Қазтуған жырау ноғайдың Едисанордасының билеушісі Сүйініш мырзаның ұлы. Сүйініш мырзаның Қазтуғаннан басқа Азамат және Әдіжі атты тағы екі ұлы болған. Оның арғы ата-бабалары Ноғай Ордасының билеушілері еді. Әкесі Сүйініш Абдоллаұлы Еділ бойында өмір сүрген, кейін Қобан жаққа өтіп кеткен. XVII ғасырдың екінші жартысында жазылған орыс деректерінде Сүйініш мырзаның аты жиі айтылады. Ресей мемлекеттік архивінің көне актілер жөніндегі бөлімінің «Ноғай істері» қорында Сүйініш мырзаның және ноғай ұлысының 1660 жылдарға дейінгі деректері сақталған. Қазтуғанның шежіресі былайша таратылады: Едіге би - Нұраддин - Уаққас - Мұса - Ысмайыл би - Дінбай би - Тінікей - Абдолла - Сүйініш - Қазтуған. Қазтуғанның есімі алғаш рет тарих беттерінде 1673 жылы аталады. Орыс деректерінде оның есімі Тоған деп көрсетілген. Осы жылы қалмақ билеушісі Аюке хан өзінің бірнеше тайшысымен бірге Астрахан басшыларының алдына барып, орыс-қалмақ келісіміне қол қойып, аманат сарайындағы ноғайдың жас мырзасын босатуды сұраған. Қалмақ тайшылары мұндай қадамға едисан ноғайларының мырзасы Сүйініштің сұрауы бойынша барған болатын. Олар Сүйініштің патша алдындағы абыройлы істерін еске салды. Алайда, бұл сұрақтың жауабын Астрахан билігі емес, Мәскеудегі патшаның өзі беру керек еді. Осы кезде іске қабардин кінәзі К.М. Черкасский араласып, соңғы шешімді ұлық патшаның өзі хабарлайтынын айтып, қалмақ делегациясын жылы шыраймен шығарып салады. Қазтуған 1696 жылы ұзақ жылдар бойы Қалмақ хандығына тәуелді болған Едисан ұлысын бастап, Еділ бойынан Қырым хандығына тиесілі Қобанға көшіп кетеді. Қазтуғанның есімі соңғы рет 1698 жылғы деректе аталады. Онда Едисан ордасының мырзалары Тоған мен Гидемирдің Қобанның сол жағалауында орын алған жұтқа байланысты Мәскеуге Бейшім аға бастаған елшілікті жібергені жазылған.
Сурет галереясында. Үлкен рөлі адам өмірінде аса маңызды рөл атқарады өнер. Ол көрінісі болып табылады және білдіру, шығармашылық күш-адам. Өнердегі адам беруге тырысады, өзінің көрегендігі, олардың тәжірибе, ойлар мен идеялар арқылы көркем бейнелер. Әр өнер түрінің өз материал. Жазушы — сөз, мүсінші мәрмәр, сәулетші — тас, ал суретші — бояу. Көмегімен осы материалдарды шебері-шебер жасайды өнер туындылары. Ең тамаша жұмыс ұлы суретшілер мұражайларында сақтаулы. Сурет галереясында көруге болады кескіндеме. Бұл төсемнің әр түрлі жанрдағы және әр түрлі тақырыптар бойынша. Мұнда олар бойынша біріктірілген хронологиялық принципі: неғұрлым ерте кезеңдер дамудың қазіргі заманның. Әрбір көрермен таңдайды залы, ол өзіне қызықты көруге болады. Орналастыра отырып картиналар залдарында, мұражай қызметкерлеріне ескеру маңызды сипаты жарықтандыру үй-жайда ретінде құлайтын арналған полотно күн сәулесі, қандай суреттер бір-бірімен. "Туындыларымен кескіндеме әрқашан ұмытылмас әсер қалдырады. Жүре отырып залдары бойынша галереялар мен қарастыра отырып, жайманың, біз жатқандай танысамыз әртүрлі көзқарастармен " әлем суретшілер түрлі замандар мен дәуірлер. С портреттерді біз глядят қатаң государи және полководцы, тамаша ханымдар мен галантные мырзалар, қарапайым және добродушные балалар. Суретшілер тырысты беруге портретах тек қана сыртқы ұқсастықтары бар, бірақ, ең алдымен, сипаты, бай ішкі әлемі өз иелерін тапты. Көмегімен жіңішке жарық және көлеңкеден суретшілер тырысты сохранить в портретах байлығы мен сезім эмоционалдық өз иелерін тапты. Болады шексіз ұзақ всматриваться сайын көлемін азайтады жаңа өзгерістер, олардың рухани күйі.
Қазтуған жырау ноғайдың Едисанордасының билеушісі Сүйініш мырзаның ұлы. Сүйініш мырзаның Қазтуғаннан басқа Азамат және Әдіжі атты тағы екі ұлы болған. Оның арғы ата-бабалары Ноғай Ордасының билеушілері еді. Әкесі Сүйініш Абдоллаұлы Еділ бойында өмір сүрген, кейін Қобан жаққа өтіп кеткен. XVII ғасырдың екінші жартысында жазылған орыс деректерінде Сүйініш мырзаның аты жиі айтылады. Ресей мемлекеттік архивінің көне актілер жөніндегі бөлімінің «Ноғай істері» қорында Сүйініш мырзаның және ноғай ұлысының 1660 жылдарға дейінгі деректері сақталған. Қазтуғанның шежіресі былайша таратылады: Едіге би - Нұраддин - Уаққас - Мұса - Ысмайыл би - Дінбай би - Тінікей - Абдолла - Сүйініш - Қазтуған. Қазтуғанның есімі алғаш рет тарих беттерінде 1673 жылы аталады. Орыс деректерінде оның есімі Тоған деп көрсетілген. Осы жылы қалмақ билеушісі Аюке хан өзінің бірнеше тайшысымен бірге Астрахан басшыларының алдына барып, орыс-қалмақ келісіміне қол қойып, аманат сарайындағы ноғайдың жас мырзасын босатуды сұраған. Қалмақ тайшылары мұндай қадамға едисан ноғайларының мырзасы Сүйініштің сұрауы бойынша барған болатын. Олар Сүйініштің патша алдындағы абыройлы істерін еске салды. Алайда, бұл сұрақтың жауабын Астрахан билігі емес, Мәскеудегі патшаның өзі беру керек еді. Осы кезде іске қабардин кінәзі К.М. Черкасский араласып, соңғы шешімді ұлық патшаның өзі хабарлайтынын айтып, қалмақ делегациясын жылы шыраймен шығарып салады. Қазтуған 1696 жылы ұзақ жылдар бойы Қалмақ хандығына тәуелді болған Едисан ұлысын бастап, Еділ бойынан Қырым хандығына тиесілі Қобанға көшіп кетеді. Қазтуғанның есімі соңғы рет 1698 жылғы деректе аталады. Онда Едисан ордасының мырзалары Тоған мен Гидемирдің Қобанның сол жағалауында орын алған жұтқа байланысты Мәскеуге Бейшім аға бастаған елшілікті жібергені жазылған.
Сурет галереясында көруге болады кескіндеме. Бұл төсемнің әр түрлі жанрдағы және әр түрлі тақырыптар бойынша. Мұнда олар бойынша біріктірілген хронологиялық принципі: неғұрлым ерте кезеңдер дамудың қазіргі заманның. Әрбір көрермен таңдайды залы, ол өзіне қызықты көруге болады. Орналастыра отырып картиналар залдарында, мұражай қызметкерлеріне ескеру маңызды сипаты жарықтандыру үй-жайда ретінде құлайтын арналған полотно күн сәулесі, қандай суреттер бір-бірімен. "Туындыларымен кескіндеме әрқашан ұмытылмас әсер қалдырады. Жүре отырып залдары бойынша галереялар мен қарастыра отырып, жайманың, біз жатқандай танысамыз әртүрлі көзқарастармен " әлем суретшілер түрлі замандар мен дәуірлер. С портреттерді біз глядят қатаң государи және полководцы, тамаша ханымдар мен галантные мырзалар, қарапайым және добродушные балалар. Суретшілер тырысты беруге портретах тек қана сыртқы ұқсастықтары бар, бірақ, ең алдымен, сипаты, бай ішкі әлемі өз иелерін тапты. Көмегімен жіңішке жарық және көлеңкеден суретшілер тырысты сохранить в портретах байлығы мен сезім эмоционалдық өз иелерін тапты. Болады шексіз ұзақ всматриваться сайын көлемін азайтады жаңа өзгерістер, олардың рухани күйі.