Адамгершілік дегеніміз - дуниедегі ең асыл қасиет. Адам жанының рухани тазалығы оның жасаған игі істеріне байланысты. Мысалы, бауырмалдық, жанашырлық, сыпайылық, адалдық - бәрі де адамгершіліктің ұшқыны. "Өтірік айта салсам не болады?", "Кешігіп барсам еш нәрсе етпес" деген сияқты ойлар бізді бұзады. Ұяты мен жүрек жылуын жоғалтпаған адам адамгершілікті жогары устайды Адамгершілік - человечность. Основная мысль заключается в том что надо быть человечным, в том числе честным, вежливым, простительным и тд. Поскольку это часть человечности.
Күшігім еркелей білетін,
Кейде ол шәуілдеп үретін.
Жата қап аяғын көтерсе
Көргендер еріксіз күлетін.
Тойған соң томпайып жататын,
Бір тәтті ұйқыға бататын.
Түсінде мысықпен алысып,
Жүретін бөлмеде жарысып.
Қарасам, міне енді өсіпті,
Ит бопты кәдімгі қабаған.
Әуелі өзіме өшікті
Күнәм жоқ бір рет сабаған.
Мақтайды біреулер даурығып,
Қасқыр деп итімді қабаған.
Мен жүрмін кете алмай айығып,
Өз итім түсірген жарадан,
***
Отырсам үндемей үйімде,
Тоқмейіл, ақпейіл күйімде.
Келуші көбейіп кетеді
Шашымның ағынан сүюге.
Мақтауға бәрі әзір, жайдары
Мейрімнің ағаға шегі жоқ.
Ақтарар сырларын қайдағы,
Бірінің дығы жоқ, кегі жоқ.
Сәл ғана өзгеріп қалпымнан,
Әділдік сөйлесем болғаны,
Біреуі алып қап алқымнан,
Союға әзір тұр қалғаны...
Тойған соң жататын пырылдап
Мен мысық емеспін, достарым,
Жан болып жүрген сон, шырылдап
Айтамын арымның қосканын