Қыс – күзден кейін келетін, жылдың ең суық мезгілі. Күнтізбе жүйесі бойынша Желтоқсан, Қаңтар, Ақпан қыс айлары болып саналады. Қыста түн ұзақ, күн қысқа болып, Үркер жұлдызы көкке өрмелеп жоғары көтерілген сайын суыта түседі. Қыс мерзімін халқымыз өзінше бағалап, өз тұрғысынан сипаттап келеді. Осы тұста қыстың бейнесін тірі жанға балаған Ұлы Абайдың мына өлең шумақтары еріксіз тіл ұшына оралады:
Ақ киімді, денелі, ақ сақалды, Соқыр, мылқау, танымас тірі жанды. Үсті-басы ақ қырау, түсі суық, Басқан жері сықырлап, келіп қалды. Дем алысы – үскірік, аяз бен қар, Кәрі құдаң – қыс келіп, әлек салды.
Бұл мезгілде болатын табиғи құбылыстардың бірін қалдырмай аса көркемдікпен суреттеген Жүсіпбек Аймауытовтың және Ілияс Жансүгіровтің төмендегі өлең жолдары қыстың қатал мінезін көз алдымызда жандандырып тұрғандай:
Жалп-жалп, жалп-жалп жауды қар. Тон киіндік, тоңды мал. Бұрқ-бұрқ, бұрқ-бұрқ боран бар, Боран жоқта тұман бар. Қызыл шұнақ қызыл бар. Суда айна тас мүсін бар, Қылаулатқан қырау бар.
Үйдің жанынан компьютер курсы ашылды. Оған баратындар үлкен кісілер. Олардың компьютерлік сауаттылықтары тіпті жоқ. Менің атам курс ашылғанына қатты қуануда. Ол қазір әлеуметтік желіде көп отырады. Бұрын компьютердің алдынан шықпайсыңдар,- деп бізге ренжуші еді. Ол алғашқы күндері компьютерді қалай қосып, сөндіруді білмей менен сұрап жүрді. Аздап сауаттылығы артып келеді. Құжаттарды қалай басу керектігін үйренді. Оларды қалай сақтап қою керек екенін көрсеттім. Әлеуметтік желі арқылы алыстағы достарымен хат жазып, хабарласады.
Қыс – күзден кейін келетін, жылдың ең суық мезгілі. Күнтізбе жүйесі бойынша Желтоқсан, Қаңтар, Ақпан қыс айлары болып саналады. Қыста түн ұзақ, күн қысқа болып, Үркер жұлдызы көкке өрмелеп жоғары көтерілген сайын суыта түседі. Қыс мерзімін халқымыз өзінше бағалап, өз тұрғысынан сипаттап келеді. Осы тұста қыстың бейнесін тірі жанға балаған Ұлы Абайдың мына өлең шумақтары еріксіз тіл ұшына оралады:
Ақ киімді, денелі, ақ сақалды, Соқыр, мылқау, танымас тірі жанды. Үсті-басы ақ қырау, түсі суық, Басқан жері сықырлап, келіп қалды. Дем алысы – үскірік, аяз бен қар, Кәрі құдаң – қыс келіп, әлек салды.
Бұл мезгілде болатын табиғи құбылыстардың бірін қалдырмай аса көркемдікпен суреттеген Жүсіпбек Аймауытовтың және Ілияс Жансүгіровтің төмендегі өлең жолдары қыстың қатал мінезін көз алдымызда жандандырып тұрғандай:
Жалп-жалп, жалп-жалп жауды қар. Тон киіндік, тоңды мал. Бұрқ-бұрқ, бұрқ-бұрқ боран бар, Боран жоқта тұман бар. Қызыл шұнақ қызыл бар. Суда айна тас мүсін бар, Қылаулатқан қырау бар.
Үйдің жанынан компьютер курсы ашылды. Оған баратындар үлкен кісілер. Олардың компьютерлік сауаттылықтары тіпті жоқ. Менің атам курс ашылғанына қатты қуануда. Ол қазір әлеуметтік желіде көп отырады. Бұрын компьютердің алдынан шықпайсыңдар,- деп бізге ренжуші еді. Ол алғашқы күндері компьютерді қалай қосып, сөндіруді білмей менен сұрап жүрді. Аздап сауаттылығы артып келеді. Құжаттарды қалай басу керектігін үйренді. Оларды қалай сақтап қою керек екенін көрсеттім. Әлеуметтік желі арқылы алыстағы достарымен хат жазып, хабарласады.
Объяснение: