Қазақтың ұлы акыны Абай (Ибраһим) Құнанбаев 1845 жылы бұрынғы Семей облысы, Абай ауданы, Шыңғыс тауының етегінде,, туған. Шыққан ортасы — аукатты, Тобықты руының белгілі ел билеушілері бол-ған. Әкесі Құнанбай кезін-де болыс, аға сұлтандық қызметтер атқарған. Ал, атасы Өскенбай, арғы атасы Ырғызбай — өз заманының атақты билері. Кұнанбайдан — Құдайберді, Тәңірберді (Тэкежан), Абай, Ысқак, Оспан, Қалиолла (жас кезінде өлген), Ысмағұл деген жеті балатуған. Солардын ішінде Абай жас кезінен-акерекше көзге түсіп, келешегінен үлкен үміт күттірген| Сырт көзге мо-мын және сөзге иланғыш, аңқау Абай жас кезінен өлең, әңгі-меге әуес болады, ертегі-аңыздарды құмарта тындайды. Әжесі Зере мен анасы Ұлжанның аузынан естіген ертегі-аңыздар — Абай сусындаған халық әдебиетінің алғашқы үлгілері. Кішірек кезінде ауыл молдасынан аздап сауат ашқан Абайды әкесі он жасында Семейге оқуға жібереді. Әуелі ол Ғабул-Жаппардың, кейін Ахмет-Ризаның медресесінде оқи-ды. Болашак ақын өзімен сабақтас шәкірттерден анағүрлым үздік оқыған. Мектепте жүргізілетін дін сабағын жеңіл меңгеріп, араб, парсы тілдерін үйренеді, бос уақытын кітап оқуға, өз бетімен ізденуге жүмсайды. Шығыстың калассик акындары: Низами, Сағди, Хафиз, Фзули шығармаларымен, ертегі, дастан қиссаларымен Абай осы кезде танысқан. Балалық шағындағы өлең жазамын деген талабын: Фзули, Шәмси, Сәйхали, Науаи, Сағди, Фирдауси, Хожа Хафиз-бу һаммәси, Мәдәт бер я шағири фәрияд! — деп, Шығыс ақындарыма сиынудан бастауы да Абайдың оларға деген сол кезйегі ынтасынбайқатады. Медреседегі діни уағыз-дармен шектеліп қалмай, араб, парсы, түркі тілдерін игеру арқылы шығыс клас-сиктерін оқып-үйренуге жетуі — Абайдың аса зор табысы.
Жан сақтау бөлімшесінде емделушілерді үнемі бақылау жүйесі жұмыс істейді. Жалпы соматика, хирургия және неврология бөлімшелерінің құрамында медициналық оңалту және қалпына келтіру бағыттары бар. Көп бейінді облыстық балалар ауруханасындағы медициналық құрал-жабдықтар көп деңгейде автономды жұмыс істеуге және Бірыңғай ұлттық денсаулық сақтау жүйесі (БҰДСЖ) шеңберінде мамандандырылған, сонымен қатар, жоғары мамандандырылған медициналық көмек көрсетуге мүмкінік береді. Ауруханада қазіргі заманғы рентгенологиялық, жоғары қабілетті ультрадыбыстық диагностика аппараттары, миды зерттеуге арналған аппараттар, ФГДС, бронхоскоп, қан шығармай ота жасауға арналған эндобейнехирургиялық аппараттар бар. Медициналық оңалту және қалпына келтіру үшін физиотерапия бөлімшесі жанынан ванналарды пайдалана отырып, сумен емдеу шараларын жүргізуге мүмкіндік беретін бальнеологиялық бөлме бөлінген. Қан-тамыр бұзылыстарын, интоксикация және басқа да ақауларды емдеуге арналған екі барокамера орнатылған және жұмыс істейді. Облыстық балалар емханасы соматикалық (педиатрия, кардиология, неврология, пульмонология, аллергология, гастроэнтерология) және хирургиялық (хирургия, травматология, ортопедия, урология, ЛОР патологиясы, офтальмология) мамандықтар бойынша кеңес береді. Клиникалық-диагностикалық зертхана толықтай автоматтандырылған, бұл өз кезегінде қысқа мерзім ішінде зерттеулер нәтижесін алуға мүмкіндік береді. Емдеу тегін жүргізіліп, медициналық көмектің кепілді көлеміне кіреді.
Кұнанбайдан — Құдайберді, Тәңірберді (Тэкежан), Абай, Ысқак, Оспан, Қалиолла (жас кезінде өлген), Ысмағұл деген жеті балатуған. Солардын ішінде Абай жас кезінен-акерекше көзге түсіп, келешегінен үлкен үміт күттірген| Сырт көзге мо-мын және сөзге иланғыш, аңқау Абай жас кезінен өлең, әңгі-меге әуес болады, ертегі-аңыздарды құмарта тындайды. Әжесі Зере мен анасы Ұлжанның аузынан естіген ертегі-аңыздар — Абай сусындаған халық әдебиетінің алғашқы үлгілері.
Кішірек кезінде ауыл молдасынан аздап сауат ашқан Абайды әкесі он жасында Семейге оқуға жібереді. Әуелі ол Ғабул-Жаппардың, кейін Ахмет-Ризаның медресесінде оқи-ды. Болашак ақын өзімен сабақтас шәкірттерден анағүрлым үздік оқыған. Мектепте жүргізілетін дін сабағын жеңіл меңгеріп, араб, парсы тілдерін үйренеді, бос уақытын кітап оқуға, өз бетімен ізденуге жүмсайды. Шығыстың калассик акындары: Низами, Сағди, Хафиз, Фзули шығармаларымен, ертегі, дастан қиссаларымен Абай осы кезде танысқан. Балалық шағындағы өлең жазамын деген талабын:
Фзули, Шәмси, Сәйхали,
Науаи, Сағди, Фирдауси,
Хожа Хафиз-бу һаммәси,
Мәдәт бер я шағири фәрияд! —
деп, Шығыс ақындарыма сиынудан бастауы да Абайдың оларға деген сол кезйегі ынтасынбайқатады. Медреседегі діни уағыз-дармен шектеліп қалмай, араб, парсы, түркі тілдерін игеру арқылы шығыс клас-сиктерін оқып-үйренуге жетуі — Абайдың аса зор табысы.