с планом по тексту ниже Отырардың бүгінгі құдіреті ше?.. Мәрмәр теңізінен басталып, ежелгі Бабыл жерінен шығып, Үнді жерімен өтіп, Хорезмді басып, Қытайға қарай жүретін «Бас Жібек жолы», «Жау жолы» осы қаланың үстінен өтеді. Саудагерлер Отырардың «Қан базарына» саудасын салады, кең сарайда қонып, дамылдайды, сосын тағы да таусылмас жолға шығады. Осының өзі туған қаласын салтанатқа бөлеп, байлыққа белшеден батыра берді. Атағын дүйім жұртқа жайды...
Әуелде араб жиһанкездері Отырарды «Фараб» не «Бәрәб» деп жазып жүрді. Отырарды қазір ғұлама, өнерпаз, көріпкел, сәуегей, зергер мекен етеді. Шаһарды екі жүз мыңдай халық мекендейді; көшесінде сан жүздеген тасболат там, жәдігер, кешендер бар; монша, мешіт, саудахана бар.
...«Жәдігер» деген — тастан салынған, киіз үй тәрізді күмбездеп салынған мекен, ол шаһардың орталық көшесінде көп кездесетін.
Үй тас пен кешендерді көбіне диқандар мекендейді. Қаланың шеткі көшелерінде тасболат тамдар көп ұшырасады, тасболат тамдар киіз үй секілді дөңгелек емес, төрт бұрышты не қоржынды етіп салынған. Үйлерінің қабырғасы әрқилы әсем қыштан қаланған, оларға тән тұрақты құбылыс — есіктерінің біркелкі түстікке қарап тұруы еді. Тасболат тамдарды ұсталар, қолөнершілер, тоқымашылар жайлайды.
Шығармаға 6-10 сөйлемнен осы мәтіннен деген таңдап аласыңдар.
Біздің сапарымыз, не біз ана деген басталды поезға деген отыр-. Маған бол- аз қорқынышты, себебі біз бардық сыйғыз- ажаның ағасымен әкемен, ал маңай көп алты аласы, бес бересі жоқ адамдар болды және маманың. Аға мені жұбатты, тіпті маған сырттың сөресін кем түсті, қайдан бол- терезеге деген қарау қызық.
Алғаш біз Рязань қаласына деген келдік. Анда бол- өте әдемі, бірақ неғұрлым барлық маған понравился рязань кремль: онда бол- әдемі ғимарат және ескі пәндер. Өлкетанудың мұражайында айуанаттың бөлек-бөлек тұрпаттары рязань облыста жетектел- болған. Экскурсовод қызық туралы осы аймақтың табиғатында әңгімеледі. Бірақ неғұрлым барлық маған алып мамонт понравился. Алдым оның мен себя алғашқы адаммен сезіндім.
Тарихи мұражайда бізге туралы қаланың тарихының әңгімеледі, мында мен киімді және ескі славянның сәндерін көрдім, таныды, не Рязань бұрын Переславль аталды. Сол осы зертте- болды, қарамастан және мен барлық есінде бол- получше тырыстым.
Кейін біз к бардық
Тез жетпіс жас, сияқты ұлы соғыс бітті. Сонда абат көктем тұрды. Көшелерде алты аласы, бес бересі жоқ адамдар аймаласты, бас радиоқабылдағыштардың кезектер: тындау қуанышты жаңалықтарды қатар тұрды. Ана жазғытұры біздің халқымыз екпінділікпен қалпына келтір- страні қулағандарын: жауды бер бастады қуып жібер-, кез келді тәртіп үйде.
Біз воен жек көреміз, себебі оларды үшін саясаттың өзінің мүдделерінің бастайды, бай немесе жанкешті. Бірақ отандық соғыс ұлы аталады, себебі халықтың ерлігі ұлы бол-. Адамдар соғыс- үшін, ал үшін өзінің үйінің, бақшаны жан оның, соңмен отбасыны саяси бәсті. Зандылық, бұл ана, кім жеңді үшін адами бәстерді айқас-. Ал ана, кім, жеңіліс поработить келді потерпели.
Қазір барлық біз біздің прадедов күресінің игіліктерімен үшін біздің еркіндігіміздің құлдықтан пользуемся. Ал да - оның еңбегінің игіліктерімен, ғой әскери және послевоенное тұқымды өнеркәсіп қалпына келтірді, отстроили қала және села, қайда енді біз тұрамыз. Халықтың ерлігінің айбыны ана, не ол жаса- себя. Адамдар собой келешек үшін сарп етті