Перефраз тәсілі аркылы орындалады. 1)Жана жыды.
2)22 наурызда.
3)Бұл күні.
Текст:
НАУРЫЗ
Әр халықтың Жаңа жылды карсы алу уақыты әртүрлі. Ол халықтың орналасқан жеріне байланысты. Еуропа елдерінде Жаңа жыл 1 кантар, ал кей жерінде 1 қыркүйек болса, Азияның көпшілік аумағында көктемде карсы алады. Біздің елімізде Жаңа жылды 22 наурызда атап өтеді.
Наурыз шығыстағы мұсылман елдерінің өзіндік тарихы бар ежелгі мере кесі.
Наурыз казак тіліне парсы тілінен аударғанда, "жана күн" деген мағынаны білдіреді. Жаңа жылды қарсы алу – күн мен түннің теңелуіне байланысты. Наурыз табиғаттың жаңаруының, малдың төлдеп, ақтың молаюының белгісі. Қазақ халқы бұл күнді жаңа, сәнді киімдерін киіп, салт-дәстүр бойынша "тазару, жанару күні” деп карсы алған. Қазіргі кезде көп жерлерде бұл күні киіз үй тігіледі. Әр адам өзінің ағайын-туыстарымен, достарымен бір дастарканнан наурыз көжеден дәм татады. Олар бір-біріне ақ тілек тілеп, үлкендер бата береді. Сондықтан да наурыз - бірлік пен ынтымақтың, ақ тілек, ақ батаның күні болған.
"Егер мен аралда қалсам не істеймін"
Кез-келген адам өмірінде кем дегенде бір рет шөлді аралда болуды армандайды. Егер бұл тойтарыссыз тілек болса, менде үлкен қуаныш пен рахат болған шығар, мен үшін бұл арал менің қазынам болар еді. Бірақ егер бұл арал дауыл мен кемелердің апатқа ұшырауының салдарынан болған болса, онда мұндай жағдайда арал мен үшін қорқынышты және ұлылыққа айналар еді, мен онымен ортақ тіл табуым керек еді. Мұндай жағдайда сіз өзіңізді өте оңай түсінесіз, өйткені менен басқа ешкім болмайды, тіпті сөйлесетін, кеңес сұрайтын ешкім де жоқ. Әрине, бұл өте қызықты саяхат, ол көптеген шытырман оқиғаларға толы, бұл өздерін нағыз қарабайыр адам ретінде сезінудің мүмкіндігі. Әрине, мұндай аралда еш қиындықсыз, әсіресе қаланың қарбаласынан шыққан адам үшін. Өзіңізді арал мен тамақсыз, сусыз және қажетті құрал-жабдықсыз табу - өте күрделі мәселе. Бірақ егер сіз сабырлы түрде әрекет етіп, үрейленбейтін болсаңыз, онда мұндай приключение өте қызықты және көңілді болады. Тамақ іздеу, өйткені бұл тұтас өнер, сіз құсты, аңды немесе балықты аулай білуіңіз керек, ал қармақ пен қақпансыз мұндай тапсырма жүз есе күрделене түседі. Бірақ мен бірінші болып таза су табу болар едім, бұл аралдағы адам үшін ең маңызды нәрсе. Табиғи баспана, үңгір немесе құлаған ағашты іздеуге тырысу керек еді, оны жақсартуға және оны жел мен жаңбырдан қорғауға болады. Мұндай сапар маған өзімді, не істей алатынымды, мұндай жағдайда өзім не істей алатынымды жақсы түсінуге мүмкіндік береді. Бұл маған өзіңізбен жалғыз қалудың қандай екенін түсінуге мүмкіндік берді, өйткені қалада оны сезу мүмкін емес.
Объяснение:
ХХ ғасыр – қауырт қоғамдық құбылыстар мен метаморфозалар ғасыры. Тарихи ұлттық сана түлеп, жаңғырықты. Алаш тұлғаларының қоғамдық сананы біржолата жаңа белеске көтеріп кетуі әдебиеттің түбегейлі мүдделерін айқындап бергендей еді. Жаңа қаламгерлер, жаңа қоғам, ел қайраткерлері шықты. Саяси күрестің маңызы артты.
Сонымен бірге, қоғамдық қарым-қатынастардың жеделдеуі, баспагерлік істің қанат жаюы, әдебиеттегі әртүрлі көркемдік-жанрлық терең түлеулер эстетикалық танымның жаңашылдығына бастады. Осы тұста кәсіби әдебиетке тән басты жанрлардың бәрі де әртүрлі деңгейде көрінді. Әдеби сын да, әдебиеттану, прозаның кесек жанрлары, аударма, драматургия тосын жаңалық болуымен бірге жедел даму үрдісін танытты.
Алаштың ардақты ардагерлері Әлихан Бөкейханов, Ахмет Байтұрсыновтар қазақтың бас ақынының мұрасы жөніндегі терең танымдық шығармаларын жариялатты. ХІХ ғасырдың соңында қазақ әдебиетінің бұрын-соңды болмаған асқар билігіне көтерілген Абай дәстүрі, реалистік көркемдік таным дүниесі осыдан кейінгі ұлттық сөз өнерінің мұратын, мақсатын, бітім-пішінін біржолата айқындап, бекітіп кетті. Абайдың соңғы әдебиеті реалистік сипатын тапты, жаңа бағытта өріс кеңейтті. ХХ ғасырдың алғашқы он – жиырма жылындағы қазақ әдебиетінде Шәкәрім Құдайбердиев, Мағжан Жұмабаев, Ахмет Байтұрсынов, Жүсіпбек Аймауытов, Міржақып Дулатов шығармалары жоталанып көзге түседі. Міржақыповтың «Оян, қазақ!» кітабы «Қалың елім, қазағым» деп тебіренген, іші қанжылай еміренген Абайдың өзекжардымұңының жалғасы сынды, ұлт жігерін одан әрі қарай қайрау іспетті шықты. Сұлтанмахмұт Торайғыров, Сәбит Дөнентаев, Мұхамеджан Сералин, Бернияз Күлеев, Спандияр Көбеев сынды тұлғалы таланттардың ақындық шабытты шаттары мен қоғамдық қайраткерлерінің белсенді күндері осы кезеңге тұспа-тұс келді.