Әлеуметтік тұрақты даму болса, елдегі халық саны артады. Қазақ отбасында көпбалалы ата-аналар көп болған. Үшем не егіздер жиі кездесетін. Қазіргі уақытта төрт балалалы болған аналарға төсбелгі беріледі, жәрдемақы тағайындалады. Ұрпақ жалғасу, ұлттың өсіп өнуіне жете көңіл бөлу керек. Халық санының көптігімен ғана мықты мемлекет бола аламыз. Жаhaнданудың қоғамымызға тигізер жаман әсері де бар. Неке құрмай жүрген бойдақтар көбейді. Мұның соңы халық санағында демографиялық өсімнің төмендегенін көрсетті. Ата-аналарынан ажырап қалған жетім балалар саны артты. Таныс емес діни ағымдар пайда болды. Балалардың дұрыс тәрбие алмауынан әке мен шешелердің жалғыз қартаюы орын алуда. Тапсырма. Әр оқушы келесі топтағы бір сыныптасымен жұп құрады. Бірі 1-мәтінді түсіндірсе, келесі топтағы оқушы өз мәтінін жұбына түсіндіреді. Жазылым тапсырмасы Жоғарыдағы сөздер мен мәтіндегі ақпараттар бойынша «Қазақстандықтар көпбалалы отбасы болу қалпынан кетіп барады» тақырыбында теңеу мен метафораларды пайдаланып монолог жазады. (50-60 сөз). Қазақстанның демографиялық жағдайы қандай? І жақта жазыңыз. Мәтіндегі ақпаратты қамтыңыз. Жоғарыдағы сөздерді қолданыңыз.( Ер тұлғалы, қиғаш қас, жолбарыстай қайратты, т.б.)
Если отметьте как лучший ответ)
Объяснение:
1 тапсырма.
Қазақстанның табиғаты әр алуан. Шын
Батыс Қазақстанның Хан Ордасын көрдім. Жалған
Туған жер- әркімнің кіндік қаны тамған жері. Шын
Саяхатқа шыққанда ауа райына сай киіну керек. Шын
2 тапсырма.
Киелі (синоним) - қасиетті
3 тапсырма.
1. В. Елді кезіп,жаңа жерді көріп,суретке түсіргенді ұнатамын.
2. С.Мен бұрын Қазақстанда мұндай жерлерді тек кітап беттерінен көрдім.
3. А. Туған жер - талай жанның жүрегінен ерекше орын алады.
Жазылым
Қазақтың ұлттық қолөнері халқымыздың ата - бабадан ұрпаққа жеткен шеберлігі, ұсталығы, ісмерлігі.
Қазақтың ұлттық қолөнерінің бірнеше түрі бар.
Қазақтың ұлттық қолөнері
♦ Ағаштан жасалатын бұйымдар
♦ Ұлттық киімдер
♦ Ши орау қолөнері
♦ Теріден жасалатын бұйымдар
♦ Сүйек, мүйізден жасалатын заттар
♦ Жүннен жасалатын заттар
♦ Зергерлік бұйымдар
♦ Кесте. Көрмеп тігу қолөнері
♦ Ою - өрнек және олардың түрлері
♦ Өрмек, тоқыма қолөнері
Ағаш бұйымдары
Қазақтың ұлттық қолөнерінде ағаштан көптеген заттар жасалады. Балташылар, ағаш ұсталары, ершілер қайыңды, үйеңкіні, үйшілер, ағаш ойып, шыбық өріп тоқушылар талды пайдаланады. Балташылар үй борайды, еден төсеп, арба, шана, жақтау, қақпа, тіреу сияқты ірі заттарды істейді. Ағаш ұстасы стол, шкаф, сөре, орындық, кебеже, асадал, рамалар жасайды.
Жүн және одан жасалатын заттар
Төрт түлік малдың жүні қазақ халқының өмір тіршілігінде үлкен роль атқарған және оны ұқсатуды ел бұдан мыңдаған жылдар бұрын білген. Қазақ халқының шаруашылығында мал жүнінің ең асылы және бұйымдар жасауға ең көп қолданатыны түйе және қой жүндері, ешкі түбіті, оның қылы, содан кейінгісі жылқының жал - құйрығы, түйенің жүні, шудасы.
Зергерлік бұйымдар
Зергерлік – өте ерте заманнан келе жатқан өнер. Алтын - күміс әшекейлі бұйымдарды жасаумен әуестенушілерді зергер деп атау бүкіл Орта Азия халықтарында ерте кезден - ақ қалыптасқан. Қазақ шеберлер зергерлік өнерін біліп бірақ алтын - күмісті өздері қорытып, өндіре алмаған. Сондықтан оларды көрші орыс мемлекеттерінен сатып, айырбасқа алып отырған. Кесек күміс пен алтын оңайлықпен табылмағандықтан ол кездегі қазақ зергерлері көбінесе алтын, күміс ақшаларды қайта балқытып немесе ол күйінде пайдаланған.
Кесте және көркемдеп тігу
Кесте және көркемдеп тігу ою - өрнекті әшекейлеудің ертеден келе жатқан элементтерінің басты түрі. Кестені бізбен және жай инемен әшекейлеп тігу барлық халықтарға да ортақ өнер. Кесте өнері нағыз халықтық, алуан әдісті, таңдауы көп өнер.
Ою - өрнек ісі тым ерте заманнан бастап - ақ қолөнерінің барлық түріне бірдей ортақ әсемдеп әшекейлеудің негізі болып келді. Ою деген сөзбен өрнек деген сөздің мағынасы бір. Бұл сөздің ұғымында бір нәрсені ойып, кесіп алып жасау немесе екі затты оя кесіп қиюластырып жасау, бір нәрсенің бетіне ойып бедер түсіру деген мағына жатады.
Ал өрнек дегеніміз әр түрлі ою, бедер, бейненің, күйдіріп, жалатып, бояп, батырып, қалыптап істеген көркемдік түрлердің, әшекейлердің ортаң атауы іспеттес. Сондықтан көбінесе ою - өрнек деп қосарланып айтыла береді.
Ата-бабадан қалған көнекөз асыл мұра – қазақтың ұлттық қолөнеріне деген ықылас сонау ғасырлардан бері өз өзектілігін еш жойған емес.Бүгінде қазақтың дәстүрлі өнеріне ден қойып, қолөнер туындыларын қайта жаңғыртуды өздеріне міндет еткен Қазақстан қолөнершілері одағының мүшелері осынау бірегей өнердің қыр-сырын өздері ғана жетік меңгеріп қоймай, келер ұрпаққа да үйретіп, аманат етіп қалдыруды парыз санайды.
Қалқа қылып шындықты жүрер пенде.
Шымылдығын шындық кеп жұлып алса,
Шыбыны ұшып, бейшара кірер жерге, –
деген өлең жолдары санамда сан рет қайталанып жүр. Қазіргі заманда өз орны бар өткір өлең. Шындық, иә, шындық... Бұл сөзді көп адамдар ұната бермейтіні хақ. Себебі шындық бар жерде ғана шынайы бейне қалыптасады. Мен жүрген жерде, мен сүрген ортада көбіне ақиқаттың ауылы алыстан көрінеді. Неге дейсіз бе? Себебі адамдардың өзі шындықтан гөрі жасандылыққа көп мән береді.
А ұлттық рух деген болады. Ұлттық рухты ақыл айтумен жетілдіруге болмайды. Ақиқатты айтатын адамдар көбіне басшылық жасап отырған «билікші» адамдарға ұнамай жатады. Себебі шындық біреулерді шырмап тастаса, енді біреулердің «жанды» жерін «тырнап» тастауы мүмкін. Ақиқатты айту үшін бірінші арыңның алдында есеп бересің. Ар-ұждан ақиқаты үкім жасағанда барлық бүкпесіз шындықты айтып саласың. Шындықты айтсаң бетіңнен шармай алып, шыбын жаны шырқырап немесе шымбайына қаттырақ батса, шоршып түскен шортандай иіріліп не суға түскен сабындай сусылдап кете баруы мүмкін көріністер орын алады. Өтірік - тәтті, әрине, өмірі қысқа, ал шындық - ащы, бірақ өміршең.
Неге қазір адамдардың басым бөлігі шындықтың шырмауынан қорқып, өтіріктің өрмегін құрады. Кейде сырттан бақылап отырсаң, ертегі кейіпкерлері көз алдыңа елестейді. Мысалы, аң патшасы арыстанның алдында түлкідейін түрленіп шығатын, алдында айтатын сөзін де, образға кіретін жасанды түрін де дайындап жүретін бейнедегі адамдарды көп байқаймын. Ол ол ма, аю сияқты ұйқыны жақсы көретін, бал сияқты өмірі тәтті және бір қалыпты өтетін бейнелерді де көреміз. Әрине, бұлардың барлығы өздеріне жақсы, себебі «ауырдың үстімен, жеңілдің астымен» өте шыққаны жақсы емес пе? Құдды бір ертегі әлемінде жүргендейміз. «Мақтау сөздер рухты топастандырады» демекші мадақтаудың мәнін асырып, жағымпаздықтың жаңаша түрлерімен (әртүрлі жағдайда) әспеттеп, әсірелеп жатқаны. «Өркөкірек адам шыншыл бола алмайды, олар өшпенді, тырысқақ және өкпешіл келеді» дейді Мырзагелді Кемел. Өте орынды, өркөкірек адамның кеудесі көкте қалықтап жүргенде, қарапайым адамның ақиқатын айтам деген жанайқайын не қылсын? Айтқан жағдайда атып кетеді не сатып кетеді, ол болмаса «шамын» қолына алып шарқ ұрып қыр ізіңде жүреді, сыпсыңдап сыртыңнан әңгіме айтып, айтқаның үшін отқа да салып, суға да батырып жатады. Жалғандық пен жасампаздақ өміршең дүние емес қой. Адамдардың осыны біле тұра жандарына жақын тұтатыны ойландырады. «Билікші би-көкелердің» алдында иіліп төсек, жайылып жастық болып, өз бейнесін жасанды сомдағанда ар алдында есеп бермейтін болғаны-ау деген ой келеді. «Тура биде туған жоқ, туғанды биде иман жоқ» дегендей «турадан» гөрі үш қайнаса да сорпасы қосылмайтындардың «туған» болып шыға келетінін қайтерсің. Д.Қонаев «Бүйрегім бұрып, бұра тартсам, өзге түгілі, өз қадіріме жеттім дегенім - бекер» деген сөзі әр азаматтың жүрегінде тұрса дейсің. Жалған сөздің жетегінде кетіп, «бүйрегіңнің бұрғысы келетін жаққа қарай» бағыт алсаң, қадір туралы әңгіме қозғаудың өзі артық. Бірақ қазір қадірдің де құны қалмаған-ау. Кейде бұрынғының билігінде болып, зейнетке шыққан абзал азаматтарды көргенде, осылардан неге үлгі алмасқа дейсің. Себебі, қызметтен кетсе де, кішілік пен кісіліктен кетпеген.
«Заманың тазы болса, түлкі болып шал» деген мақалды көп адам асыра пайдаланып жатыр-ау. Иә, заманның ағымына қарай, «түлкі» болып өмір сүрген де жақсы шығар, алайда ақиқаттан аттауға болмайды ғой. Қара қылды қақ жарған, тура жолдан таймаған, қазақы сөздің қаймағын қалқып ішкен, аузы дуалы билердің ізін жалғастырсам деген іштей арманым бар. Кейде қаншалықты турасын айтсаң да, әділдіктің орны аяқ астында қалып қоятынына қарным ашады. Халық - сыншы. М.Кемел тағы бір сөзінде: «Адам айна сияқты. Айнаға жылы шырай танытсаң - күлімсірейді, ашулансаң - ол да ашуланады» деген екен. Адам - халық, халық - айна. Халықпен санаспай, биікке көтерілемін деу - ақымақтың ісі. Шындықты жасырып, «аузымен орақ орып, тілімен оны баулап» көпшілік алдында «көпіріп» отырады. Халық қаласа суға да батырады, көкке де көтереді. Әдемі сөзбен әспеттеп, әділін айттым деп астарлап сөйлеудің де өз орыны бар. Осындай мәселеге келгенде затым әйел болса да намыстанам. Намыссыз еркек болғаннан, намысты әйел болғаным жақсы. Сондықтан көп жерлерде ақиқатын айтып, әділдікті әспеттеп отыратыным көп адамдарға жаға бермейді. Жақпай қалам деп те ақиқаттан аттамаймын. Өйткені:
Біреулерді тұрса да басып қайғы,
Шын жүреді көңілін жасытпайды.
Шындық деген шыдамды парасат қой,
Шындық жолын табады, асықпайды.