Жаз келді, күн жылынды.Менің атам жылқышы . Біз отбасымызбен бірге жайлауға көшіп келдік.Әкем мен атам киіз үй құрды.Анам самауырын қайнатып, мол дастарқан жайды,Дастарқан басында бәріміз бірге қымыз ішіп әңгіме-дүкен құрып отырдық.Содан кейін мен өзенге шомылуға бардым.Жайлаудың табиғаты тамаша , ауасы таза.Айнала жасыл шөп , даланың әдемі гүлдері өсіп тұр.Көлде аққулар қалқып жүзіп жүреді.Кең жайлауда қойлар, жылқылыр жайылып жүр.Мен атқа мінгенді ұнатамын.Мен атама қой бағуға көмектестім.Жайлауда маған өте ұнады.
Жаз келді, күн жылынды.Менің атам жылқышы . Біз отбасымызбен бірге жайлауға көшіп келдік.Әкем мен атам киіз үй құрды.Анам самауырын қайнатып, мол дастарқан жайды,Дастарқан басында бәріміз бірге қымыз ішіп әңгіме-дүкен құрып отырдық.Содан кейін мен өзенге шомылуға бардым.Жайлаудың табиғаты тамаша , ауасы таза.Айнала жасыл шөп , даланың әдемі гүлдері өсіп тұр.Көлде аққулар қалқып жүзіп жүреді.Кең жайлауда қойлар, жылқылыр жайылып жүр.Мен атқа мінгенді ұнатамын.Мен атама қой бағуға көмектестім.Жайлауда маған өте ұнады.
Объяснение:
Тучи мрачно окутали весь небосвод — Это осень в дождях и туманах ползет, И застывшую землю, от стужи дрожа, Кобылица напрасно копытом скребет.
Нет уж больше травы на степей, Смеха больше не слышно и гама детей, А деревья, иссохшие, как старики, Тянут к небу безлистые руки ветвей.
Уж дымится с овечьими шкурами чан — Износилась одежда, весь в дырках чапан, Чинят женщины юрту, заплаты кладут, И старухи свой ткацкий наладили стан.
Журавли в теплый край вереницей летят, Голодают верблюды и грустно глядят, Приуныли аулы — куда ни пойдешь, Не услышишь веселого смеха ребят.
Старики над остывшей поникли золой, Молча слушают ветер, холодный и злой, Рыщут по степи, ищут в норах мышей — Дома косточки им не дадут ни одной.
И уже ни травинки вокруг не найти, Пылью ветер заносит дороги в степи. Будь ты проклят, обычай глухой старины, Что мешает нам в юртах огонь развести