Электролиттер және бейэлектролиттер — кейбір заттардың ерітіндіде тоқ өткізетіні ал, кейбір заттардың сол жағдайларда тоқ өткізбейтіні бәріне белгілі. Оны анықтайтын көптеген эксперименттер бізге мәлім.
Ертіндіде тоқ өткізетін заттар – электролиттер деп аталады.
Ертіндіде тоқ өткізбейтін заттар – бейэлектролиттер деп аталады.
Электролиттерге негіздер, қышқылдар және тұздардың көбі, ал, бейэлектролиттерге көптеген органиқалық заттар жатады. Ерітіндіде электролиттер иондарға ыдырайды осының арқасында олар тоқ өткізеді. Ерітіндіде неғұрлым ион көп болса соғұрлым тоқ жақсырақ өтеді.
Электролиттердің ерітіндіде иондарға ыдырауы электролиттік диссоциация деп аталады. Мысалы, NaCl ерітіндіде түгелдей Na+ және Cl- иондарына ыдырайды.[1]
При определении электронного строения иона надо учитывать, что при образовании иона атом отдает или принимает определенное число электронов.
В данном случае: фосфор, элемент 5-й группы, на внешнем слое 5 электронов (3s23p3). У иона P3+ (P0 - 3е = P3+) на внешнем слое останется 2 электрона (3s23p0).
Cера, элемент 6-й группы, на внешнем слое 6 электронов (3s23p4), у иона (S0 + 2е = S2-) их будет 8 (3s23p6).
Строение иона хлора рассматривается аналогично.
Железо – это d-элемент, на внешнем уровне атома железа, как и у большинства d-элементов, 2 электрона (3s23p63d64s2). При образовании иона (Fe0 - 3е = Fe3+), именно эти 2 электрона теряются в первую очередь, кроме того могут уходить электроны предыдущего d-подуровня. Внешним для иона железа становится третий уровень, на котором остается 13 электронов (3s23p63d54s0).
Электролиттер және бейэлектролиттер — кейбір заттардың ерітіндіде тоқ өткізетіні ал, кейбір заттардың сол жағдайларда тоқ өткізбейтіні бәріне белгілі. Оны анықтайтын көптеген эксперименттер бізге мәлім.
Ертіндіде тоқ өткізетін заттар – электролиттер деп аталады.
Ертіндіде тоқ өткізбейтін заттар – бейэлектролиттер деп аталады.
Электролиттерге негіздер, қышқылдар және тұздардың көбі, ал, бейэлектролиттерге көптеген органиқалық заттар жатады. Ерітіндіде электролиттер иондарға ыдырайды осының арқасында олар тоқ өткізеді. Ерітіндіде неғұрлым ион көп болса соғұрлым тоқ жақсырақ өтеді.
Электролиттердің ерітіндіде иондарға ыдырауы электролиттік диссоциация деп аталады. Мысалы, NaCl ерітіндіде түгелдей Na+ және Cl- иондарына ыдырайды.[1]
1) P3+ 2) S2- 3) Cl5+ 4) Fe3+
При определении электронного строения иона надо учитывать, что при образовании иона атом отдает или принимает определенное число электронов.
В данном случае: фосфор, элемент 5-й группы, на внешнем слое 5 электронов (3s23p3). У иона P3+ (P0 - 3е = P3+) на внешнем слое останется 2 электрона (3s23p0).
Cера, элемент 6-й группы, на внешнем слое 6 электронов (3s23p4), у иона (S0 + 2е = S2-) их будет 8 (3s23p6).
Строение иона хлора рассматривается аналогично.
Железо – это d-элемент, на внешнем уровне атома железа, как и у большинства d-элементов, 2 электрона (3s23p63d64s2). При образовании иона (Fe0 - 3е = Fe3+), именно эти 2 электрона теряются в первую очередь, кроме того могут уходить электроны предыдущего d-подуровня. Внешним для иона железа становится третий уровень, на котором остается 13 электронов (3s23p63d54s0).