Менің ұлым авар анасы үйреткен тілді ұмытпауға тиіс» деп басталатын бұл эссенің мағынасы тереңде. Тіліңді ұмытқаның – еліңді, тарихыңды, анаңның ақ сүтін ұмытқанмен пара пар деген түпкі идея жатыр. Тілін ұмытқан кез келген адам – өткенін де бүгінін де мәңгі ұмытты деген сөз. Бұл эсседе өз ана тіліңді ұмытып өзге елде ғұмыр кешкенше, тірі басып жүрмей-ақ қойғаның абзал деген мазмұн бар.
«Ана тілім! Сен маған ризасың ба, білмеймін, бірақ менің тірлігім-сенсің, мен сені мақтан етем. Сонау тұңғиық терең жер түбінен жарыққа, күнге, жасыл шөпке асыққан бұлақ суындай ана тілімнің сөздері тірлігімнен қайнап шығып, алқымыма тіреледі.Ернім күбірлейді.Өз күбіріме өзім құлақ тігем, ана тілім, саған құлақ тігем, сонда маған бейне тұңғиықтан шымырлап шыққан таудың асау өзені елестейді.Мен болаттың сыңғырын ұнатам, қынабынан суырылған екі қанжардың бір-біріне соғылған дыбысын сүйем.Осының бәрі менің тілімде бар» – деп дағыстан ақыны тілін, елін тебірене сөз етеді.
Бірінші әйелдің баласы күші көп болғаны мен анасын айамады себебі анам ауыр көтеріп келе жатыр деп көмек бермеді.
Екінші әйелдің баласы дауысы керемет болғаны мен олда көмек бермеді.
Ал үшінші әйел баласын мақтамай түра берді.
Бірінші мен екінші әйелдің балдары аналрына көтеріс педі,ал үшінші әйелдің баласы ұн тұн сіз барып шелегін котеріп алды.Сонда әлгі әйел баласының болашағын ойлаған болып тұр.Ал ана екі әйел мақтаншақ,балдарды мақтау дан дым білмейді.
Менің ұлым авар анасы үйреткен тілді ұмытпауға тиіс» деп басталатын бұл эссенің мағынасы тереңде. Тіліңді ұмытқаның – еліңді, тарихыңды, анаңның ақ сүтін ұмытқанмен пара пар деген түпкі идея жатыр. Тілін ұмытқан кез келген адам – өткенін де бүгінін де мәңгі ұмытты деген сөз. Бұл эсседе өз ана тіліңді ұмытып өзге елде ғұмыр кешкенше, тірі басып жүрмей-ақ қойғаның абзал деген мазмұн бар.
«Ана тілім! Сен маған ризасың ба, білмеймін, бірақ менің тірлігім-сенсің, мен сені мақтан етем. Сонау тұңғиық терең жер түбінен жарыққа, күнге, жасыл шөпке асыққан бұлақ суындай ана тілімнің сөздері тірлігімнен қайнап шығып, алқымыма тіреледі.Ернім күбірлейді.Өз күбіріме өзім құлақ тігем, ана тілім, саған құлақ тігем, сонда маған бейне тұңғиықтан шымырлап шыққан таудың асау өзені елестейді.Мен болаттың сыңғырын ұнатам, қынабынан суырылған екі қанжардың бір-біріне соғылған дыбысын сүйем.Осының бәрі менің тілімде бар» – деп дағыстан ақыны тілін, елін тебірене сөз етеді.
Объяснение:
Бірінші әйелдің баласы күші көп болғаны мен анасын айамады себебі анам ауыр көтеріп келе жатыр деп көмек бермеді.
Екінші әйелдің баласы дауысы керемет болғаны мен олда көмек бермеді.
Ал үшінші әйел баласын мақтамай түра берді.
Бірінші мен екінші әйелдің балдары аналрына көтеріс педі,ал үшінші әйелдің баласы ұн тұн сіз барып шелегін котеріп алды.Сонда әлгі әйел баласының болашағын ойлаған болып тұр.Ал ана екі әйел мақтаншақ,балдарды мақтау дан дым білмейді.
Менің ойымша солай!
Объяснение:
бересіңбе?? Мен күтем ок!