O
Мәтінді тыңда. Түсініп оқы. Тақырып қой.
Шеген менің аяғымдағы толып жатқан жара мен жарықтарын көріп, басын шайқады да:
– Уай, мынауың болмайды, — деді, «түсінемісің» дегендей, көзіме қадала қарап. — Ең ал-
дымен, адамға бас керек. Онсыз өмір оған молданың көрінен де қараңғы болады. Онсыз өмір
«Құраннан» жаман, түсіне алмайсың. Екінші бізге аяқ керек. Қашсаң — құтылатын бол, қусаң —
жететін бол. Керек боп қалса, құстай ұшатын бол! Мынадай табан бола ма екен! Қырық тесік!
Аяғыңның жалпы бітімі жаман болмағанмен, қазіргі халi қанағаттанарлық емес деп танимын.
Жата тұр құмның үстінде. Мен қазір келем, — деп, Шеген қалаға қарай жүгіріп кетті.
— Дәрі әкеледі. Екі күнде жазып береді! — деді Бораш ұзай берген Шегенге риза көзбен
қарап. Жүзіндегі күрсініс ізі осы арада ғана түгел бір жойылып кетті.
— Сен қалай ақсадың? — дедім Борашқа іскен оң тізесіне қолымды апарып.
— Әй апам қораның төбесінен құлатып жіберді.
«Әй апасы» өгей шешесі екенін түсіндім де одан арғыны қазбалағаным жоқ. Бораш шорла-
нып бітіп келе жатқан оң тізесін сипалай отырып:
— Соқаның үстіне құлап түстім... Шеген ағам жазды ғой әйтеуір... Енді бір айда жүруге
жарайсың дейді...Балық майынан жазылды. Тіпті жазылып қалып еді, әнeугүні дегдoм ұстап ала
жаздап, содан қашқанда тағы бүлдіріп алдым, – деді.
Бұл жолы өзінің қашып құтылғанына мақтанатындай жымиып та қойды.
— Мен де керемет жүйрікпін! — дедім мақтанғым келіп кетіп,
— Ойбай... Шегендей емес шығарсың... Шеген қайда!? Ол. Ол ағып бара жатқан машинаны
қуып жетіп, асылып кете береді! Біреу көріп қалса, қарғып түсіп, кете беруі де түк емес. Ол —
әншейін желаяқ! — деді Бораш масаттана сөйлеп.
(Ғ. Мүсірепов) переведите даю все что есть
Расында да, бұл ғимараттарда мемлекетіміздің басынан өткен ауыр кезеңдер мен қуанышты сәттердің ізі қалды, дәл осы кешендердің ішінде еліміз үшін ең маңызды мәселелер шешілді, вокзалдар талай тұлғаларды күтіп алып, талайын шығарып салды, ал қазіргі аспанмен таласқан биік-биік жобалар заманауи Қазақстанның бейнесін жасауда. Француз архитекторы Поль Гурдэні Алматы қаласының тарихи орталығымен не байланыстырады, неліктен Жаркенттегі мешіт қытай сәулетшісі Хон Пикенің біздің күнімізге дейін сақталған жалғыз туындысы, Уалихановтардың «Сырымбет» үй-жайы қайда орналасқан, ұмыт болған есімдер мен белгісіз деректер, қазіргі тарих пен ұлттың бет бейнесі, осының бәрі бағдарламаға арқау болады.
Тағы, «Сәулет өнері» жобасы еуропаның архитектуралық стилі мен азияның эклектикасының тоғысуы туралы, сондай-ақ қираған үйінділерден алып қалалар мен шаһарлардың қайта салынуы жөнінде әңгімелейді. «Қазіргі таңда шығармашылық ұжым Түркістан, Орал, Алматы және Жаркент қалаларында болып, ондағы ең маңызды ескерткіштер жөнінде сөз етті. Хабардың әр бөліміне елімізбен қатар шетелдің беделді архитекторлары қатысады. Мысалы, бағдарламаның алғашқы бөлімінде танымал отандасымыз Сағындық Жанболатов пен Алмас Ордабаевтың пікірлері берілді. Сонымен қатар Лондон қаласындағы әйгілі Норман Форстермен сұхбаттасу үшін келіссөздер жүргізілуде. Өздеріңіз білетіндей ол Астана қаласындағы «Бейбітшілік және келісім сарайы», «Хан Шатыр» және «Назарбаев орталығы» сынды көптеген ғимараттардың авторы» - дейді «Kazakh TV» арнасының Бас продюсері Айкүміс Сексенбаева.«Сәулет өнері» жобасының ұжымы жыл соңына дейін Қазақстандағы мешіттер, кеңестік кезеңнен қалған құрылыстар, тарихи орындар туралы 15 шығарылым жасауды жоспарлап отыр. «Тағы бір айта кетерлігі, біз тек ескі ғимараттардың тарихына ғана үңіліп қоймай, сондай-ақ заманауи архитектуралық жауһарларымыз жөнінде де сөз етеміз. Қазақстандағы жас архитекторлар мен шет мемлекеттерде аты шығып, өзінің талантымен әлемді мойындатып жүрген отандастарымыз туралы да хабар барысында айтылады» - деп қоса кетті арнаның Бас продюсері Айкүміс Сексенбаева.
Бағдарламаны «Kazakh TV» арнасынан және мына сілтеме бойынша қазақ, орыс және ағылшын тілдерінде тамашалай аласыздар.
Привет, мои замечательные!
Сегодня таки выбрались к Вовиной маме где есть нормальный интернет и могу написать тот огромный пост о котором говорила ранее, но начнем по-порядку.
Вернулись в Минск в понедельник рано утром. Встретил Минск нас ледяным ветром, снегом иотсутствием жилья, но несмотря на все это, мы в буквальном смысле слова готовы были целовать землю минскую, потому-что за всю эту поездку мы поняли совершенно точно и определенно — лучше Беларуси может быть только Беларусь и это я говорю, как человек, который пожить успел в Европе, причем не на правах эмигранта, и по России покататься и по миру в целом...
Итак,понедельник. Минск. Утро. Вещи оставили в камере хранения и побрели в ближайшее кафе с услугой wi-fi дабы начать поиски жилья. Да-да, за 1,5 месяца странствий нашу квартиру решили больше не сдавать, но нас предупредить как-то забылину ладно, это уже в День сумасшедших поисков дал результат и к вечеру мы нашли чудесную квартиру, предварительно охерев от того, как вырос ценних на жилье. На следующий день собрали все вещи в старой квартире и переехали за 5 часов...я все еще как в тумане и ума не приложу, КАК мы смогли все собрать и за такой короткий срок перевести, но мы это сделали. ... а сейчас постараюсь собрать все свои мысли и с чувством, с толком, с расстановкой рассказать о наших скитаниях, путешествиях и впеч
Объяснение: