Жастық пен махаббат, сұлулық пен нәзіктік, шынайылық пен іңкәрлік, сүйіспеншілік пен адамгершілік, сенім мен сезім тақырыптарынан сыр қозғап, адамдық пен адалдықты сөз етер, сертке берік екі жастың арасындағы ғашықтық жырларын шертер «Қозы Көрпеш – Баян сұлу» қойылымы – өнер мен өмір, тәрбие-тағылым мектебі екені хақ...
Қозы Көрпеш – Баян Сұлу–Ғ.Мүсіреповтің халық жыры негізінде жазған 4 перделі, 7 суретті трагедиясы. Шығарма 1939 ж. сәуір айында жазылып біткен. Оның сюжеті ертеден мәлім жақсылық пен жамандықтың, махаббат пен қызғаныштың арасында туатын тартыс желісіне құрылған. Бір жылы дүниеге келген құрдас Қозы мен Баян бірін бірі жастайынан-ақ сүйіп табысады. Бірақ балғын жастардың махаббатына қызғаныш уын ішкен Қодардың жауыздығынан әрі Қарабайдың сараңдығынан екі жас мерт болады. Осындай қайғылы оқиғамен аяқталатын трагедия алғаш рет Қазақ мемлекеттік академиялық драма театрында режиссер М.Г. Насоновтың сахналауымен 1940 жылы 29 сәуірдекөрермен назарына ұсынылды. Бұл спектакльге О.Т. Жұмағұлов (Қозы Көрпеш), Ж. Жалмұхамедова (Баян), М.Б. Шамова мен Р.Р. Қойшыбаева (Мақпал), С. Қожамқұлов (Қарабай), Е. Өмірзақов пен Ә. Хәсенов (Қодар) т.б актерлер қатысып ойнады.
Алғашқы жазбаша дерек туралы Жылдық (Рождественка) шыршасына жатады 16-шы жүз. Неміс қаласында Страсбургте мен кедейлер, және танымал тұқымдас, қыста безендірді шырша түрлі-түсті қағазбен, жемістермен және тәттілермен дастархан жайды. Бірте-бірте бұл дәстүр тарады бүкіл Еуропа бойынша. Өзі сол дәстүр тойлайтын Жаңа жылды шыршамен пайда болды Ресейде Петр I 1699 жылы ол жарлық шығарды, олар енгізді жаңа жетістіктерді - Рождество, Жаңа жыл бұйрық берді, сонда жасалды тойлау бойынша-европейски - 1 қаңтар. Патша жарлығымен барлық тұрғындарына Мәскеу болды велено атап кездесу Жаңа жыл: зажигать жаңа жыл түнінде алау, іске қосуға фейерверктер, құттықтау, бір-біріне украшать үй қылқан ағаштар. Тамаша әдет-ғұрып шыршаны бар ертеден ақ. Қазірдің өзінде шамамен екі мың жыл бұрын көптеген халықтарды шыршаны безендірді. Сол жылдары адамдар сенген, ағаштарда мекендейді әтір өсімдіктер мен құнарлылығын, меніңше, еді байланысты өнім нанын және көкөніс. Желтоқсан айының соңында болған күндері ойынының ұзын, басталды жаңа "солнечный", адамдар отправлялись орман бұтағында ең үлкен шырша развешивали "сыйлықтар" кездестірермін, олар мейірімді және жақсы өнім берді. Бірақ қайтыс болғаннан кейін Петр I жаңа жылдық шырша қоюға гомогенді. Тек иелері трактиров безендірді олар өз үйлерін, сонымен қатар, бұл шырша тұрды трактирах жыл - осыдан барған атауы - "елки-палки". Бірақ 20-шы жылдары өткен ғасырдың большевиктер тыйым жасау шырша және тойлайтын Жаңа жыл есептегенде, бұл "буржуазиялық прихотью" және "старорежимным дәстүрімен". Сонымен қатар, олардың пікірінше, "жаңа жылдық мереке тым жақын тұр күнтізбе жылғы поповского Рождество және енгізуге болмайды халық temptation". Осы кезден бастап "жасыл шырша кетіп, жасырын жүретін": тек кейбір отбасыларда шешілді жасау, оны жасады бұл жасырын. Желтоқсан айында 1935 жылы партия қайраткері Павел Постышев "реабилитировал мерекесі", және 1936 жылы Одақтардың Үйінің Колонна залында жүруінен шырша балалар мен жастарға арналған. Лесная красавица оралды кейін ұзақ қорқыныштығы және мәңгілікке кірді біздің өмірімізге вечнозеленым айттым және сиқырлы ертегімен. 1954 жылы алғаш рет еліміздің бас шыршасы - Кремлевская, ол искрится және сверкает әр Жаңа жыл. Сондықтан қоюға шырша үйлерде бұл ешқандай және ежелгі өнертабысқа ретінде көрінуі мүмкін
Жастық пен махаббат, сұлулық пен нәзіктік, шынайылық пен іңкәрлік, сүйіспеншілік пен адамгершілік, сенім мен сезім тақырыптарынан сыр қозғап, адамдық пен адалдықты сөз етер, сертке берік екі жастың арасындағы ғашықтық жырларын шертер «Қозы Көрпеш – Баян сұлу» қойылымы – өнер мен өмір, тәрбие-тағылым мектебі екені хақ...
Қозы Көрпеш – Баян Сұлу–Ғ.Мүсіреповтің халық жыры негізінде жазған 4 перделі, 7 суретті трагедиясы. Шығарма 1939 ж. сәуір айында жазылып біткен. Оның сюжеті ертеден мәлім жақсылық пен жамандықтың, махаббат пен қызғаныштың арасында туатын тартыс желісіне құрылған. Бір жылы дүниеге келген құрдас Қозы мен Баян бірін бірі жастайынан-ақ сүйіп табысады. Бірақ балғын жастардың махаббатына қызғаныш уын ішкен Қодардың жауыздығынан әрі Қарабайдың сараңдығынан екі жас мерт болады. Осындай қайғылы оқиғамен аяқталатын трагедия алғаш рет Қазақ мемлекеттік академиялық драма театрында режиссер М.Г. Насоновтың сахналауымен 1940 жылы 29 сәуірдекөрермен назарына ұсынылды. Бұл спектакльге О.Т. Жұмағұлов (Қозы Көрпеш), Ж. Жалмұхамедова (Баян), М.Б. Шамова мен Р.Р. Қойшыбаева (Мақпал), С. Қожамқұлов (Қарабай), Е. Өмірзақов пен Ә. Хәсенов (Қодар) т.б актерлер қатысып ойнады.