В настоящее время политическим и культурным центром Казахстана является молодая столица – город Астана. Тем не менее, город имеет древнюю историю, исследованную учеными во главе с видным археологом К. Акишевым. В средневековье на территории, северной части долины реки Есиль, находилось городище Бозок. Городище Бозок было расположено на пересечении караванных дорог. Бозок был важным политическим и ремесленным центром. Город так же выполнял функции стоянки и места отдыха и ночлега для караванов и путников.
Не сразу Астана стала называться «Астаной». До 1998 года город носил различные названия. Так, с 1830 по 1961 года Астана называлась Акмолинск, с 1961 по 1992 года – Целиноград, с 1992 по 1998 носила название Акмола, и только в 1998 году, когда сюда была перенесена столица, ей было дано название – Астана, что в переводе с казахского языка означает «столица» или «главный город». Слово «Акмола», которым был назван город, в переводе с казахского языка означает «Белая могила» или «Белая Святыня».
Идея создания новой, современной столицы Казахстана принадлежит Главе государства Нурсултану Назарбаеву. Удобное расположение в центре Евразийского континента делает Астану экономически выгодным мостом между Европой и Азией.
Главным символом новой столицы, ее своеобразной «визитной карточкой» стал комплекс «Байтерек». Среди других уникальных архитектурных сооружений можно назвать «Дворец мира и согласия», выполненный в форме пирамиды, торгово-развлекательный центр «Хан Шатыр» – самое высокое шатровое сооружение в мире, наиболее отдаленный от моря океанариум – «Думан», центральный концертный зал «Казахстан», «Аллея поющих фонтанов» - это аллея на которой находятся зеленые газоны, цветные тротуары, гигантские чаши с музыкальными фонтанами,
Халықтың тәуелсіздігінің ең басты белгісі – оның ана тілі, ұлттық мәдениеті жоқ ел ешқашан да егеменді ел бола алмайды, болуы мүмкін емес.Қазақ тілінің тағдыры үшін күрес соңғы жүз жылда бірде-бір толас тапқан жоқ. Ұлы Абайдың заманын айтпағанда, Әлихан Бөкейханов, Ахмет Байтұрсыновтар бастаған алып топ тіл мәселесіне ерекше мән беріп, оның шексіз байлығын, суреткерлік қуатын, бейнелігі мен саздылығын көркемдік сапаға жеткізді.Бүгінгі таңда мемлекеттік тілді білу – мемлекеттік қызметкерлердің ең басты біліктілік талабына айнала бастады. Қазір мұндай талап қойылатын лауазымдар саны күн өткен сайын артып келеді.Біз өзі намысшыл халықпыз. Біреу итің жаман десе де намыстанып қаламыз. Тіл білетін қазақ – намысшыл. Тіл білмейтін қазақ одан да намысшыл. Оларды тіл білмедің деп шетке итермеу керек. Қайта бауырға тарту керек. Бізге көп тіл білгеннің артықтығы жоқ. Күні ертең Бүкіләлемдік Сауда Ұйымына кіргелі отырмыз. Осы ретте бізге қазақ, орыс, ағылшын, тіпті қытай тілін де мықтап меңгеріп алу керек. Әлемдік бәсекеге түскелі жатырмыз. Домбыраны шерткендей, біздің мықты мамандарымызды да мемлекет ісіне шертіп-шертіп таңдап аларда олардың бірнеше тілді еркін меңгергеніне артықшылық беріліп тұрылуы тиіс. Қазақстан – көп ұлтты мемлекет болғандықтан тіл мәселесі аса күрделі мәселе болып отыр. Тіл мәселесінің өте нәзік екендігі, оның зорлықпен емес тек қана шынайы ынталылықпен ғана ыңғайланатын шаруа екендігі белгілі.Ал тілдің өзі - тарих тереңіне бойлатып, өнер мен мәдениеттің кәусар бұлағына сусындататын рухани әлеміміздің сарқылмас қазынасы. Олай болса, қазақ тілінің мемлекеттік тіл мәртебесіне сай қолданылу аясын кеңейте түсу қажеттігі - заңды құбылыс.«Тіл туралы» Заңның 4-бабында: «Қазақстан халқын топтастырудың аса маңызды факторы болып табылатын мемлекеттік тілді меңгеру – Қазақстан Республикасының әрбір азаматының парызы” деп жазылған. Үкімет, өзге де мемлекеттік, жергілікті, өкілді және атқарушы органдар Қазақстан Республикасының барша азаматтарының мемлекеттік тілді еркін және тегін меңгеруіне қажетті барлық ұйымдастырушылық, материалдық-техникалық жағдайларды жасауға міндетті» - делінген.Яғни, қазақ халқы болашақта өз ана тілін сақтап, дамыта алмаса, күндердің күнінде өз алдына жеке мемлекет болып өмір сүруін тоқтатады.Қазақстан тәуелсіз ел болып қалсын десек, онда ең алдымен қазақ халқының ұлттық мәдениетін, ұлттық салт – дәстүрін, ана тілін дамытуға күш салғанымыз жөн.Қорыта келгенде, мемлекеттік тілді ғылым мен техниканың түрлі саласына енгізіп, сапасын арттыру - уақыт талабы. Ал, уақыт талабын орындау – баршамыздың абыройлы парызымыз
Астана - главный город Казахстана.
В настоящее время политическим и культурным центром Казахстана является молодая столица – город Астана. Тем не менее, город имеет древнюю историю, исследованную учеными во главе с видным археологом К. Акишевым. В средневековье на территории, северной части долины реки Есиль, находилось городище Бозок. Городище Бозок было расположено на пересечении караванных дорог. Бозок был важным политическим и ремесленным центром. Город так же выполнял функции стоянки и места отдыха и ночлега для караванов и путников.
Не сразу Астана стала называться «Астаной». До 1998 года город носил различные названия. Так, с 1830 по 1961 года Астана называлась Акмолинск, с 1961 по 1992 года – Целиноград, с 1992 по 1998 носила название Акмола, и только в 1998 году, когда сюда была перенесена столица, ей было дано название – Астана, что в переводе с казахского языка означает «столица» или «главный город». Слово «Акмола», которым был назван город, в переводе с казахского языка означает «Белая могила» или «Белая Святыня».
Идея создания новой, современной столицы Казахстана принадлежит Главе государства Нурсултану Назарбаеву. Удобное расположение в центре Евразийского континента делает Астану экономически выгодным мостом между Европой и Азией.
Главным символом новой столицы, ее своеобразной «визитной карточкой» стал комплекс «Байтерек». Среди других уникальных архитектурных сооружений можно назвать «Дворец мира и согласия», выполненный в форме пирамиды, торгово-развлекательный центр «Хан Шатыр» – самое высокое шатровое сооружение в мире, наиболее отдаленный от моря океанариум – «Думан», центральный концертный зал «Казахстан», «Аллея поющих фонтанов» - это аллея на которой находятся зеленые газоны, цветные тротуары, гигантские чаши с музыкальными фонтанами,