1. Что заставило Сережу и старика Лодыжкина скитаться по стране? Каким образом они добывали себе средства к жизни? Как проходил день этих людей?
2. Почему дедушка Лодыжкин с отчаянием бросил монету на дорогу в пыль? Что так расстроило старого человека?
3. Вспомните дачу «Дружба». Расскажите о ее обитателях. Что необычного было в этом мирке? Какие чувства родились в вашей душе после прочтения этого эпизода?
4. В каком эпизоде 3 части рассказа Сережа противопоставлен Трилли?
5. Объясните причину, по которой Лодыжкин отказался продать Артошу? или предать?
6. Что заставило Сережу принять решение выкрасть пса? Можно ли это назвать поступком? Что можно назвать поступком? Как это характеризует Сережу?
7. Представьте, что вы вместо Сережи находитесь в чужом, незнакомом саду. Какие чувства вы испытываете?
Для жыхароў звычайнай беларускай вёскі Курані з раману І.Мележа “Людзі на балоце” шчасце складаецца з простых рэчаў. Яны не бачылі багацця, не бачылі іншага жыцця, таму быць шчаслівым для большасці з іх – гэта мець сваю зямлю, працаваць на ёй ды жыць у дабрабыце.
Для Васіля Дзятла, маладога вясковага хлопца, шчасце – гэта матэрыяльныя рэчы: новая хата, добры конь ды заробак. Для вясковых дзяўчат шчасце хаваецца ў каханні. Яны шукаюць мужа сярод знаёмых хлопцаў, ды мараць пра тое, каб кахаць яго ўсё жыццё, быць вернай, годнай, добрай гаспадыняй. Уласная прыгажосць, прывабнасць, увага хлопцаў для дзяўчат – таксама шчасце.
Па-іншаму ўспрымае шчасце малады хлопец Міканор. Ён толькі што вярнуўся са службу ў войску ў Мазыры і вясковае жыццё падаецца яму далёкім ад таго, што можна было б назваць шчаслівым. Ён марыць змяніць лад жыцця ў Куранях, прывесці да чысціні, зварухнуць тутэйшы люд і самому быць наперадзе ўсіх пераменаў.
Яўхім Глушак – яшчэ адзін адметны герой раману. Ягонае разуменне шчасця не падобнае на разуменне большасці аднавяскоўцаў. Сын багатых бацькоў, ён не задумваецца надта пра тое, каб быць працавітым. Ягоная мэта – узяць у жонкі Ганну Чарнушку. І яму падаецца, што ягонае шчасце можна купіць за грошы. Пры гэтым, яму ўсё адно, як будуць адчуваць сябе іншыя. Самае галоўнае – каб яму самому было добра.
Как-то раз мы с друзьями пошли на рыбалку,но многие из нас совсем некогда не занимались этим делом,поэтому я и один мальчик Витя(ну или девочка) учили всех остальных рыбачить.Но вместо этого получилось белеберда,и мы все помчались удерживать рыбу ,чтоб она не ускальзнула от нас
Мы так долго над этим смеялись,что аж дух захватывал,зато друзья были довольны этой незыбываемой и веселой рыбалкой,и вскоре мы снова отправились за сокровищами морских земель