Население области на 1 января 2012 года составило 747,1 тысячи человек. Плотность населения в среднем по области (на 1 км² территории) составляет 6 человек. Численность городского и сельского населения равна 514,4 тыс. и 232,7 тыс. человек, соответственно. Удельный вес городского населения — 64 %[3]. В области женское население составляет 52,9 %, а мужское — 47,1 % от общей численности населения. По состоянию на 1 января 2012 года в Павлодарской области зарегистрировано 158,2 тыс. детей в возрасте 0-15 лет (21,2 % от общей численности), лиц в возрасте 16-63(58) лет — 491,7 тыс. (65,8 %), пожилых людей в возрасте 63 (58) лет и старше — 97,2 тыс. человек (13 %). Естественный прирост населения за 2011 год равняется 4682 человек или 6,3 на 1000 человек населения, что ниже среднереспубликанского значения на 54,3 % или более чем в два раза. Число браков на 1000 человек населения в 2011 г. составило 9,4 и число разводов на 1000 населения — 4,0. Павлодарская область характеризуется высокой миграцией населения, сальдо миграции на протяжении пяти лет носит отрицательные значения. Больше всего отток мигрантов наблюдается в страны СНГ. Сальдо миграции из других стран отмечается положительными значениями в последние пять лет.
Хайуанаттар мен өсімдік турлері табиғаттың қайталанбас, генетикалық бірегей туындысы, олардың әрбіреуін құртып алу дегеніміз табиғаттың баға жетпес сыйынан айырылумен барабар болып табылады. Өйткені тіпті ластанған су мен ауаны да тазартуға, қалпына келтіруге болады, ал жойылып кеткен биологиялық түрді қайта тудыру, дүниеге қайта келтіру деген мүмкін емес нәрсе. Енді бірнеше мысал келтірелік. 19 ғасырда құстар мен сүтқоректілердің 70 шақты түрі құрыды, ал үстіміздегі ғасырдың бірінші жартысында Жер бетінен тағы да 40 түрі құрып кетті. Қазіргі кезде тек омыртқалылардың ғана 600-ден астам түріне жойылу қаупі төніп тұр. Тіпті фаунамыздың (жануарлар дүниесінің) кейбір тамаша өкілдерінің құрып біткен ақырғы уақытын да айтуға болады. Мысалы, 10 ғасырда Европаның ормандары мен орманды далаларында қаптап жүрген түр жабайы сиырының ең соңғысы 1627 ж. Польша жерінде өлді. 1741 ж. Командор аралдарынан табылған, дене тұрқы 8 м, салмағы 3000 кг шығатын су сиырлар 1768 ж. бүтіндей құрып бітті. 18 ғасырда оңтүстік орыс да-лаларында тарпан жабайы жылқысы үйір-үйірімен жайылып жүрегін, соңғы тарпан 1879 ж. құрыды. Бір кездерде Солтүстік Америкада бірнеше миллиондап колония болып ұялайтын кезеген кептерлерді адамдар бас-аяғы жүз жылдан аз-ақ астам уақыт ішінде қырып жіберді, ақырғы кезеген кептер 1914 ж. Источник: http://bilimkozy.idhost.kz/kz/referat/geografiya/360-yzyl-ktap.html
Источник: http://bilimkozy.idhost.kz/kz/referat/geografiya/360-yzyl-ktap.html