/перевод текста Күйші/ (үзінді) Күйші (үзінді) Күңіреніп Асанқайғы күй толғанды, келмая желе кортыг жерді шалды Алатау, Алтай, Арқа, қырлы, Сырлы Аралап, қоныс таппай күй зарланды қаққанда деген күйді «Терісқақпай» Жым жырт боп тына қалды жел де соқпай Домбыра айналаға дүбір салды, Адақтап жалғыз шапқан жүйрік аттай Ілияс Жансүгіров (1894-1938) Тартқанда батыр күйін «Қорамсақтай», Ақ түтек тұра ала ма боран соқпай?! Ару боп ат артында қалмақ қызы Безектеп перне басты шынашақтай Қамаудың хан ауылы қыр жағында, Аңқытып ақ орданың бір жағында Күйші отыр домбыраны дүбірлетіп, Құмар қып тартқан күйдің ырғағына. Күй алды Бақанастың қара өзегін, Дауылдай бұрқыратып ебелегін. Қара жер қалқып барып, қата қалды, Саймақтың суырғанда «Сарыөзенін». Буынсыз он саусағы күй қағуға, Көңіліне тыңдағанның от жағуға, Бал тамған бармағынан домбырашы Жан терге түсіп отыр мына дуда. Үн қылып домбыраның өндіршегін, Тіл қылып сөйлеп, зарлап екі ішегін, Күңіреніп жұрттың көңілі түйе болды, Шерткенде Тойтан тартқан «Бозінгенін». Күйшінің қошеметке көңілі тасып, Бес бармақ маймаң қақты перне басып, Толқынтып тоқсан күйді дүрілдетті, Кеңілді бірде шымшып, бірде қысып. Күн тыңдап, кірмей тұрды ұясына, Бұлт тыңдап, Мінбей тұрды тау басына, Мақұлық жерде, көкте маужырады, Қараған бір жан болмай шаруасына. Екі ішек жүрек жарып, көңіл ашып, Бірде ойнаң, бірде баяу сыбырласып, Зарлы күй, ащы күйдің, тәтті күйдің - Бәрін де лақылдатып, төгіп-шашып. Су ақпай жатты тоқтап арнасында, Қарғалар қалқып қалды жар басында Сүйсініп домбыраны тыңдады жұрт, Тырп етпей, тілеулес боп зарласынға, Күңіренген бір мұңды күй даланы алды, Табиғат тып-тыныш бола қалды. Қырдағы қоян, құлан құлақ тігіп, Қамыстан жолбарыс та ыңыранды. Қалмақты қақты «Қара жорғасына», Айналды ақ алмастар қорғасынға, Мәжіліс, міне, осындай болып жатты Бір кеште хан Кененің ордасында.
«Отан – отбасынан басталады» дегендей отанды сүю- отбасынан басталатыны рас!
Себебі, отбасы – бала тәрбиесінің ең алғашқы ұжымы.Адамның жеке басының қалыптасуы отбасынан басталады.Оның ер жетіп өсуі, бойындағы алғашқы адамгершілік белгілер отбасында қалыптасады, сондықтан да туған үйдің жылуы – оның көкірегінде көп жылдар бойы сақталып, мәңгі есінде жүреді.
Отбасы – табиғат сыйлаған кереметтердің бірі. Жеке адамның бойындағы ар-ұятын , ақыл-ойын ,адамгершілігін , мәдениеттілігін тәрбиелеуде отбасы – алғашқы қадам.Отбасы – өте қажетті, басқадай еш нәрсемен өзгертуге болмайтын баспалдақ.
Отбасында адам бойындағы асыл қасиеттер жарқырай көрініп, қалыптасады. Отанға деген ыстық сезім – жақындарына, туған-туысқандарына деген сүйіспеншіліктен басталады. Сол себепті де біз отбасын Отанның кішкентай бір бөлшегі ретінде қарастырамыз.