... Құтылмаған кінәраттан, Күнәдан,
Бар шындықты іштен үнсіа қүраган,
Ағыл-тегіл көздің жасын кол етіп
Күні кеше мен былай деп сылагам:
«Жаным кетті қарайып,
қопарылды тірегім,
Aliтыңдаршы,
Халайық,
сөздер:
Қалай өмір сүремін?!
Қалай жүрем
Темірден
Соғып шыдам,
Төзімді...
Көріп едім бәрін мен
Ойып алды көзімді.
түс /цвет/--Көк түс бірліктің белгісі.
түс /полдень./--Түс мезгілі болды, біз тамақ іштік.,
жүз / сто/ --Менде жүз теңге бар.
жүз /облик, лицо/--Суретте әдемі жүз бейнеленген.
жүз /одно из казахских племен/ --Батырлық жүз жеңді.
ат /лошадь /. Қорада күрең ат тұр.
ат /стреляй/ Арман, қасқырды ат, қашып кетеді.
ат / имя/ Менің атым Айжан.
күн /солнце/.Күн шықты, әдемі көбелектер ұшып жүр.
күн ара /через день/ Мен гүлдерге күн ара су құямын.
көз /глаз / Майраның көздері әдемі.
көз /ушко иголки/. Мен жіппен иненің көзін сабақтадым.
көз /источник родника /. Бұлақ көрсең -көзін аш -деген мақал бар.
2. -ар, -ер, -р және болымсыз етістіктен кейін -с жұрнақтары арқылы болжалды келер шақ есімше жасалады: бар-ар, көр-ер, айт-ар, сөйле-р, жургіз-ер, берме-с, көрме-с, айтпа-с т. б. Дауыссыз дыбысқа біткен сөзге жуан буыннан кейін -ар, жіңішке буыннан кейін -ер жалғанады да, дауысты дыбысқа біткен сөзге -р, болымсыз тұлғасынан кейін -с жалғанады.
3. -мак,, -мек, -бақ, -бек, -пақ, -пек жұрнақтары арқылы мақсатты келер шақ есімше жасалады: бар-мақ, кел-мек, қара-мақ, сен-бек, жаз-бақ, кет-пек, жарат-пақ т. б. Сөздің соңғы дыбысы дауысты не ауыз жолды үнді (л, р, у, й) болса, жуан буыннан кейін -мақ, жіңішке буыннан кейін -мек жалғанады. Сөздің соңгы дыбысы мұрын жолды үңді (м, н, ң) немесе ұяң болса, жуан буыннан кейін -бақ, жіңішке буыннан кейін -бек жалғанады. Қатаң дыбысқа біткен сөзге жуан буыннан кейін -пақ, жіңішке буыннан кейін -пек жалғанады.
Ескерту: Бұл жұрнак етістіктің болымсыз тұлғасына жалғанбайды.
4. -атын, -етін, -йтін, -йтын жұрнақтары арқылы өткен шак есімше жасалады: бар-атын, кел-етін, қара-йтын, сөйле-йтін т. б. Дауыссыз дыбысқа біткен сөзге жуан буыннан кейін -йтын, жіңішке буыннан кейін -йтін жалғанады.
Бұл жұрнақ — кұранды қосымша, -тын, -тін, бөлегі тұрған деген көмекші етістік болған да, ол — -а, -ө, -й тұлғалы көсемшемен тіркесіп қолданып, бара-бара косымшаға айналып кеткен: бар-атын деген сөз, о баста бара тұрған болған да, кейін баратұғын болып, одан баратын болып қалыптасып кеткен.
Есімше тұлғаларына емес, жоқ сөздері тіркесіп, болымсыздык мағына беріледі: барған емес, барар емес, бармақ емес, жоқ сөзі -ған, -ген, -қан, -кен тұлғалы есімшемен ғана тіркеседі: барған жок.