейді. "Алпамыс батыр”, "Қобыланды батыр”, "Ер Тарғын”, "Қамбар батыр” сықылды қазақ батырлар жырларында қалмақ, моңғол басқыншыларының шабуылы баяндалып, қазақ батырларының сол күрестегі ерлігі жырланады. Олардың отаншылдығы мен адалдығы, уәдеге беріктігі зұлымдық пен қиянатқа қарсы қойылады. Әрине батырлар жырындағы оқиғалардың тарихпен жанасымы өзінше болады. Бір жыр бірнеше ғасырды аралап, жүздеген жыршы-жыраулардың аузынан өтетіндіктен, онда әр ғасырдағы тарихи фактілер араласа жүреді. Сөйтіп, батырлар жырында "әр дәуірден құралған кезеңнен” алынған батырдың жиынтық бейнесі тұлғанады. Батырлар жырының бай идеялық мазмұнына сай сюжеті мен композициясы да өзгеше келеді. Бір оқиғадан екіншісі туып, кейіпкерлердің іс-әрекеті, қимылы жүйелі дамып отырады. Батырлар жырының өлеңдік құрылысы көбіне жеті, кейде сегіз және он буынды болып келеді. Жыр тармақтарындағы өлең өлшеміне қарай араласып, ауысып та келе береді.

Дружба-это бескорыстное чувство,доверие,искренняя симпатия людей,основанная на общих интересах и взглядах на жизнь.Друзья всегда рядом,когда нужна или поддержка,настоящая дружба проверяется временем и познаётся в беде.

 Самый ранний пример бескорыстной преданности друга и в беде,мы видим в сказках,которые читаем в детстве."Снежная Королева"Андерсена,удивительная сказка,где Герда Кая,попавшего в беду.Пройдя через трудности и невзгоды,она находит друга в королевстве Снежной Королевы и только сила дружбы растопила лёд в сердце мальчика.

 Взрослея,мы знакомимся с примером дружбы и верности в "Трёх Мушкетёрах" А.Дюма,где четыре друга,готовы отдать жизнь за правое дело,выручая Д`Артаньяна из любых трудных ситуаций и бед.

 "Тихое утро" Ю.Казакова рассказывает нам о двух мальчишках,когда простой деревенский паренёк Яшка Володю,хотя чуть не утонул сам.Переборов страх,Яшка не смог оставить друга в беде.

  "Четырнадцать футов" А.Грина повествует об истории дружбы,когда друг,пожертвовал собой,ради другого.Оказавшись перед пропастью в горах,друзья решили перепрыгнуть,но Род сорвался,а его друг Крист успел схватить его за руку.Вытащить друга из пропасти,не хватало сил и чтобы не упасть вдвоём,Род друга,ударив его ножом в руку.

 Фридрих Шиллер "Порука"-удивительный пример,когда друг готов отдать жизнь за своего товарища,приговорённого к казни тираном.Мерос покушался на деспота царя,но был схвачен,его ожидал путь на плаху.Его сестра выходила замуж,чтобы отвести её под венец,он оставил друга ,вместо себя в заточении,с условием прибыть на свою казнь через три дня,иначе казнят поручителя.Невиданный ливень,на обратном пути со свадьбы,чуть не погубил преданного друга,Мерос успел на закате прибыть на агору,когда уже все потеряли надежду.

Растроганный тиран,не веривший в дружбу,дрогнул,человеческие чувства заговорили в нём-он помиловал приговорённого и признал себя побеждённым,попросив принять его третьим ,в их Союз дружбы.

И царь узнаёт, что вернулся Мерос,

Глядит на смятённые лица, —

И чувство в царе шевелится.

И он их велит привести перед трон,

Он влажными смотрит очами:

"Ваш царь побеждённый пред вами.

Он понял, что дружба — не призрак, не сон,

И с к вам обращается он:

На диво грядущим столетьям

В союз ваш принять его третьим".

Подробнее - на -