Бауыржан Момышұлы 1910 жылдың 24 желтоқсанында Жамбыл облысының Жуалы ауданындағы Көлбастау ауылында туған. Дулат тайпасының Шымыр руынан[3].
Имаш бабасы 1911 жылы 92 жасында дүниеден өткен. Әкесі Момыш өз бетімен ескіше сауат ашқан, кирил алфавитімен оқуды меңгерген сол кезеңдегі көзі қарақты адамдардың бірі болған. Ел арасында ағаш ұстасы және етікші, зергерлігімен танымал болатын. Имаш атасы қартайған кезінде барлық шаруашылықты Момыш ұлына табыстаған. Әжесінің есімі - Қызтумас, қартайған шағында ағайын-туыс "сары кемпір" деп атаған. Анасы Рәзия дүниеден ерте өтіп, Бауыржан 3 жасынан бастап Қызтумас әжесінің қолында өседі.
-Иә, әже. Бүгін сабақтан өзіміздің туған тіліміз және оның маңыздылығы мен құндылығы жайлы тақырып өттік.
-Яғни өзіміздің қазақ тіліміз туралы өткен боларсыңдар?
-Дәл солай, әже. Қазақ тіліміз ең әдемі сөздік қоры бай тілдерге де жатқызуға болады екен.
-Иә, Ербол, қазақ тілі-біздің халқымыздың туған тілі. Бұл тілді өзіміздің екінші анамыз деп те санауға болады. Ата-бабамыз қазақ тілін бізге аманат етіп тапсырып кеткен жән біз бұл аманатты қадірлей сақтауымыз қажет. Себебі, қазақ тілі-біздің туған тіліміз
-Сонымен қатар тіл байлығымен де мен мақтана аламын, әже. Туған тілім өз халқымның арасында маңызды рөл атқарады. Егер туған тіліміз болмаса, қазақ атты халқымыз да болмас еді.
-Қазіргі кезде көп қазақстандықтар өз туған тілдерінде сөйлей қоймайды, тілімізді жақтыртп қоймайды. Әрине басқа тілде де сөйлей білу керемет өнер, бірақ өз туған тіліннең ұялмау қажет, керісінше, онымен мақтану қажет.
-Әже, мен өз туған тілім-қазақ тілін қастер тұтуға тырысамын. Бұл менің Отан алдындағы борыштарымның бірі деп санауға болады.
-Бұның дұрыс, балам. Орыс, ағылшын және тағы басқа тілдерге еліктеймін деп қазақ тілімізді шеттеп қойғанымыз дұрыс емес.
-Иә, әже, бұл туралы қазіргі кезде Қазақстанда да айтуда.
-Бұнысы дұрыс, балам. Президентіміз болған Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаев та бұл туралы сөз қозғаған да.
-Туған тілім-айбыным, әже. Қазақ тілін мен қадірлеймен және оны бізден кейінгі ұрпағымызға жеткізуге ат салысамын!
Бауыржан Момышұлы 1910 жылдың 24 желтоқсанында Жамбыл облысының Жуалы ауданындағы Көлбастау ауылында туған. Дулат тайпасының Шымыр руынан[3].
Имаш бабасы 1911 жылы 92 жасында дүниеден өткен. Әкесі Момыш өз бетімен ескіше сауат ашқан, кирил алфавитімен оқуды меңгерген сол кезеңдегі көзі қарақты адамдардың бірі болған. Ел арасында ағаш ұстасы және етікші, зергерлігімен танымал болатын. Имаш атасы қартайған кезінде барлық шаруашылықты Момыш ұлына табыстаған. Әжесінің есімі - Қызтумас, қартайған шағында ағайын-туыс "сары кемпір" деп атаған. Анасы Рәзия дүниеден ерте өтіп, Бауыржан 3 жасынан бастап Қызтумас әжесінің қолында өседі.
Объяснение:
вроде норм-Қайырлы күн, әже!
-О, қайырлы күн, Ербол, сабақтан келіп қалдың ба?
-Иә, әже. Бүгін сабақтан өзіміздің туған тіліміз және оның маңыздылығы мен құндылығы жайлы тақырып өттік.
-Яғни өзіміздің қазақ тіліміз туралы өткен боларсыңдар?
-Дәл солай, әже. Қазақ тіліміз ең әдемі сөздік қоры бай тілдерге де жатқызуға болады екен.
-Иә, Ербол, қазақ тілі-біздің халқымыздың туған тілі. Бұл тілді өзіміздің екінші анамыз деп те санауға болады. Ата-бабамыз қазақ тілін бізге аманат етіп тапсырып кеткен жән біз бұл аманатты қадірлей сақтауымыз қажет. Себебі, қазақ тілі-біздің туған тіліміз
-Сонымен қатар тіл байлығымен де мен мақтана аламын, әже. Туған тілім өз халқымның арасында маңызды рөл атқарады. Егер туған тіліміз болмаса, қазақ атты халқымыз да болмас еді.
-Қазіргі кезде көп қазақстандықтар өз туған тілдерінде сөйлей қоймайды, тілімізді жақтыртп қоймайды. Әрине басқа тілде де сөйлей білу керемет өнер, бірақ өз туған тіліннең ұялмау қажет, керісінше, онымен мақтану қажет.
-Әже, мен өз туған тілім-қазақ тілін қастер тұтуға тырысамын. Бұл менің Отан алдындағы борыштарымның бірі деп санауға болады.
-Бұның дұрыс, балам. Орыс, ағылшын және тағы басқа тілдерге еліктеймін деп қазақ тілімізді шеттеп қойғанымыз дұрыс емес.
-Иә, әже, бұл туралы қазіргі кезде Қазақстанда да айтуда.
-Бұнысы дұрыс, балам. Президентіміз болған Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаев та бұл туралы сөз қозғаған да.
-Туған тілім-айбыным, әже. Қазақ тілін мен қадірлеймен және оны бізден кейінгі ұрпағымызға жеткізуге ат салысамын!
-Бұның дұрыс. Бұл әрбір қазақстандықтың міндеті