Махамбет поэзиясвндагы аскак арманы

Балалық шағымда біз отбасымен бірге тауға бардық. Бұл қыста болды. Әкем мені қыдырту үшін шана алды. Мен шананы өте жақсы көрдім. Біз тауларда, орманда қыдырдық және  көп қарлы таулрды көрдік. Әкем осы таулардан шанамен сырғанап түсуге ұсыныс берді. Олар өте биік болды. Біз тауға 5 минут көтерілдік. Біз жоғарыға көтерілген кезде, әкем мені шанаға отырғызды. Мен өте қорықтым, бірақ әкем әрдайым менің қасымда. Ол менің қасына келіп, картонға отырды да біз бірге сырғанап түстік. Мен айқаладым, бірақ сосын қорқыныш кетіп, мен күле бастадым, қайтадан сырғанауды өтіндім. Өте көңілді болды. Менің анам осындай осындай оқиғаларды және ойындарды ұнатпайды. Ол біздің сырғанап түскенімізді тамашалады. Барлығымыз өте риза болдық

Тіл - кілті көңілдің. (Язык – ключ к душе человека) .
Жақсы сөз жарым ырыс. (Доброе слово – половина блага) .
Жүздің көркі – көз, ауыз көркі.(Глаза украшают лицо, уста - слово) .
Өткен күн оралмас, кұнды сөз жоғалмас. (Прожитый день не вернется, а мудрое слово останется) .
Піл көтермегенді тіл көтереді. (Язык осилит, что и слон не поднимет) .
Сөз қадірін білмеген өз қадірін білмейді. (Кто слов не ценит, сам себя не ценит) .
Жақсы сөз - жан азығы. ( Хорошее слово – душе опора)
Көлді жел қозғайды, ойды сөз қозғайды. (Ветер озеро приводит в движение, слово - мысль) .
Айтылыган сөз – атылган оқпен бірдей. (Сказанное слово –вылетевшая пуля.
Бәле – тілден. (Горе от языка)
Ойнап айтсан, да ойлап айт. (Даже говоря в шутку - подумай) .
Халық айтса, қалт айтпайды. (Слово народное правдиво) .
Тамшы тас жарады, тіл бас жарады. (Капля камень расколет, слово – голову) .
Сүраумен Меккеге барасың. (Спрашивая, можно и до Мекки дойти) .