Əртүрлі қайнаркөздерден алашорда үкіметі туралы қолдан. алаш қайраткерлері туралы өз ойңды эссе түрінде жаз

Мен - облыстық «Сарыарқа самалы» («Қызыл ту») газетінің елу жылдан бергі тұрақты оқырманы әрі жергілікті жерден азды-көпті мақалалар жазып, қалам тербеп келе жатқан авторларының бірімін. Сондағы байқағаным – басылым үнемі уақыт талабына сай оқырмандарына қызмет етіп келеді. Қазір газеттен қаламы қарымды журналистердің ізденіспен атқарып келе жатқан еңбектерін танисың, сүйсінесің. Бүгінгі таңда тарихтың көзден таса қалған мәселелері төңірегінде де газетте аз жазылып жүрген жоқ. Бұл, әрине, оқырман қауымды қуантады деп ойлаймын.

    Келер жылы «Сарыарқа самалы» газетінің жарыққа шыққанына 85 жыл толады. Осы мерейтойға орай айтайын дегенім, газетке аймағымыздағы әрбір қазақ отбасы тұтас бір жылға жазылса екен деймін. Сонда рухани байлығыңыздан көз жазбайсыз, отбасыңыздағы ұл-қызыңыз да бұл басылымды оқып, пайдасын сезінер еді.

    Сөзімнің соңында, «Сарыарқа самалы» газетінің мерейі үстем, мәртебесі биік болсын демекпін.

 

 

"Мен Арал, слывший ежелден теңізбен,

Бірақ бүгін тұзды шаң

С перерезанным құрғақтай горлом

Исчезаю - с лика Жер.

В летний зной тырысып жатырмын цепляться

Үшін соломинки жағасында,

Бірақ менің ослабевшие саусақтар

Обгорают да каленых құмдарында.

Мен зимою воплю, мен тістерді

Ұстап қалуға деген әр елге,

Бірақ жағалау, усыпанном льдами,

Тек теряю сынықтары үміт.

У кормилицы қар кеуде,

Мұнда-онда, таулар арасында, алыс

Бойынша аңғарларында текло изумрудным,

Бағыт ала отыра, маған сүт.

Мен вбирал оның ширью лакавшей,

Растворяя көктемгі синь

Опрокинутой таңертеңгілік тостаған

Колыбельного аспан шөл.

Менің анам – барлық жер табиғаты,

Бірақ мені умертвили әкелер,

Сол деп, вывернув халықтың еркі,

Жердің иссушают сосцы.

Мен жоғалып, маған вызволить борыш,

Кімнің за мною орнайды сол?.."

Мен Байкал...

Мен Чернобыль...

Мен Волга...

Мен Ресей...

Біз орыс халқы...

Объяснение: