Отанымыз, кең байтақ еліміз, қазақ ата-бабаларымыздан қалған жер — Қазақстан. Басқа елдерге кетсек, өз елімізді өте қатты аңсаймыз. Әр кісі өз туған жерін іздейді. «Әркімнің өз елі-Мысыр шаһары» деген мақал-мәтелді босқа айтпаған. Бұл расында дұрыс қамтылмаған ой. Көгілдір экраннан көрген хабарларымда қазақ жерінен кетіп, басқа елде өзінің жеке бизнесі болып, дәулетті тұрып жатқан тұлғалардың өзінің ата-бабасы жатқан жұртына бас игенде олардың көздерінде айрықша ұшқын, махаббатты көруге етеді. Соған қарап мен қарапайым ғұмыр сүріп жатсам да отбасыммен, туған жерімде оқып, өз жерімде жүргеніме қатты қуанам. «Атамекен отбасынан басталады» Осы шығармада менің ойымша отбасына ғана емес, Отанға деген махаббат туралы қамтылмаған. Мен кішкентай отбасымды сүйем. Отбасымыда әкем, анам, мен, сіңілім бар. Өйткені менің отбасым да Отаныма қаракет етуде. Біз аласа ғана бөлшегіміз. Өйткені менің ұлы атам Отанды қорғауға септігін қосып, соғысқан. Ал мен сауатты кісі болу үшін аянбай оқып, үлгілі біліміммен кішкене болса да үлесімді қосып келемін. Мен жұмысымды таза жүрекпен істеуге тырысамын. Өйткені қазіргі кезде менің бар жұмысым сабақ. Сабақты босатпай, ұстаздардың айтқанын екі етпей орындаймын.
