Біржан мен Сара айтыстарында ақындық көркем тілдің және бір түрі — ирония мен сарказмды шебер де ұтымды қолданған. Әсіресе айтыстың соңында Сараның Жиенқұлды шақыр деген жеріндегі сөз, сөйлем құрылысын алсақ, түгелдей ирония, сарказмға құрылады. Мұнда сөйлемнің сыртқы құрылысы көркем, асыра мақтау болса да, ішкі мазмұнында Жиенқұлдың шын суреті мен шын қасиеті бұл мақтауды жоққа шығарады да, оны иронияға (әжуаға) айналдырады. Мұнда сырт жағынан болса да мақтау бар. Ал екінші үзіндіде Сара Жиенқұлды ашық шенейді. Алдыңғы үзіндіде ішкі мазмұнына сыртқы құрылысы керісінше келсе, соңғы үзіндіде өзінің барлық күйін ашық, улы сарказммен айтып, Жиенқұлды өлтіре сынайды. Сол арқылы өз басын малға сатып, сүймеген адамына бергелі отырған айналасына да наразылығын білдіреді. Сөйтіп, "Біржан мен Сара" айтысының негізгі түйіні – әйелдің бас бостандығы. Өткен ғасырда екі саңлақтың үн қосып, әйелдің бас бостандығын жырға арқау етуі, ескі феодалдық салтқа қарсы шығуы өз дәуірі үшін прогресшіл идея еді.
Құрметті автор, сізге жауабым ұнаған болса, маған тіркеліп, "лучший ответ" деп басуыңызды сұраймын, рахмет♡
Адамдардын мiнез-кулкы болсын,мадениеттiлiги,омiр суру кагидалары ар килы.Адам алдымен озiн сыйлауы тиiс,одан кейiн озгенi сыйлап уйренедi.Адамдыктын белгiсi алдымен улкенге салем беруден басталады емеспе?!<Улкенге курмет,кiшiге iзет>,-дегендей ардайым улкен-кiшiнi сыйлау бiздiн мiндетiмiз.Адалдык...адамдык...Уадеге берiк,созiнен таймай,сыпайы болу аса улкен жауапкершiлiктi кажет етедi.Шындык...Ол кейде ашы болуы да мумкiн.Оны адамнын бетiне тiке карап айту онай тимесi анык,дегенмен акикат кажет.Иаа,жанындагы сенi багалайтын,сыйлайтын таныстарынга,достарынга жаксы соз айтып,мактасан бiр маркайып калары созсiз.Омiрде жаксы мен жаман катар журедi.Жаман жагымсыз iстер адамнын iс-арекетiнен корiнетiнi белгiлi.Адам бiр-бiрiн багалай алса,басканы тусiнiп,сыйлап,iстеген iсiне аркез есеп берсе,турган ортасымен бакытты да,баянды кун кешедi.Омiрге пенде болып келген сон,пенде болып кайту улкен мiндет.
"Біржан - Сара" айтысында Сараның Жиенқұлды "Мақтауы".
Біржан мен Сара айтыстарында ақындық көркем тілдің және бір түрі — ирония мен сарказмды шебер де ұтымды қолданған. Әсіресе айтыстың соңында Сараның Жиенқұлды шақыр деген жеріндегі сөз, сөйлем құрылысын алсақ, түгелдей ирония, сарказмға құрылады. Мұнда сөйлемнің сыртқы құрылысы көркем, асыра мақтау болса да, ішкі мазмұнында Жиенқұлдың шын суреті мен шын қасиеті бұл мақтауды жоққа шығарады да, оны иронияға (әжуаға) айналдырады. Мұнда сырт жағынан болса да мақтау бар. Ал екінші үзіндіде Сара Жиенқұлды ашық шенейді. Алдыңғы үзіндіде ішкі мазмұнына сыртқы құрылысы керісінше келсе, соңғы үзіндіде өзінің барлық күйін ашық, улы сарказммен айтып, Жиенқұлды өлтіре сынайды. Сол арқылы өз басын малға сатып, сүймеген адамына бергелі отырған айналасына да наразылығын білдіреді. Сөйтіп, "Біржан мен Сара" айтысының негізгі түйіні – әйелдің бас бостандығы. Өткен ғасырда екі саңлақтың үн қосып, әйелдің бас бостандығын жырға арқау етуі, ескі феодалдық салтқа қарсы шығуы өз дәуірі үшін прогресшіл идея еді.
Құрметті автор, сізге жауабым ұнаған болса, маған тіркеліп, "лучший ответ" деп басуыңызды сұраймын, рахмет♡