ответ:Кейбір бейорганикалық қышқылдар: фосфор (Н3Р04), кремний (H2SiO3), бор (Н3В03) және көптеген органикалық қышқылдар қатты заттар болып келеді. Күкіртті сутек (H2S) және галогенді сутек (НГ) қышқылдары - газдар. Қышқылдарды суда еріткенде түссіз ерітінділер түзеді, олар иондарға ыдырайды (диссоциацияланады).
Қышқылдардың диссоциациясы:
HCl→H++Cl-
HNO3→H++NO3-
Көп негізді қышқылдар сатылап диссоциацияланады.
Қышқылдан қанша ион сутек ерітіндіге бөлінсе, қышқыл қалдығының заряды сонша (теріс) зарядты болады.
H2SO4→H++HSO4-
HSO4-→H++SO42-
H2SO4→2H++SO42-
Бұл жолы барлық жағдайда Н+ (протон) бөлінгенін көреміз.
Диссоциациялану теңдеуінің екі жағындағы иондар зарядтарының шамалары өзара тең болуы керек.
HSO4-→H++SO42-
(-1 =+1+(-2))
Электролиттік диссоциация теориясы бойынша қышқылдар дегеніміз диссоциациялану нәтижесінде ерітіндіге сутек катиондарын бөлетін күрделі заттар.
Дело не в размере электронов, так как они предельно малы, а величина ядра гораздо больше. Секрет и не в электро-магнитном отталкивании, так как заряд ядер также больше, чем у электронов. Представление о том, что в атоме основной объем занимает вакуум, а лишь малую долю пространства — электроны и ядро, не годится для понимания непроницаемости материи.
Мы не должны понимать атомы как нечто пустое изнутри. Атомы не похожи на модель Солнечной системы; скорее, они являются чем-то вроде резиновых шариков. Под влиянием других атомов, находящихся рядом, эти шарики могут значительно деформироваться, образуя сложные переплетения и кристаллические структуры.
Электроны тоже занимают некоторое пространство. Но почему же тогда вышеупомянутые альфа-лучи свободно проходят через фольгу? Дело в том, что наше опытное мышление не может воспринять наличие двух частиц материи в одном и том же месте. А ядра атомов вполне могут находиться в рамках одного пространства с электронами. Следовательно, только электроны могут препятствовать прохождению сквозь материю другим электронам
ответ:Кейбір бейорганикалық қышқылдар: фосфор (Н3Р04), кремний (H2SiO3), бор (Н3В03) және көптеген органикалық қышқылдар қатты заттар болып келеді. Күкіртті сутек (H2S) және галогенді сутек (НГ) қышқылдары - газдар. Қышқылдарды суда еріткенде түссіз ерітінділер түзеді, олар иондарға ыдырайды (диссоциацияланады).
Қышқылдардың диссоциациясы:
HCl→H++Cl-
HNO3→H++NO3-
Көп негізді қышқылдар сатылап диссоциацияланады.
Қышқылдан қанша ион сутек ерітіндіге бөлінсе, қышқыл қалдығының заряды сонша (теріс) зарядты болады.
H2SO4→H++HSO4-
HSO4-→H++SO42-
H2SO4→2H++SO42-
Бұл жолы барлық жағдайда Н+ (протон) бөлінгенін көреміз.
Диссоциациялану теңдеуінің екі жағындағы иондар зарядтарының шамалары өзара тең болуы керек.
HSO4-→H++SO42-
(-1 =+1+(-2))
Электролиттік диссоциация теориясы бойынша қышқылдар дегеніміз диссоциациялану нәтижесінде ерітіндіге сутек катиондарын бөлетін күрделі заттар.
Дело не в размере электронов, так как они предельно малы, а величина ядра гораздо больше. Секрет и не в электро-магнитном отталкивании, так как заряд ядер также больше, чем у электронов. Представление о том, что в атоме основной объем занимает вакуум, а лишь малую долю пространства — электроны и ядро, не годится для понимания непроницаемости материи.
Мы не должны понимать атомы как нечто пустое изнутри. Атомы не похожи на модель Солнечной системы; скорее, они являются чем-то вроде резиновых шариков. Под влиянием других атомов, находящихся рядом, эти шарики могут значительно деформироваться, образуя сложные переплетения и кристаллические структуры.
Электроны тоже занимают некоторое пространство. Но почему же тогда вышеупомянутые альфа-лучи свободно проходят через фольгу? Дело в том, что наше опытное мышление не может воспринять наличие двух частиц материи в одном и том же месте. А ядра атомов вполне могут находиться в рамках одного пространства с электронами. Следовательно, только электроны могут препятствовать прохождению сквозь материю другим электронам