Алғашқы “Сырдария” деген өлеңі “Еңбекші қазақ” газетінде жарияланған (1925). Тұңғыш өлеңдер жинағы “Жалшы” деген атпен 1928 ж. жарық көрді[1]. 30-жылдарда өлеңді өндірте жазып, “Екпін”, “Шахтер”, “өлеңдер” жинағын баспадан шығарды.Ақынның 1935 — 51 ж. аралығында жазған “Май”, “Батыр”, “Сәтбаев”, “Еділ-Дон”, “Келес қызы” поэмалары нақты өмір шындығынан алынып, қазақ азаматтарының ерлігі мен өнегелі істерін бейнелеуге арналған. Әбдіқадыровтың “Қажымұқан” повесі 1954, 1956, 1959 ж. қайта басылды, 1970 ж. орыс тілінде жарық көрді. “Алатаудың бауыры” (1935), “Амантай” (1936), “Тапқыш” (1937), “Тәтті қауын” кітаптары республикада балалар әдебиетін дамытуға айтарлықтай үлес қосты. “Серт” жинағына 1941 — 45 ж. Ұлы Отан соғысы жылдарында майданда жүріп жазған өлеңдері топтастырылған.[3]
Менің ойымша, қазіргі уақытта шет тілдерін білу өте маңызды. шет тілдерді білу біреуіне жұмыс үшін, ал біреуге шет елге саяхаттау үшін ал біреулерге жай ғана қосымша тілдер бос уақытын өткізу үшін керек. адамдар өзге тілдерді сонымен қатар басқа тілде әңгімелесіп, шет елдердің балаларымен араласып көп достар табу үшін қолданады. Және де олар атақты жазушылардың кітаптары мен газет-журналдарды оқу үшін де пайдаланады. Бұл оларға өз білімін тереңдетіп, көптеген мәліметтер алып, түрлі салт-дәстүрлерді үйренуге де көмегін тигізеді.
