Қылым (5) 1. А. Темірбайдың уақыт туралы өлеңінен алынған үзіндіні түсініп Бұл өмір деген – кас қағым
Өтер де кетер жас шағың!
Сыйлатқың келсе өзінді,
Уақытын сыйла басканын
Қайтарылмайды бұл уақыт,
Қайталанбайды бұл уақыт,
Таппайсың, ертең іздесең,
Қайта оралмайды бұл уақыт.
Уақыт-ай, уақыт, зырлайды,
Артына мойын бұрмайды.
Кешіксең, бітті, ол сені,
Бір секунд күтіп тұрмайды,
Біреудің күні етпейді,
Біреуге уақыт жетпейді.
Есенен үйрен уақытты,
Еңбегін зая кетпейді.
Ойлама бәрін білем деп,
Шалкып та тасып журем деп.
Уакытын
-алтын казынан.
Жұмсауын керек үнемдеп.
Оңлі - жан алдама.
уакытта сама сама и
Откізе бермей жай ғана,
Уақытты жарат пайдана.
пение Банай тақырып кояр еді? Жат.
Сәлем Досым! Біздің еліміз қалай әдемі екенін және оның көрікті жерлерін қалай білесің бе? Мен саған Алматы қаласының көрікті жерлері туралы айтып беремін. Мен онда өткен жылы демалдым. Ең алдымен, орталық хайуанаттар бағына баруға кеңес беремін. Онда көптеген түрлі жануарлар бар. Кішкентай ұшадан ең биік жирафқа дейін. Сондай-ақ сіз диопаркқа кіре аласыз. Ол динозаврлар туралы мұражайды еске түсіреді, бірақ ол барлық динозаврлар тірі сияқты, олар қатты тартып, жүре алды! Бұл керемет көрініс! Тағы да сен ғимараттың басына кіре аласың! Бұл ғимараттың қабырғаларында таңғажайып балықтары бар аквариумдар бар. Жақсы кездесуге! Жауап күтемін!
Объяснение:
Адам қанша жыл өмір сүрсе де, қандай іспен айналысса да, өмірдегі ең ұмтылмас сәттер болып мектепте өткізген уақыт қалатын шығар. Мектеп-білім айдынындағы үлкен кеме. Осы кемеде он бір жыл уақытты әр бала өткізеді. Мектеп табалдырығын тарыдай болып аттап, он бір жыл бойы білім алып, таудай болып шығамыз. Алғашқыда мектепке келіп әрбір әріпті, әрбір санды жазып үйрену қалай қиынға соққан еді? Уақыт өте бәрі өзгерді. Жазуды да, оқуды білмейтін кішкентай балалар бүгін міне, мектеп бітіру туралы атестатты қолдарына ұстап, үлкен өмірге жолдама алды. «Қашан ғана осы мектепті бітіремін» деп ойлайтын кездер көп болып еді. Қазір сол мектепті бітіріп шыққаныма өзім сене алмаймын. Көзді ашып-жұмғанша уақыт тез өтті де кетті. Соңғы қоңырау осы жылы біз үшін расында да соңғы рет соғылды. Сонша асығып бітіргім келген мектебіммен қимастықпен қоштасып отырмын. Мектеп қабырғасында өткен қайран уақытты бағаламаппыз. Мектеп қабырғасында өткізген әрбір күн, әрбір қырық бес минут балалық шағымның балғын уақыты болып қала бермек. Мектеп «үлкен отбасы, ұстазымыз біздің ақылшымыз, анамыз, сыныптастарымыз жақын досымыз. Мектеппен қоштасу» балалықпен қоштасу. Мектепте біз шынайы дос табамыз, білім алып, өмірді үйренеміз. Мектеп бізге тірек беріп, жылулық пен бақыт сыйлайды. Ал ұстаздар болса бізге үйретуден еш жалықпас. Мектепте өткен уақыт адам өміріндегі шаттыққа толы кездер. Дәл осы кездер есімізде ең жарқын естеліктер болып қалады. Кейде бірінші сыныпта оқитын балаларға қарап, өзімде қайтадан сол шақтарға оралғым келеді. Басымнан қайтадан бастауыш сыныптағы қызықтарды өткізгім келеді. Өз мектебімді шын мәнінде жақсы көремін. Осында өткізген әр қырық бес минутты сағынатын боламын. Бүгін, мен – мектеп бітірген түлекпін. Мектебімен қимастықпен қоштасатын түлекпін. Арада біраз жылдар өтіп, мен, менің сыныптастарымыз үлкен азамат болып, әр қайсымыздың өз отбасымыз болады. Бірақ арада қанша жыл өтседе, қанша жасқа келсем де, қандай а ғын балалық шақтарым өткен алтын ұям-мектебім жүрегімнің төрінде болатыны анық. Мектебім маған үлкен өмірге жолдама берді, үлкен өмірге дайындады. Енді мектебім мен үшін жауапты емес, бірақ мен мектебімнің алдында әлі қарыздармын. Ендігі жолы алдыма үлкен мақсаттар қойып, асқар асуларды бағындырып, елім мақтан тұтатын азамат болғым келеді. Бұл менің мәпелеп өсірген әке-шешемнің, ақылшы ұстазымның, алтын ұям-мектебімнің алдындағы борышым!