Оқудың түп қазығы, кіндігі – еңбек болмақ. Неге десең, жаратылыс байлығын пайдаландырмайтын да сол (еңбек). Қоғам тұрмысына ұйтқы болғанда сол оқудың түп қазығы еңбек болған соң, еңбек мектебі деп аталатын мәнісі сол. Түп қазық не жаратылыс, әйтпесе қоғам болмай, неліктен еңбек болған? – деген сұрауға қоғамда мынадан жауап бар. 1. Біз екі түрлі шаруашылық дәуірі (капиталдық, социалдық) астасқан белеңде тұрмыз. Бұл дәуірде еңбектің маңызы зор, неғұрлым еңбек ұйымды, өнімді, берекелі болса, солғұрлым мемлекеттің, халықтың, қала берсе Кеңестер Одағының тағдыры дұрыс шешілмек, социалдық тұрмыс тезірек орнамақ, жиһан соғысы мен төңкерістің қалдырған күйзеулігі де сол еңбек құнарлы болғанда тезірек оңалмақ. 2. Бізде еңбекті істеушіні, айтқанды орындаушыны ғана емес, еңбекті жасаушыны, бастаушыны, ұйымдастырушыны тәрбиелеп шығару керек. Ескі мектеп жұмысты еріксіз орындаушылар тәрбиелеген тұрмысқа пайдасыз құрғақ ғылым, қысыр пікір үйреткен пікір (пійдейе) ғаламын бұл ғаламнан өзгеше, әрі бағалы, әрі қымбат ғалам деп санаған.
Абай атамыздың шығармашылығы – даналықтың, рухани жаңғырудың негізгі көзі. Абай – қазақтың, адамзаттың ұлы. Абай – қайта тумас бір әлем. Абай әлемінде қазақ халқының болмысы, жан азабы мен ой тереңдігі жатыр. Абай халықтан сарқылмас нәр алды. Ал халқы Абайдан өзінің биік тұлғасын көрді. Оған қарап ой түзеді, оған қарап бой түзеді. Халық пен Абайдың тұтастығы мәңгілік. Абайды әр жаңа ұрпаққа, әр пендеге қала берді, бүкіл адамзатқа жақындастыруға қадам жасау – әр қазақтың борышы деп білеміз.
Хакім Абайдың айналасына шоғырланған талантты шәкірттері қазақ әдебиетін жаңа белесін көтеріп, әлемдік әдебиет үлгілерінің қазақ әдебиеті топырағында өсіп-өркендеуіне зор септігін тигізді. Абай адамдар мен халықтар арасындағы татулықты дәріптеді. Тек татулық бар жерде ғана әділет болмақшы. Тек әділет бар жерде ғана адал мен білікті, ынталы мен іскер өз мүддесіне жетеді, сондықтан да Абай адамзатты әділеттікке шақырады.
Оқудың түп қазығы, кіндігі – еңбек болмақ. Неге десең, жаратылыс байлығын пайдаландырмайтын да сол (еңбек). Қоғам тұрмысына ұйтқы болғанда сол оқудың түп қазығы еңбек болған соң, еңбек мектебі деп аталатын мәнісі сол. Түп қазық не жаратылыс, әйтпесе қоғам болмай, неліктен еңбек болған? – деген сұрауға қоғамда мынадан жауап бар. 1. Біз екі түрлі шаруашылық дәуірі (капиталдық, социалдық) астасқан белеңде тұрмыз. Бұл дәуірде еңбектің маңызы зор, неғұрлым еңбек ұйымды, өнімді, берекелі болса, солғұрлым мемлекеттің, халықтың, қала берсе Кеңестер Одағының тағдыры дұрыс шешілмек, социалдық тұрмыс тезірек орнамақ, жиһан соғысы мен төңкерістің қалдырған күйзеулігі де сол еңбек құнарлы болғанда тезірек оңалмақ. 2. Бізде еңбекті істеушіні, айтқанды орындаушыны ғана емес, еңбекті жасаушыны, бастаушыны, ұйымдастырушыны тәрбиелеп шығару керек. Ескі мектеп жұмысты еріксіз орындаушылар тәрбиелеген тұрмысқа пайдасыз құрғақ ғылым, қысыр пікір үйреткен пікір (пійдейе) ғаламын бұл ғаламнан өзгеше, әрі бағалы, әрі қымбат ғалам деп санаған.
Абай атамыздың шығармашылығы – даналықтың, рухани жаңғырудың негізгі көзі. Абай – қазақтың, адамзаттың ұлы. Абай – қайта тумас бір әлем. Абай әлемінде қазақ халқының болмысы, жан азабы мен ой тереңдігі жатыр. Абай халықтан сарқылмас нәр алды. Ал халқы Абайдан өзінің биік тұлғасын көрді. Оған қарап ой түзеді, оған қарап бой түзеді. Халық пен Абайдың тұтастығы мәңгілік. Абайды әр жаңа ұрпаққа, әр пендеге қала берді, бүкіл адамзатқа жақындастыруға қадам жасау – әр қазақтың борышы деп білеміз.
Хакім Абайдың айналасына шоғырланған талантты шәкірттері қазақ әдебиетін жаңа белесін көтеріп, әлемдік әдебиет үлгілерінің қазақ әдебиеті топырағында өсіп-өркендеуіне зор септігін тигізді. Абай адамдар мен халықтар арасындағы татулықты дәріптеді. Тек татулық бар жерде ғана әділет болмақшы. Тек әділет бар жерде ғана адал мен білікті, ынталы мен іскер өз мүддесіне жетеді, сондықтан да Абай адамзатты әділеттікке шақырады.
Объяснение:
потому что