Составьте уравнения химических
реакций в молекулярном, полном ионном и сокращенном ионном виде:
1) BaCl,+Na2SO4 =
2) Ba(OH),+H,S =
3) LiOH+ SO3 =
4) CuCl, +KOH =
Назовите продукты реакции.
​

S: Сумма коэффициентов в уравнении реакции H2SO4 + FeSO4 + H2O2 = Fe2(SO4)3 + H2O равна

-: 6;

+: 7;

-: 10;

-: 4.

I: {{106}}

S: Минеральный «хамелеон» - это

+: KMnO4;

-: K2Cr2O7;

-: H2O2;

-: HNO3.

I: {{107}}

S: Установите соответствие между исходными веществами и продуктами окислительно-восстановительной реакции

L1: Fe + Cℓ2

L2: Fe + HCℓ

L3: Fe + H2SO4(разб.)

L4:

L5:

L6:

R1: FeCℓ3

R2: FeCℓ2 + H2

R3: FeSO4 + H2

R4: Fe2(SO4)3 + SO2 + H2O

R5: FeHCℓ

R6: FeSO3 + H2O

I: {{108}}

S: Эквивалентная масса восстановителя в реакции S + 2H2SO4 = 3SO2 + 2H2O равна

-: 32,0 г/моль;

-: 16,0 г/моль;

-: 49,0 г/моль;

+: 8,0 г/моль.

I: {{109}}

S: Установите соответствие между схемой химической реакции и изменением степени окисления восстановителя

L1: FeCℓ3 + HJ → FeCℓ2 + J2 + HCℓ

L2: FeCℓ2 + Cℓ2 → FeCℓ3

L3: KCℓO4 → KCℓ + O2

L4:

L5:

L6:

R1: 2J- → J2o

R2: Fe+2 → Fe+3

R3: 2O-2 → O2o

R4: 2Cℓ- → Cℓ2o

R5: Cℓ2o → 2Cℓ-

R6: J2o → 2J-

I: {{110}}

S: Вещество, придающее раствору оранжевый цвет

-: Сr2(SO4)3;

+: K2Cr2O7;

-: K2CrO4;

-: KCrO2.

I: {{111}}

S: Тип окислительно-восстановительной реакции H2O + K2MnO4 = KMnO4 + MnO2 + KOH

-: межмолекулярное окисление-восстановление;

-: внутримолекулярное окисление-восстановление;

+: диспропорционирование;

-: особый случай.

I: {{112}}

S: Установите соответствие между свойством соединения и его формулой

L1: окислитель

L2: восстановитель

L3:

L4:

R1: НNO3

R2: K2S

R3: He

R4: NaCℓ

I: {{113}}

S: Сумма коэффициентов в уравнении реакции

PbO2 + HNO3 + Mn(NO3)2 = Pb(NO3)2 + HMnO4 +H2O равна

+: 22;

-: 17;

-: 10;

-: 16.

I: {{114}}

S: Восстановителем в реакции SiO2 + 2F2 = SiF4 + O2 является

-: F2;

+: SiO2;

-: SiF4;

-: O2.

I: {{115}}

S: Окислителем в реакции 4HCℓ+ O2 = 2Cℓ2 + 2H2O является

+: O2;

-: Cℓ2;

-: H2O;

-: HCℓ.

Объяснение:

Незнаю что, но я нашла и скопировала)

ЖАНУАРЛАРДЫҢ КӨНЕ АТАУЛАРЫ– жануарлардың сирек қолданылатын не ұмытылған атаулары. Қазақ халқының көшпелі өмір салты сан ғасырлар бойы табиғатпен етене танысуына мүмкіндік берді. Осының нәтижесінде жабайы жануарлардың тіршілік тынысын, олардың бір-бірінен айырмашылығын, мекен орнын, пайдасы мен зиянын ажырата білді. «Түз тағысы табиғатпен тілдес» екендігін айқын аңғарып, олардың аталық, аналық және ұрпақтарын жеке атаумен атап, әрқайсысына ерекше мән берген. Кейбір жануарларды киелі, қасиетті деп санаған немесе кесірі тиеді, не киесі ұрады деп есептеген. Мыс., жыланды – қыбыр, ұзынқұрт, түймебас, т.б. деп, ал қасқырды – итқұс, бөрі, ұлыма, т.б. деп атаған. Ежелден қазақ аңшылары мен саяткерлері арасында аңдар төлдеген кезде, құстар жұмыртқалап жатқанда, балықтар уылдырық шашқанда оларды ауламайтын салт-дәстүр қалыптасқан. Мұның өзі түз тағыларына деген үлкен қамқорлықты көрсетеді. Жабайы жануарларды кең байтақ еліміздің әрбір облыстарында жергілікті атаумен атай беру де кездеседі. Мыс., аққуды – ақ шандоз, жираф – керік, мысықтың баласы – шаған, т.б. Бұдан 5 ғ. бұрын жазылған Өтейбойдақ Тілеуқабылұлының «Шипагерлік баян» атты шығармасында кездесетін жануар атаулары да қазіргіден өзгеше. Мыс., тышқан – сумақы, сиыр – маңғаз, барыс – айбар, жылқы – тұлпар, т.б. Қазіргі кезде жануарлардың көне атаулары мүлде ұмытыла бастаған (мыс., жұпар жылан, таутайлақ, маңқұс, құртқа, мәлике, т.б.). Мұндай ұмытылған атауларды пайдалану – тіл байлығымызды молайта түспек.‎