1) Елгезек екі айтқызбайды. Себебі, елгезек бала ол ешқашанда сөзді қалт келтірмейді және айтқанды бірден орындайды. Сол себептен, елгезек екі айтқызбайды делінген. 2) Жаман сөз жылатады, жақсы сөз жұбатады. Шынында, сөз сүйектен өтеді демекші. Жаман сөз ол сүйектен өтеді. Жақсы сөз керісінше адамды терең ойдан арылтады. 3) Аңдамай сөйлеген адам ол әп-сәтте кез келген заттан, жақынынан айырылып қалуы мүмкін болатын жағдайлар жиі кездеседі. Сол себептен де, адам әрдайым ойланып сөйлеуі тиіс. 4)Мысалға, көп адамдар болады тәрбие көрмеген. Тәрбиең - ол әрдайым адамның айнасы болуы тиіс. Көрсеткен тәрбиең арқылы ата-анаңның үміті ақталады.
Ақ киімді, денелі, ақ сақалды, Соқыр, мылқау, танымас тірі жанды. Үсті-басы ақ қырау, түсі суық, Басқан жері сықырлап, келіп қалды. Дем алысы - үскірік, аяз бен қар, Кәрі құдаң - қыс келіп, әлек салды. Ұшпадай бөркін киген оқшырайтып, Аязбенен қызарып ажарланды. Бұлттай қасы жауып екі көзін, Басын сіліксе, қар жауып, мазаңды алды.
Жаз жайлау
Бақыткерей Ысқақ
Жаз жайлау неткен кең еді. Жұпарын желмен төгеді. Балдырған тілді бұлақтар Құлдилап шауып келеді. Ұшқан құсқа сорғалап, Жаяды төсін шартарап. Құлын, тай тұрмас орнында Бір-бірін қуып, жорғалап. Жұмыртқадай ақ үйлер, Төгіліп тұрған ән күйлер. Жұп - жұмсақ алақанымен Жаз жайлау, бәрін-әлдилер.
2) Жаман сөз жылатады, жақсы сөз жұбатады. Шынында, сөз сүйектен өтеді демекші. Жаман сөз ол сүйектен өтеді. Жақсы сөз керісінше адамды терең ойдан арылтады.
3) Аңдамай сөйлеген адам ол әп-сәтте кез келген заттан, жақынынан айырылып қалуы мүмкін болатын жағдайлар жиі кездеседі. Сол себептен де, адам әрдайым ойланып сөйлеуі тиіс.
4)Мысалға, көп адамдар болады тәрбие көрмеген. Тәрбиең - ол әрдайым адамның айнасы болуы тиіс. Көрсеткен тәрбиең арқылы ата-анаңның үміті ақталады.
Абай Құнанбайұлы (Абай Кунанбаев)
Ақ киімді, денелі, ақ сақалды,
Соқыр, мылқау, танымас тірі жанды.
Үсті-басы ақ қырау, түсі суық,
Басқан жері сықырлап, келіп қалды.
Дем алысы - үскірік, аяз бен қар,
Кәрі құдаң - қыс келіп, әлек салды.
Ұшпадай бөркін киген оқшырайтып,
Аязбенен қызарып ажарланды.
Бұлттай қасы жауып екі көзін,
Басын сіліксе, қар жауып, мазаңды алды.
Жаз жайлау
Бақыткерей Ысқақ
Жаз жайлау неткен кең еді.
Жұпарын желмен төгеді.
Балдырған тілді бұлақтар
Құлдилап шауып келеді.
Ұшқан құсқа сорғалап,
Жаяды төсін шартарап.
Құлын, тай тұрмас орнында
Бір-бірін қуып, жорғалап.
Жұмыртқадай ақ үйлер,
Төгіліп тұрған ән күйлер.
Жұп - жұмсақ алақанымен
Жаз жайлау, бәрін-әлдилер.