Тәуелсіздік… Қандай ыстық, қарапайым әрі қасиетті сөз. Осынау қасиетті ұғымды аңсап күткен қазақ баласы екі жарым ғасыр бойы дұғадай жаттап,ұрпақтан-ұрпаққа найзаның ұшы мен қылыштың жүзімен, ата- баба қанымен аманат етті, намыс жігерін болат кездіктей жаныған батыр бабаларымыздың азаттық жолындағы күрестері- осының жемісі. Тәуелсідікке біз оңайлықпен жеткеніміз жоқ.Бүгінгі ұрпақ егемендік ғасырлар бойғы күрестің,«Елім-жерім» деген жан дауыстың , қасық қандарын қиып, ел үшін жанын пида еткен аға-апаларымыздың қанымен келгендігін есте сақтағанымыз жөн. Болашақтан үмітін үзбеген аға ұрпақ тағдырлары қаншама рет тағдыр таразысына түсіп,қыл үстінде тұрса да «құт дарып,қыдыр қонған» туған жерді көздің қарашығындай сақтай білді.Теңдік пен татулықты,елдік пен еркіндікті ту етіп ұстаған «бастаса қолдың көсемі,сөйлесе сөздің шешені» болған аталарымыз бен найзаның ұшы,қылыштың қыры,садақтың жебесіне тайсалмай қарсы тұрған аға-апаларымыздың арқасында еліміз «ақ түйенің қарны жарылған » тәуелсіздік таңына жетті.Ең бірінші ел болу үшін тілі,екінші діні,үшінші дінін сақтап қалуы тиіс. Қазіргі таңда Тәуелсіздік — барлығымыз үшін ерекше қасиетті күн. Бірліктің, ынтымақтастық пен татулықтың күні. Мемлекетіміздің тәуелсіздігі – алдымен халқымыздың бақыты.Елімізде бейбітшілік болуы халқымыздың өжеттілігі, батылдығы емес пе? Алғашқы жылдарда басым мақсаттардың қатарында егемендікті нығайту, ұлттық қауіпсіздікті қамтамасыз ету, экономикадағы қиыншылықтарға жауап беру болған еді. Сондықтан бүгінгі күні халқымыз өткеннен қалған тарихи өнегені, отансүйгіштікті, ұлтына деген махаббатты жоғалтпай, әрі қарай жастардың патриоттық сезімін енгізуге ерекше көңіл бөлу керек деп ойлаймын. Қазақ халқы әрдайым қонақжай халық.Халқымыз өзге ұлтты менсінбеу,оларды жамандауды білмейтін халық.Қазақ елін шын сүйетін азаматтар мен азаматшылар өте көп. Мен де елімді сүйетін қазақтың қызымын.Мен қазақ болғаныма мақтанамын. Тәуелсіздігімізді жариялағаннан бері ,сол мезгіл ішінде көптеген елеулі табыстарға қол жеткіздік. Еліміздің тыныштығы мен қауіпсіздігі, көп ұлттың ауызбіршілігін ,қадағалауға үлесін тигізген бастық ағаларға алғысым шексіз,бәрі де сол кісілердің арқасында.Қазақстан халқының жарастығы мен ынтымақтастығы Президентіміздің жүргізіп отырған парасатты көреген саясатының нәтижесі деп білемін. Қазақстан — қазақ халқының ата-бабамыздың қонысы. Халқымыз өлшеусіз табиғат байлығымен қатар, ең бастысы сан түрлі ұлттардан құралған халқымен ерекшеленетінін ұмытпаған жөн.Бүгінгі шуақты күндерді бағалай біліп, жаңа белестерге ұмтылу – біздің ұрпақтың бағыты болуы тиіс.
Согласно преданиям, Арыстанбаб умер и похоронен в окрестностях Отрара вXII веке. Вероятно, тогда же был сооружен его мавзолей, о котором нет достоверных сведений.
Доподлинно неизвестно что стало с мавзолеем после отрарской катастрофы, когда войска Джучи после семимесячной осады полностью уничтожили близрасположенный крупный город Отрарвместе со всем его населением.
В XIV веке по приказу Тимура на месте разрушавшегося здания было возведено новое сооружение. Но и оно не дошло до наших дней.
Первая известная перестройка мавзолея относится к XIV—XV векам. От этой постройки сохранились резные деревянные колонны айвана.
В XVIII веке на месте древнего мазара, разрушенного землетрясением, было построено двухкупольное сооружение с айваном, опирающимся на две резные деревянные колонны.
Здание XVIII века разрушилось и в 1909 году было отстроено заново, о чём гласит надпись на одном из картушей фриза.
В 1971 году из-за высокого уровнягрунтовых вод, приведших её к аварийному состоянию, мечеть была снесена и отстроена заново[1] на средства местного населения[4].
Аңыз бойынша, Арыстанбаб қайтыс болды және Отырар vXII ғасырдың маңында жерленген. Мүмкін сол уақытта ол ақпарат сенімді емес кесене салынды.
Ол Жошы әскері жеті ай қоршауда толығымен жақын ірі қала, оның барлық халқы бар Otrarvmeste жойылған кейін Отырар апат кейін Кесененің болды не белгілі емес.
жерде Темірдің бұйрығымен XIV ғасырда құрылыс жаңа ғимаратын тұрғызылған жойылды. Бірақ ол осы күнге дейін төмен түсіп емес.
Кесененің бірінші белгілі қайта XIV-XV ғасырларға жатады. Осы ғимараттың кесілген ағаш бағандар айвой аман қалды.
жер сілкінісінен қираған ежелгі Мазардың сайтында XVIII ғасырда, екі кесілген ағаш бағандардың сүйене отырып aiwan dvuhkupolny ғимараты салынды.
XVIII ғасырда құрылыс және 1909 жылы талқандалып Фризен картридждерінің бірінде қандай бітіктасы қайта.
1971 жылы, салдарынан апатты жағдайда оны әкелді жоғары су urovnyagruntovyh үшін, мешіт бұзылды және қайта [1] жергілікті халық құралдарында [4
Болашақтан үмітін үзбеген аға ұрпақ тағдырлары қаншама рет тағдыр таразысына түсіп,қыл үстінде тұрса да «құт дарып,қыдыр қонған» туған жерді көздің қарашығындай сақтай білді.Теңдік пен татулықты,елдік пен еркіндікті ту етіп ұстаған «бастаса қолдың көсемі,сөйлесе сөздің шешені» болған аталарымыз бен найзаның ұшы,қылыштың қыры,садақтың жебесіне тайсалмай қарсы тұрған аға-апаларымыздың арқасында еліміз «ақ түйенің қарны жарылған » тәуелсіздік таңына жетті.Ең бірінші ел болу үшін тілі,екінші діні,үшінші дінін сақтап қалуы тиіс.
Қазіргі таңда Тәуелсіздік — барлығымыз үшін ерекше қасиетті күн. Бірліктің, ынтымақтастық пен татулықтың күні. Мемлекетіміздің тәуелсіздігі – алдымен халқымыздың бақыты.Елімізде бейбітшілік болуы халқымыздың өжеттілігі, батылдығы емес пе? Алғашқы жылдарда басым мақсаттардың қатарында егемендікті нығайту, ұлттық қауіпсіздікті қамтамасыз ету, экономикадағы қиыншылықтарға жауап беру болған еді. Сондықтан бүгінгі күні халқымыз өткеннен қалған тарихи өнегені, отансүйгіштікті, ұлтына деген махаббатты жоғалтпай, әрі қарай жастардың патриоттық сезімін енгізуге ерекше көңіл бөлу керек деп ойлаймын. Қазақ халқы әрдайым қонақжай халық.Халқымыз өзге ұлтты менсінбеу,оларды жамандауды білмейтін халық.Қазақ елін шын сүйетін азаматтар мен азаматшылар өте көп. Мен де елімді сүйетін қазақтың қызымын.Мен қазақ болғаныма мақтанамын. Тәуелсіздігімізді жариялағаннан бері ,сол мезгіл ішінде көптеген елеулі табыстарға қол жеткіздік. Еліміздің тыныштығы мен қауіпсіздігі, көп ұлттың ауызбіршілігін ,қадағалауға үлесін тигізген бастық ағаларға алғысым шексіз,бәрі де сол кісілердің арқасында.Қазақстан халқының жарастығы мен ынтымақтастығы Президентіміздің жүргізіп отырған парасатты көреген саясатының нәтижесі деп білемін.
Қазақстан — қазақ халқының ата-бабамыздың қонысы. Халқымыз өлшеусіз табиғат байлығымен қатар, ең бастысы сан түрлі ұлттардан құралған халқымен ерекшеленетінін ұмытпаған жөн.Бүгінгі шуақты күндерді бағалай біліп, жаңа белестерге ұмтылу – біздің ұрпақтың бағыты болуы тиіс.
Доподлинно неизвестно что стало с мавзолеем после отрарской катастрофы, когда войска Джучи после семимесячной осады полностью уничтожили близрасположенный крупный город Отрарвместе со всем его населением.
В XIV веке по приказу Тимура на месте разрушавшегося здания было возведено новое сооружение. Но и оно не дошло до наших дней.
Первая известная перестройка мавзолея относится к XIV—XV векам. От этой постройки сохранились резные деревянные колонны айвана.
В XVIII веке на месте древнего мазара, разрушенного землетрясением, было построено двухкупольное сооружение с айваном, опирающимся на две резные деревянные колонны.
Здание XVIII века разрушилось и в 1909 году было отстроено заново, о чём гласит надпись на одном из картушей фриза.
В 1971 году из-за высокого уровнягрунтовых вод, приведших её к аварийному состоянию, мечеть была снесена и отстроена заново[1] на средства местного населения[4].
Аңыз бойынша, Арыстанбаб қайтыс болды және Отырар vXII ғасырдың маңында жерленген. Мүмкін сол уақытта ол ақпарат сенімді емес кесене салынды.
Ол Жошы әскері жеті ай қоршауда толығымен жақын ірі қала, оның барлық халқы бар Otrarvmeste жойылған кейін Отырар апат кейін Кесененің болды не белгілі емес.
жерде Темірдің бұйрығымен XIV ғасырда құрылыс жаңа ғимаратын тұрғызылған жойылды. Бірақ ол осы күнге дейін төмен түсіп емес.
Кесененің бірінші белгілі қайта XIV-XV ғасырларға жатады. Осы ғимараттың кесілген ағаш бағандар айвой аман қалды.
жер сілкінісінен қираған ежелгі Мазардың сайтында XVIII ғасырда, екі кесілген ағаш бағандардың сүйене отырып aiwan dvuhkupolny ғимараты салынды.
XVIII ғасырда құрылыс және 1909 жылы талқандалып Фризен картридждерінің бірінде қандай бітіктасы қайта.
1971 жылы, салдарынан апатты жағдайда оны әкелді жоғары су urovnyagruntovyh үшін, мешіт бұзылды және қайта [1] жергілікті халық құралдарында [4