Төлегеннің ажалы порогите

Алдынан шығып алпыс жау

Төлегенді қамады.

Базарбайдың Төлеген

Алды-артына қарады.

Бесінде жаумен атыс

Бесінде жаумен атысып,

Намаздігер болғанша,

Алдырмай кетіп барады.

Еркімен аты жеткен соң

Жау ортаға алады.

Сол уақыттар болғанда,

Жамандатқыр көк жорға ат,

Шөлдеуменен зорығып,

Басын жерге салады.

Жау қамалап жеткен соң,

Атынан қайрат кеткен соң,

Базарбайдың Төлеген

Тәңірге қылды наланы.

– Құдіреті күшті Құдай-а,

Батар күнмен батайын,

Өзінен бұрын атайын.

Тым болмаса Құдай-а,

Бекежанды өлтіріп,

Жастығымды ала жатайын.

Мұсылман болса бұ жаулар

Жақындап жауап қатайын.

Атым шаршап бұ жерде

Қайратым менің жасыды.

От болып жанған көңілім,

Су сепкендей басылды.

Жүгірмек өлім қылмаққа,

Он сегіз жаста алмаққа

Жазып па едің Тәңірі жасымды?

Құдіреті күшті Құдай-а,

Алыстан жарға ғашық қып,

Әуреге салдың басымды.

Бұ сөзді айтып Төлеген

Қорамсаққа қол салды,

Бір салғанда мол салды,