Қазыналы қазақ қашанда қым-қуыт тірлікті өнегелі өрілген сөзбен сипаттай жүреді. Астарында мағына бұғып жатқан әр сөзі әлі күнге әрін жоғалтқан емес. Сол сөздердің сыры мен сымбаты кетпегенінің көрінісі – «жігітке жеті өнер де аз» деген аталы сөз. Ел қорғаны болған жігіттен мінсіздік іздегендіктен, жеті өнердің өзін аздық қылған. Атқа шапса, домбыра шертсе, елін жайласа, сөзге ұсталығы, бойда батырлығы, жүректе иманы және білімге жиғаны болса, міне, жігіт! Одан артық өнері болса – жігіттің төресі. Өнері өн бойынан өтіп тұрған өр жігіттерді ел мақтаған. Ал, ел мақтаған жігітті қыз жақтаған ғой. Осы үшін де ертеректегі ерлер жеті өнердің өзін кем көрген. Ол күнгі жігіт те – жігіт, бұл күнгі жігіт те – жігіт. Дегенмен, заманына қарай адамы. Қазіргі ердің өнері өзгерді. Сол үшін де бүгінгінің жеті өнерін жинақтап көрген едік.
Жігіт жанынан табылатын өнерді іздесеңіз, нәзік жандылардан сұраңыз. Расымен, ерді сынайтын да, сыйлайтын да – осы арулар. Қыздар қауымы болмаса, жеті өнер түгілі жетпіс өнердің де қажеті болмас. Жігіттің өнері – қыздың керегі. Осыдан болар ердің өнерін есептейміз деп, сұлудың қажетін түгендегендей болдық.
Ақша тапса, көлік мінсе, танысы болса, спортқа таласы, ортасының дарасы, жүректегі иманы мен жиған білімі бойынан табылса – жігіттің төресі.
Әкесі: балам шыға бер бірақ абай болғаның жөн дейді
Ұлы: әке мен кішкентай бала емеспін абай боламын.
Сонда баласы аң аулауға шығып жайылып жүрген бір топ құланға кезігеді.
Ханның ұлы: осы құландардың біреуін атайын әкем үлкен жігіт болып өскенімді түсінсін дейді
Сонда біреуін атады жараланған құлан ханның ұлын тұяғымен теуіп өлтіреді
Әкесі: баласы бірнеше күн аңшыдан оралмаған соң бір сұмдықтың болғанын сезіп хан кімде кім ұлым туралы жаман қайғылы хабар жеткізсе көмейіне қорғасын ерітіп құямын дейді.
Бұл хабарды естіген халық ұлы қайтыс болғанын айтуға қорқып,күйшіден көмек сұрайды.Күйші қолына домбыра алып,бір күйді ойнайды. Күңіренген күйдің сазымен аңшылық көрініс ашулы құландардың тұяқтарының дүрсілі жалғыз ұлының қаза тапқаны ханның көз алдына елестеп еңіреп жылайды. Есін жиғаннан кейін
Қазыналы қазақ қашанда қым-қуыт тірлікті өнегелі өрілген сөзбен сипаттай жүреді. Астарында мағына бұғып жатқан әр сөзі әлі күнге әрін жоғалтқан емес. Сол сөздердің сыры мен сымбаты кетпегенінің көрінісі – «жігітке жеті өнер де аз» деген аталы сөз. Ел қорғаны болған жігіттен мінсіздік іздегендіктен, жеті өнердің өзін аздық қылған. Атқа шапса, домбыра шертсе, елін жайласа, сөзге ұсталығы, бойда батырлығы, жүректе иманы және білімге жиғаны болса, міне, жігіт! Одан артық өнері болса – жігіттің төресі. Өнері өн бойынан өтіп тұрған өр жігіттерді ел мақтаған. Ал, ел мақтаған жігітті қыз жақтаған ғой. Осы үшін де ертеректегі ерлер жеті өнердің өзін кем көрген. Ол күнгі жігіт те – жігіт, бұл күнгі жігіт те – жігіт. Дегенмен, заманына қарай адамы. Қазіргі ердің өнері өзгерді. Сол үшін де бүгінгінің жеті өнерін жинақтап көрген едік.
Жігіт жанынан табылатын өнерді іздесеңіз, нәзік жандылардан сұраңыз. Расымен, ерді сынайтын да, сыйлайтын да – осы арулар. Қыздар қауымы болмаса, жеті өнер түгілі жетпіс өнердің де қажеті болмас. Жігіттің өнері – қыздың керегі. Осыдан болар ердің өнерін есептейміз деп, сұлудың қажетін түгендегендей болдық.
Ақша тапса, көлік мінсе, танысы болса, спортқа таласы, ортасының дарасы, жүректегі иманы мен жиған білімі бойынан табылса – жігіттің төресі.
Объяснение:
Жігітке жеті өнерде аз.
Ханның ұлы: әке мен аң аулауға шығамын дейді
Әкесі: балам шыға бер бірақ абай болғаның жөн дейді
Ұлы: әке мен кішкентай бала емеспін абай боламын.
Сонда баласы аң аулауға шығып жайылып жүрген бір топ құланға кезігеді.
Ханның ұлы: осы құландардың біреуін атайын әкем үлкен жігіт болып өскенімді түсінсін дейді
Сонда біреуін атады жараланған құлан ханның ұлын тұяғымен теуіп өлтіреді
Әкесі: баласы бірнеше күн аңшыдан оралмаған соң бір сұмдықтың болғанын сезіп хан кімде кім ұлым туралы жаман қайғылы хабар жеткізсе көмейіне қорғасын ерітіп құямын дейді.
Бұл хабарды естіген халық ұлы қайтыс болғанын айтуға қорқып,күйшіден көмек сұрайды.Күйші қолына домбыра алып,бір күйді ойнайды. Күңіренген күйдің сазымен аңшылық көрініс ашулы құландардың тұяқтарының дүрсілі жалғыз ұлының қаза тапқаны ханның көз алдына елестеп еңіреп жылайды. Есін жиғаннан кейін
Хан: ұстаңдар мына күйшіні дейді
Күйші: мен емес мына домбыра ғой сізге ескерткен.
Хан:олай боса домбыраның шанағына құйыңдар қорғасынды
Міне содан бері қазақ домбырасының шанағында тесік пайда болыпты