Құрмаш - Көксеректі күшік кезінде ауылға әкеліп, бағып-қаққан.Көксерек - күшік кезінде ауылға әкелінген. Көксерек ауыл иттерінен қорлық көреді. Иттер оны дос көрмейді, маңына жақындатпайды. Қасқырға шабатын батыл төбеттер оны талайды, басқа иттер ырылдап үріп, кейде тап беріп, әр жерінен тістеп кетеді.Қасен - Құрмаштың дұшпаны болып,көрген сайын мазақтап жүретін адам.Аққасқа - Жұмаштың иті, Көксеректің баққасы. Онымен әрдайым күресіп, жарақат жасайтын ит.Бейсембай жылқышы - Қолында шошайған сойылы бар,астында қатып қалған ақ бедеуі бар,жылқы бағып жүретін адам.Құрмаштың әжесі - Құрмашты қолдап отырған адам. Соңында елді тегіс еңіретіп, Көксеректі басынан қарғап тұрып , тепті.Жұмаш - Құрмаштың ауылдасы, баққасы. Үнемі Құрмашпен ұстасып жүретін бала.
Қазақ халқының ақындық өнерінің даму тарихында Жамбыл Жабаевтың орны ерекше. Ақын 1846 жылы ақпан айында Жамбыл тауының бөктерінде дүниеге келген. Әкесі Жапа кедей болсада, сөз қадірін білетін адам болған. Шешесі Ұлдан ақылды адам болған, өз жанынан өлең шығара алатын, дауысы әдемі әнші болған. Жамбылдың арғы аталары өнерпаз, сері, палуандар болғаны белгілі.Бала Жамбылдың өлеңге, ақындыққа қызығушылығы ерте оянға. Жамбылдың ақындық атын шығарған өлеңі «Шағым» аталады. Жамбыл Жабаев 1945 жылы 100-ге қараған шағында қайтыс болды.Вот на казахском, сейчас напишу перевод к немуПродолжение: Жамбыл Жабаев имеет особое место в литературе казахского народа. Акын (поэт) родился в феврале 1846 года у подножия горы Жамбыл. Отец Жапа хоть и был бедным, знал достоинство слова. Мать Ұлдан была очень умной, сама сочиняла песни и была певицей с красивым голосом. Дальние предки Жамбыла были умельцами (искусными), настоящими мужчинами (рыцарями) и борцами (сильными). У маленького Жамбыла интерес к песням, искусству появился (пробудились) очень рано. Песня которая «потвердила» его имя поэта называлась «Шағым». Жамбыл умер в 1945 году на пороге к 100 лет. Подробнее - на -
Подробнее - на -