Зарядтың сақталу заңы – кез келген тұйық жүйенің (электрлік оқшауланған) электр зарядтарының алгебралық қосындысының өзгермейтіндігі (сол жүйе ішінде қандай да бір процестер жүрсе де) туралы табиғаттың іргелі дәл заңдарының бірі. Ол 18 ғ-да дәлелденген. Теріс электр зарядын тасушы электронның және электр зарядының шамасы электрон зарядына тең оң электр зарядты протонның ашылуы, электр зарядтарының өздігінше емес, бөлшектермен байланыста өмір сүретіндігін дәлелдеді (заряд бөлшектердің ішкі қасиеті болып саналады). Кейінірек электр заряды шамасы жөнінен электрон зарядына тең оң не теріс зарядты элементар бөлшектер ашылды. Сонымен, электр заряды дискретті: кез келген дененің заряды элементар электр зарядына еселі болып келеді. Әрбір бөлшектің өзіне тән белгілі бір электр заряды болатындықтан, бөлшектердің бір-біріне түрлену процесі болмаған жағдайда, зарядтың сақталу заңын бөлшектер саны сақталуының салдары ретінде қарастыруға болады. Мысалы, макроскопиялық дене зарядталған кезде зарядты бөлшектер саны өзгермейді, тек зарядтардың кеңістікте қайтадан тарала орналасуы өзгереді: зарядтар бір денеден басқа бір денеге ауысады.
Коеффициенты это большие цифры которые стоят перед буквой показывают сколько атомов участвуют в процессе а индексы показывают сколько молекул в веществе. Fe2O3+N2+H2O здесь у железа валентность равна 3 а молекул 2 значит 3*2 получается 6 таким образом у оксида железы общая валентность равна 6 значит не нужно никаких коеффициентов след. N2 у азота валентность равна 3 а молекул 2 значит 3*2 равен 6 значит никаких коефициентов не надо след. H2O здесь у водолода(H) валентность равна 1 а молекул 2 значит 1*2 а в кислороде наоборот валентность равна 2 а молекула равна 1 значит 2*1 они равны но есть один минус у них общая валентность равна 2 а надо 6 значит перед H2O ставим валентность 3 так как 2*3 равен 6 получается Fe2O3+N2+3H2O
Зарядтың сақталу заңы – кез келген тұйық жүйенің (электрлік оқшауланған) электр зарядтарының алгебралық қосындысының өзгермейтіндігі (сол жүйе ішінде қандай да бір процестер жүрсе де) туралы табиғаттың іргелі дәл заңдарының бірі. Ол 18 ғ-да дәлелденген. Теріс электр зарядын тасушы электронның және электр зарядының шамасы электрон зарядына тең оң электр зарядты протонның ашылуы, электр зарядтарының өздігінше емес, бөлшектермен байланыста өмір сүретіндігін дәлелдеді (заряд бөлшектердің ішкі қасиеті болып саналады). Кейінірек электр заряды шамасы жөнінен электрон зарядына тең оң не теріс зарядты элементар бөлшектер ашылды. Сонымен, электр заряды дискретті: кез келген дененің заряды элементар электр зарядына еселі болып келеді. Әрбір бөлшектің өзіне тән белгілі бір электр заряды болатындықтан, бөлшектердің бір-біріне түрлену процесі болмаған жағдайда, зарядтың сақталу заңын бөлшектер саны сақталуының салдары ретінде қарастыруға болады. Мысалы, макроскопиялық дене зарядталған кезде зарядты бөлшектер саны өзгермейді, тек зарядтардың кеңістікте қайтадан тарала орналасуы өзгереді: зарядтар бір денеден басқа бір денеге ауысады.
Fe2O3+N2+H2O здесь у железа валентность равна 3 а молекул 2 значит 3*2 получается 6 таким образом у оксида железы общая валентность равна 6 значит не нужно никаких коеффициентов след. N2 у азота валентность равна 3 а молекул 2 значит 3*2 равен 6 значит никаких коефициентов не надо след. H2O здесь у водолода(H) валентность равна 1 а молекул 2 значит 1*2 а в кислороде наоборот валентность равна 2 а молекула равна 1 значит 2*1 они равны но есть один минус у них общая валентность равна 2 а надо 6 значит перед H2O ставим валентность 3 так как 2*3 равен 6 получается Fe2O3+N2+3H2O