Ол 1916 туылды. Байқап қарасақ ақын, ұлт азаттық қозғалыс кезінде туылған. Келесі жылы ақпан төңкерісі болды. Бұнымен қатар әлем тарихында І дүниежүзілік соғыс болып жатты. Баубек соғыстан соң, ашаршылықты қазақтардың қалай басқа елге үдере көшкенін көріп өсті. Бойындағы өр намысының жетегінде қазақтарды өзге жаудан қорғайтын адам болғысы келді. Бірақ біршама себептерге байланысты әдебиет өкіліне айналды .Ол алдымен Лениншіл жас газетінде әдеби қызметкер болды. Содан соң Қазақстан пианері газетінде бөлім меңгерушісі болды.Ақырында 1940 жылы кеңес армиясы қатарына шақырылып, Мәскеу училищесінде оқуын бастайды.Араға жыл салып, Ұлы Oтан соғысына алғашқылардың бірі болып қатысты. Оның соғыстағы отаншылдық еңбегі ата-дәстүрінің жалғасы секілді. Себебі, әкесі Бұлқыш Амангелді Иманов бастаған көтерілісіне қатысқан. Бауьектің отанын қорғағысы келгендегі себебінің бірі осы.«Менің жастығым а ң қызметіне берілді» деп соғыста жүрген күндерінің әрбір минутымен, сағатын халық бақыты жолында жұмсаған еді. Ол өмір сүрген заманын қызыға жырлайтын. Міне, өз еліне а ң бақытына жас өмірін берген. Баубектің мына жинағы оның дәл өзі сияқты жас лебімен өмір сүру тілегімен кең алған демімен қайрат жігерімен келген еңбекті Баубек былай деп әбден дұрыс болжап жазған екен. «Жақын арада мен бір жас ақынның соғыста өлгенін көрдім. Ол соғыста батырларша алысты да, батырларша өлді. Өлер алдында есіне Байрон түсіп кетті де, жазу дәптерін баспаға тапсыруға бізге берді. Дүниемен қоштасып, кезеңде өлеңдерінің өмір сүруін ойлады. Соны үміт етті. Оның өлгеннен кейін де өмір сүргісі келді. Ол өмірі – жұрт оқитын өлеңдері», - деп еді. Бұл пікірді ақын-жазушы Сейдолда Төлешов қалдырған еді.Қорыта келгенде, егер біз Баубек Бұлқышевтың мұра қылып, бізге қалдырған өлеңдерімен поэмаларын санамызға тоқуымуыз керек.
Семья, где рос Бердибек, была очень бедной. Происходит из подрода беснайза рода курман племени албан.[1] Своё детство он очень красочно описал в повести «Балалық шаққа саяхат» («Путешествие в детство», 1960). В 8 лет Бердибек лишился матери, это стало его постоянной болью до конца жизни. Любовь к знаниям привил мальчику его старший брат Сатылган, впоследствии погибший на войне. Мальчику пришлось много испытать и пережить: и тяжелый труд, и голод. Тем не менее, он рос очень любознательным и ребёнком и сохранил оптимизм и жизнерадостность на всю жизнь
Көмектестім деп ойлаймын!?
Семья, где рос Бердибек, была очень бедной. Происходит из подрода беснайза рода курман племени албан.[1] Своё детство он очень красочно описал в повести «Балалық шаққа саяхат» («Путешествие в детство», 1960). В 8 лет Бердибек лишился матери, это стало его постоянной болью до конца жизни. Любовь к знаниям привил мальчику его старший брат Сатылган, впоследствии погибший на войне. Мальчику пришлось много испытать и пережить: и тяжелый труд, и голод. Тем не менее, он рос очень любознательным и ребёнком и сохранил оптимизм и жизнерадостность на всю жизнь