Әже - баланың әкесінің, сондай-ақ, анасының шешесін атайтын, туыстық қатынасты білдіретін атау. Одан арғылары үлкен әже немесе ұлы әже деп аталады.[1]
Қазақ отбасындағы әже орны ерекше әрі қадірлі. Әже - отбасының ғана емес, әулеттің де ұйытқысы, ағайын- абысындардың бірлігін, татулығын сақтайтын сыйлы анасы, кейінгі жастардың, келіндердің тәрбиешісі әрі ақылгөйі Қазақ қоғамында әдетте жас отау иелерінің тұңғыш баласын әжесі бауырына салады. Бала ата-әженің кенжесі саналып, немерені әжесі тәрбиелеп, бағып-қағады. Әже мен немере арасындағы туыстық байланыс өте нәзік әрі берік. Балажан қазақ үшін ата мен әжеге жас сәби жай ғана ермек емес, тәрбиеленуші ерекше субъект. Тарихта күллі рулы елге ана болып саналған Айпара әже, Домалақ ене, Зере, Айғаным секілді әжелердің бейнесі аңыз-әңгімелерде, әдеби шығармаларда сомдалған.
Автомобиль стал неотъемлемым спутником прогресса общества, он оказывает неоценимую человеку как в перевозках народнохозяйственных грузов, так и в перевозках пассажиров. Вместе с тем автомобиль может стать и причиной несчастных случаев. Каждый из нас ежедневно переходит улицу или дорогу, многие пользуются общественным транспортом, некоторые являются водителями машин или других транспортных средств – всё это делает нас участниками дорожного движения. Поэтому знание и соблюдение правил дорожного движения является необходимостью для нас. А нарушение этих правил может обернуться увечьем или даже гибелью. Государство заботится о безопасности движения. Строятся новые удобные дороги, подземные и надземные переходы, устанавливаются светофоры, отводятся места для пешеходных переходов, устанавливаются указатели скорости, с которой должны двигаться автомобили. На дорогах дежурят сотрудники дорожно-постовой службы. Почему же происходят несчастные случаи на улицах и дорогах? А все из-за того, что пешеходы и водители не всегда соблюдают правила дорожного движения. В последнее время в нашем городе появилось множество разных машин. Вместе с количеством машин увеличилось и количество дорожно-транспортных происшествий. В каждом транспортном происшествии бывает виновник, и этот виновник или водитель, или пешеход, поэтому соблюдать правила дорожного движения должны все. Пешеходы должны переходить дорогу по пешеходному переходу. Если рядом нет пешеходного перехода, нужно обязательно дождаться, чтобы дорога стала свободной. Перед тем, как перейти дорогу, посмотри сначала в левую сторону, потом в правую сторону. Очень опасно переходить дорогу перед близко идущим транспортом. Водитель, подъезжая к пешеходному переходу, должен пропустить пешеходов. Когда на светофоре горит красный свет, водитель обязан остановиться. Пешеходы не должны ходить по проезжей части. Они должны ходить по обочине дороги или по тротуару. Идти надо всегда навстречу движущемуся транспорту. Остановившийся трамвай надо обходить спереди, а автомобиль – сзади. Таким образом, только соблюдая правила дорожного движения, внимательно и уважительно относясь друг к другу, участники дорожного движения могут избежать опасностей на дороге и, возможно, продлить свою жизнь
Әже - баланың әкесінің, сондай-ақ, анасының шешесін атайтын, туыстық қатынасты білдіретін атау. Одан арғылары үлкен әже немесе ұлы әже деп аталады.[1]
Қазақ отбасындағы әже орны ерекше әрі қадірлі. Әже - отбасының ғана емес, әулеттің де ұйытқысы, ағайын- абысындардың бірлігін, татулығын сақтайтын сыйлы анасы, кейінгі жастардың, келіндердің тәрбиешісі әрі ақылгөйі Қазақ қоғамында әдетте жас отау иелерінің тұңғыш баласын әжесі бауырына салады. Бала ата-әженің кенжесі саналып, немерені әжесі тәрбиелеп, бағып-қағады. Әже мен немере арасындағы туыстық байланыс өте нәзік әрі берік. Балажан қазақ үшін ата мен әжеге жас сәби жай ғана ермек емес, тәрбиеленуші ерекше субъект. Тарихта күллі рулы елге ана болып саналған Айпара әже, Домалақ ене, Зере, Айғаным секілді әжелердің бейнесі аңыз-әңгімелерде, әдеби шығармаларда сомдалған.