Мәтіндердің формасын анықта. Мәтіндерді оқы А-мәтін Ә-мәтін Жас жігіттің даусы аңсағанын көргендей қуанышты шықты. Оның астында жалын өрген қылаң бесті, үстінде өңіріне зер ұстаған көк мақпал камзол, талдырмаш белін қызыл үдері белбеумен қынай буған, басында төбесін көк мақпалмен тыстаған құндыз бөрік. Тек ер-тұрманы ғана жұпынылау. Бір кезде көк сауырлап, жез шегені тізілте қаққан ері басқа біреудің астынан ауысқан сияқты, әбден тозып, бояуы оңып, жарғақтанып кеткен. Ердің артындағы ұзын қызыл қоржыннан шекпен қап кигізген домбыраның мойны шығып тұр. Оның қасындағы күрең атты – жасы елуді алқындырған, әдемі дөңгелек қара сақалды, биік дөңес мұрынды, кішілеу өткір қоңыр көзі биік қабағының астында терең ұялаған қағылез кісі. Бұл – осы өңірге аты жайылған Естемес күйші еді. Ол маңдайына тосқан қолын түсіре берді де етсіз салалы саусағымен қамшысының ұшын қағып алды. Қазақ халқы ешқашан үстіне алабажақ киім кимеген. Камзолға да, тақияға да ою-өрнек, әсіресе, сырмақ-текеметке салатын «қошқар мүйіз» жапсырмаған. Бұл – халық мәдениетінің, эстетикалық талғамының өте биік болғанының айғағы. Рас, қыздардың киіміне кейде ұсақ өрнек, алтын жіптермен зер кесте салынған, сол сияқты хан-сұлтандар салтанатты жиындарда зер шапан киіп шыққан. Соңғы кезде «Көшпенділер», «Біржан сал» сияқты жаңа тарихи фильмдерде қазақтың киімдері ғылыми-этнографиялық негіздер бойынша «түзеліп», біршама тарихи шындыққа жақындай түскені қуантады. Тарихи картиналарды, сериалдарды түсіргенде киім-кешектің сол заманға сәйкестігін қатаң талап ететін әлемдік киноиндустрияның ережелерін ескерген болар. Аталмыш фильмдерде қазақ бұқарасының киген сыртқы киімдерінде ою-өрнек атымен жоқ. Ер адамдардың бас киімдері – нағыз дәстүрлі үлгімен сырылып тігілген кәдімгі тақиялар. Ендеше, әртістеріміз бен әртүрлі салтанатты шараларда ұлттық киімді насихаттайтын бикештеріміздің киімдерін де осы жолмен жөндеуді тезірек қолға алу керек сияқты.
Шолпан мен біздің Жерге ұқсас сипаттары көп . Екеуі де көрікті; бірі-көгілжім , екіншісі ақ-күміс.Көлемдері де шамалас, екеуі де ауа желектеріне оранған .Бірақ жермен салыстырғанда козғалысы баяу әрі оралымсыз. Жер өз осінен 118 рет аналғанда,Шолпан бір-ақ рет айналып үлгереді екен.
Жаксылы́к Ушкемпи́ров (род. 6 мая 1951, совхоз «Чапаев» (ныне село Тегистик), Свердловский район, Джамбульская область, Казахская ССР, СССР) — советский борец классического стиля, Олимпийский чемпион, Герой Труда Казахстана, Заслуженный мастер спорта СССР (1980). Чемпион мира. Первый этнический казах — олимпийский чемпион[2] (по другим данным первым этническим казахом-олимпионником является Жармухамедов Алжан, чемпион Олимпийских игр 1972 года по баскетболу. Заслуженный тренер Казахской ССР.
В школе занимался национальной борьбой казахша-курес. Поступил в Семипалатинский зооветинститут. Борьбой занялся случайно, сначала вольной. Будущему чемпиону Олимпийских игр был необходим зачёт по лыжному спорту, без которого не допускали к сессии, а на лыжах Ушкемпиров до этого не стоял никогда. Преподаватель физкультуры поставил условием зачёта выигрыш в схватке по вольной борьбе у другого студента, что Ушкемпиров с трудом, но выполнил, после чего приступил к постоянным тренировкам.[3]. В 1971 году, через два года занятий борьбой, выиграл чемпионат Казахской ССР по вольной борьбе и, поскольку, по его мнению, несправедливо не был взят на первенство СССР, перешёл к другому тренеру и начал заниматься классической борьбой. В этом же году вновь выиграл чемпионат Казахской ССР, уже по классической борьбе. В 1972 году выступив на чемпионате СССР стал пятым, в 1973 году стал бронзовым призёром первенства страны и был включён в сборную СССР.
15 декабря 2017 года президентом Казахстана Нурсултаном Назарбаевым Жаксылыку Ушкемпирову было присвоено звание Герой Труда Казахстана[10].