Тірегім сен — Туған жер Сағындым бұлттар көшкен аспаныңды,
Шайқалған самалымен жас талыңды.
Қайдасың, қол бұлғаған биіктерім,
Жосылған көз ұшында киіктерім?
Жусан иісі аңқыған көк орай бел,
Шулаған қамыстары айдынды көл.
Қызарып қырдан асып бататын күн,
Жымыңдап жұлдыздары жататын түн.
Көрдің бе алма ағаштың бүр жарғанын?
Есімде сол жайында жыр жазғаным.
Қалықтап қаздар ұшып бара жатыр,
Атын ұстап, ерттеді бала батыр.
Тапсырма:
Өлеңді мәнерлеп оқып шық. Өлеңді талда. Неше
шумақтан, неше тармақтан , неше бунақтан тұрады?
Түйе су ішкенде неге артына қарай береді? (ертегі)
Ертеде түйе өте әдемі болған екен. Ағаштың бұтақтары сияқты мүйізі және сусылдаған жерге дейін жететін құйрығы болыпты. Түйе су ішкен сайын өзінің сұлулығын судан көріп, өзіне риза болады екен. Бір күні оған бұғы келіп: «Түйе, сен сондай ақылды, әрі сұлусың ғой, мен бүгін қонаққа барушы едім, бір күнге мүйізіңді бере тұршы»,- деп сұраған екен. Түйе мәз болып, оған мүйізін береді. Сөйтіп тұрғанда оған жылқы шауып келіп: «Түйежан, сенің әдемілігіңде шек жоқ, менде бір күнге әдемі болғым келеді, құйрығыңды бере тұршы»,- деп сұрайды.
Бірнеше күн өтеді, бірақ бұғы мен жылқы алған заттарын қайтармайды. Түйе қарызымды қашан қайтарады деп тоса-тоса шаршап, бұғыға келеді.
- Сен менің мүйізімді қашан қайтарасың? – депті.
- Сенің құйрығың қашан өседі, сол кезде мен сенің мүйізіңді қайтарамын,- дейді бұғы.
Түйе маң-маң басып жылқыға келеді.
- Жылқы, сен менің құйрығымды қашан қайтарасың? – деп сұрапты.
- Сенің мүйізің өскен кезде, мен сенің құйрығыңды қайтарамын,- дейді жылқы.
Арада бірнеше айлар өтеді, бірақ түйенің не мүйізі, не құйрығы өспейді. Түйе су ішіп, өзін судан көрген сайын қарызымды әкеліп қалады ма деп, жалтақтап артына қарай беретіні содан екен.