1)Көне түркі жазулары (басқаша Орхон-Енесей жазулары) — б.з. V ғ. — б.з. Xғғ аралығындағы түркі тайпаларының тасқа қашап жазған жазбалары.
Орхон-Енисей ескерткіштері алғаш Орхон өзеніні бойынан (Екінші түркі қағандығы кезі) табылды, кейін Енисей өзенінің жоғарғы ағысында (Қырғыз қағандығы). Кейде руник жазбасы дейді, алман руналарынынан жанасым тауып (кейбір нышандар кескіні дәл келіп тұр, дауысты мағынасы да жақын). Азиялық түркі руналары соғды жазуының негізінде VIII ғ. бұрын жасалған деп есептеледі. Оның әліпбиінде 40-қа жуық графема бар. Көне түркі руника жазуы ерекшелігі - онда негізгі велярлық және палаталдық дауыссыздарға арналған бірнеше жұп дербес әріптер бар. Көне түркі руника жазуы жұмбағын 1893 жылы В. Томсен шешкен. Орхон ескерткіштерінің тұңғыш тәржімаларын 1894 жылы В.В. Радлов жасаған.
2)Тәңіршілдік (немесе Тенгризм, Тенгрианизм) — дәстүрлі түркілік дүниетаным бастауындағы монотеизмдік еркін ілімдік[1], метафизикалық сенім үлгісі болып, оны ежелгі заманда және ортағасырда Еуразия даласындағы көшпенділер, және кейбір осызамандық халықтар мен тұлғалар ұстанады. Тәңіршілдік сенімі көне түркі халықтарының, Ғұндардың, Болғарлардың, моңғолдардың, маньчжур және мадяр халықтарының ұлттық мәдениеті мен болмысына терең ықпал еткен тарихи сенім болды, Көктүрік қағанаты, Батыс Түрік қағанаты, Шығыс Түрік қағанаты, Дунай және Еділ Болғарлары, Моңғол империясы, Шығыс Түркия (Хазария) қатарлылардың мемлекеттік діні болды. ІХ ғ түркілердің әйгілі туындысы «Ырық бітік» кітабында "Тәңірі - Түрік Тәңірісі" (Түріктердің Құдайы) ретінде аталған.[2] Көптеген ғалымдардың пікірінше, империялық деңгейде Тәңіршілдік әсіресе ХІІ - ХІІІ ғасырларда монотеизмдік сенім/дін ретінде ұстанылған; қазіргі Тәңіршілдердің көбі оны монотеизмдік деп санайды.
кунанбаем была открыта школа в местности «ески там». за верную службу царской власти в 1846 ему было присвоено звание хорунжия. в 1849-1852 годах кунанбай избран ага-султаном каркаралинского округа. построил мечеть в каркаралинске. в 1874 году он совершил хадж, прожил в мекке более 2 лет и построил в городе для паломников таккие (дом, служивший гостиницей в медресе).
кунанбай принимал решения, опираясь на традиционное право казахов. жестоко карал за барымту, воровство, вероотступничество и насилие. обучая детей грамоте и давая им образование, одновременно проповедовал ислам. у кунанбая была большая семья. кунанбай возлагал особую надежду на абая, который с 13 лет сопровождал отца и учился искусству .
в народе сохранились множество мудрых изречений, прописываемых кунанбаю. мухтар ауэзов собрал многочисленные сведения о жизни и деятельности кунанбая, проанализировал их и воссоздал в своей эпопее «путь абая», противоречивый и вместе с тем яркий образ кунанбая.
недалеко от акшокы находится могила кунанбая, отца абая, выложенная из черного горного камня.
1)Көне түркі жазулары (басқаша Орхон-Енесей жазулары) — б.з. V ғ. — б.з. Xғғ аралығындағы түркі тайпаларының тасқа қашап жазған жазбалары.
Орхон-Енисей ескерткіштері алғаш Орхон өзеніні бойынан (Екінші түркі қағандығы кезі) табылды, кейін Енисей өзенінің жоғарғы ағысында (Қырғыз қағандығы). Кейде руник жазбасы дейді, алман руналарынынан жанасым тауып (кейбір нышандар кескіні дәл келіп тұр, дауысты мағынасы да жақын). Азиялық түркі руналары соғды жазуының негізінде VIII ғ. бұрын жасалған деп есептеледі. Оның әліпбиінде 40-қа жуық графема бар. Көне түркі руника жазуы ерекшелігі - онда негізгі велярлық және палаталдық дауыссыздарға арналған бірнеше жұп дербес әріптер бар. Көне түркі руника жазуы жұмбағын 1893 жылы В. Томсен шешкен. Орхон ескерткіштерінің тұңғыш тәржімаларын 1894 жылы В.В. Радлов жасаған.
2)Тәңіршілдік (немесе Тенгризм, Тенгрианизм) — дәстүрлі түркілік дүниетаным бастауындағы монотеизмдік еркін ілімдік[1], метафизикалық сенім үлгісі болып, оны ежелгі заманда және ортағасырда Еуразия даласындағы көшпенділер, және кейбір осызамандық халықтар мен тұлғалар ұстанады. Тәңіршілдік сенімі көне түркі халықтарының, Ғұндардың, Болғарлардың, моңғолдардың, маньчжур және мадяр халықтарының ұлттық мәдениеті мен болмысына терең ықпал еткен тарихи сенім болды, Көктүрік қағанаты, Батыс Түрік қағанаты, Шығыс Түрік қағанаты, Дунай және Еділ Болғарлары, Моңғол империясы, Шығыс Түркия (Хазария) қатарлылардың мемлекеттік діні болды. ІХ ғ түркілердің әйгілі туындысы «Ырық бітік» кітабында "Тәңірі - Түрік Тәңірісі" (Түріктердің Құдайы) ретінде аталған.[2] Көптеген ғалымдардың пікірінше, империялық деңгейде Тәңіршілдік әсіресе ХІІ - ХІІІ ғасырларда монотеизмдік сенім/дін ретінде ұстанылған; қазіргі Тәңіршілдердің көбі оны монотеизмдік деп санайды.
ответ:
кунанбаем была открыта школа в местности «ески там». за верную службу царской власти в 1846 ему было присвоено звание хорунжия. в 1849-1852 годах кунанбай избран ага-султаном каркаралинского округа. построил мечеть в каркаралинске. в 1874 году он совершил хадж, прожил в мекке более 2 лет и построил в городе для паломников таккие (дом, служивший гостиницей в медресе).
кунанбай принимал решения, опираясь на традиционное право казахов. жестоко карал за барымту, воровство, вероотступничество и насилие. обучая детей грамоте и давая им образование, одновременно проповедовал ислам. у кунанбая была большая семья. кунанбай возлагал особую надежду на абая, который с 13 лет сопровождал отца и учился искусству .
в народе сохранились множество мудрых изречений, прописываемых кунанбаю. мухтар ауэзов собрал многочисленные сведения о жизни и деятельности кунанбая, проанализировал их и воссоздал в своей эпопее «путь абая», противоречивый и вместе с тем яркий образ кунанбая.
недалеко от акшокы находится могила кунанбая, отца абая, выложенная из черного горного камня.